Την Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2021 εορτάσθηκε προεορτίως για λόγους ποιμαντικούς η εορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου, η εορταζομένη ακριβώς την 8 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους στον προς τιμήν του Γενεθλίου της Θεοτόκου Ιερό Ναό αυτής στην Κωμόπολη της Μπετζάλλας, πλησιόν της Βηθλεέμ.
Κατά την εορτή αυτή η Εκκλησία δοξάζει τον Θεόν, διότι χάρισε στους Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα, ατέκνους το πριν, την Μαρίαν ως καρπόν κοιλίας, εκ της οποίας προήλθε κατά σάρκα ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Η Εκκλησία μετά χαράς ψάλλει ότι «Ιωακείμ και η Άννα εκ φθοράς του θανάτου ηλευθερώθησαν, άχραντε, εν τη αγία γεννήσει Σου», και «η στείρα τίκτει την Θεοτόκον και τροφόν της ζωής ημών».
Διά την χαρμόσυνον εορτήν ταύτην προεξήρξεν εις τον ως άνω περικαλλή Ναόν της πόλεως Μπετζάλλας ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος συλλειτουργούντων Αυτώ των Αρχιερέων Μητροπολίτου Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ και του Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων ως του Γέροντος Καμαράση Αρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου, των Πρεσβυτέρων της Κοινότητος π. Παύλου, π. Ιωσήφ και π. Ηλία, του Αρχιδιακόνου π. Μάρκου, ψάλλοντος του κ. Νιδάλ μετά της χορωδίας και μετέχοντος πανδήμου λαού της πόλεως, παρουσία του Ηγουμένου Αρχιμανδρίτου π. Ιγνατίου και του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ Ευαγγέλου Βλιώρα.
Εις το Κοινωνικόν της Θείας Λειτουργίας ο Πατριάρχης εκήρυξε διά της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού:
“Αγάλλεται τα πέρατα της οικουμένης σήμερον εν τη Γεννήσει σου, Κόρη Θεοτόκε Μαρία, και απειρόγαμε νύμφη· εν η και των φυσάντων σε το λυπηρόν διέλυσας, της ατεκνίας όνειδος και της Προμήτορος Εύας, την εν τω τίκτειν κατάραν”, αναφωνεί ο υμνωδός της Εκκλησίας.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδέλφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί,
Η αγία του Χριστού Εκκλησία ευφραίνεται και αγάλλεται μετά των αγίων Προφητών, Αποστόλων, Μαρτύρων, Οσίων και Δικαίων επί τω θείω Γενεθλίω σήμερον της του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Μητρός. Διό και ημείς συνήχθημεν εν τω ιερώ τούτω Ναώ, ίνα ευχαριστιακώς τιμήσωμεν την γενομένην Θεοτόκον και Μητέρα του Θεού ημών.
“Σκιρτάτω η φύσις, λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, η γαρ αμνάς τίκτεται, εξ ης ο ποιμήν περιβάλλεται το πρόβατον και τους χιτώνας διαρρήξει της πάλαι νεκρώσεως. Χορευέτω παρθενία, ότι ετέχθη κατά τον Ησαίαν παρθένος, ήτις εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ, τουτέστιν “μεθ᾽ ημών ο Θεός”, (Ησ. 7,14) [Και απλούστερον· Ας σκιρτήσει η φύσις· διότι γεννάται η αμνάδα και απ᾽ αυτήν ο ποιμένας θα ντυθεί ως φόρεμα το πρόβατον και θα σπάσει τους χιτώνας της παλαιάς νεκρώσεως. Ας χορεύει η παρθενία, διότι, όπως λέγει ο Ησαίας, γεννήθηκε Παρθένος, η οποία θα συλλάβει και θα γεννήσει Υιόν και θα τον ονομάσουν Εμμανουήλ, δηλαδή «ο Θεός είναι μαζί μας».
Ο ποιμήν δε, όστις περιβαλείται το πρόβατον και τους χιτώνας διαρρήξει της πάλαι νεκρώσεως, δεν είναι άλλος από τον Θεόν Λόγον, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, ο Οποίος “δι᾽ ημάς επτώχευσεν πλούσιος ων, ίνα υμείς τη Εκείνου πτωχεία πλουτήσητε”, (Β´ Κορ. 8,9), κηρύττει ο θείος Παύλος.
Ερμηνεύοντες τους Παυλείους τούτους λόγους, ο μεν Ιερός Χρυσόστομος λέγει: “Πλούτον δε ενταύθα φησί [ο Παύλος] την γνώσιν του μυστηρίου της ευσεβείας, τον των αμαρτημάτων καθαρισμόν, την δικαιοσύνην, τον Αγιασμόν, τα μύρια, άπερ ημών παρέσχε αγαθά και μέλλει παρέχειν”. Ο δε Ζυγαβηνός λέγει: “τον πλούτον της κατά χάριν θεώσεως”.
Η εξ Ιωακείμ και Άννης γέννησις της αγνής Θεοτόκου Μαρίας, ανέτρεψε εν τω τόκω αυτής, την εκ του Αδάμ και της Εύας διαδοθείσαν εις το ανθρώπινον γένος κατάραν. Διό και ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει: “Επί σοι Θεοτόκε αειπάρθενε και φύσις καινοτομείται και Χρόνος”.
Τούτο σημαίνει, ότι τόσον η ανθρωπίνη φύσις όσον και ο χρόνος ανακαινίζονται εν τω προσώπω της Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, διότι εξ αυτής ανέτειλεν εις τον κόσμον το φως της δικαιοσύνης, δηλονότι η σωτηρία του γένους των ανθρώπων, ο Χριστός. “Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας”, (Β´ Κορ. 6,2), λέγει Κύριος. Περί δε της σωτηρίας ταύτης εξεζήτησαν και εξηρεύνησαν προφήται οι περί της υμάς χάριτος προφητεύσαντες”, (Α´ Πετρ.1,10), κηρύττει ο Απόστολος Πέτρος.
Όντως, οι λόγοι των προφητών εξεπληρώθησαν εις τους δικαίους του Θεού Ιωακείμ και Άνναν, των οποίων την δέησιν εισήκουσεν ο Κύριος, χαρίζοντάς τους την Παρθένον Μαρίαν ως λύτρον λαμπρόν και μεγάλον αντί της Εύας, ως λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: “Και γε ο Κύριος εισήκουσεν αυτών [Ιωακείμ και Άννης], δούς την Κυριώνυμον Μαρίαν λύτρον ούτως αγλαόν και μεγαλοφυές αντί της Εύας. Θυγάτηρ ίαμα μητρικόν γεγένηται: τον νέον φύραμα της θείας αναπλάσεως, η παναγία απαρχή του γένους, η ρίζα του θεοφράστου κλάδου, το του προπάτορος αγαλλίαμα”. [Και απλούστερον· και ο Κύριος εισήκουσε της δεήσεως αυτών, δίνοντας την Μαρία που έχει το όνομα του Κυρίου, λύτρον τόσον λαμπρόν και τόσο μεγάλον αντί της Εύας. Η θυγάτηρ θα γίνει η θεραπεία της μητέρας, η νέα ζύμη της θείας αναπλάσεως, η ρίζα του θεορρήτου κλαδιού, η αγαλλίασις του προπάτορος].
Το ιερόν τούτο γεγονός της Γεννήσεως της Θεοτόκου τιμάται ιδιαιτέρως υπό της αγίας ημών Εκκλησίας. Και τούτο διότι, η Παναγία μήτηρ του Θεού αποτελεί την εν Χριστώ απαρχήν του γένους ημών των ανθρώπων και διά των Χριστιανών εκ των αγνών αυτής αιμάτων εσωματώθη ο Θεός Λόγος και εγένετο σαρξ, (Ιωάν. 1,14).
Με άλλα λόγια, αγαπητοί μου αδελφοί, η εκ των αγνών αιμάτων ενσάρκωσις και ενανθρώπησις του Θεού Λόγου εν Πνεύματι Αγίω απετέλεσε “το νέον φύραμα της θείας αναπλάσεως”, ως διδάσκει και ο Μέγας Αθανάσιος: “Εν τω ενιαίω προσώπω του Χριστού η ανθρωπίνη φύσις, τη αφάτω επαφή και ενώσει αυτής μετά της θείας του Σωτήρος φύσεως, αποβάλλει πάσαν την από του Προπάτορος Αδάμ ρυείσαν της φύσεως κάκωσιν και μεταπλάττεται άνωθεν τη ενεργεία του πυρός της θείας του Λόγου φύσεως, εις νέαν ένθεον και αιωνίαν ύπαρξιν”.
Ιδού λοιπόν η συμβολή της Παναγίας και καθαρωτάτης Παρθένου Μαρίας εις το μέγα μυστήριον της σωτηρίας ημών των ανθρώπων. Ιδού και πάλιν διά τι ο θεσπέσιος Απόστολος Παύλος κηρύττει λέγων: “ει δε η απαρχή Αγία και το φύραμα· και ει η ρίζα αγία και οι κλάδοι” (Ρωμ. 11-16). Και ιδού διά τι ο υμνωδός της Εκκλησίας βοά και λέγει: “Η γέννησίς σου Θεοτόκε χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη. Εκ σου γαρ ανέτειλεν ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών, και λύσας την κατάραν, έδωκε την ευλογίαν, και καταργήσας τον θάνατον, εδωρήσατο ημίν ζωήν την αιώνιον”.
Και η μεν γέννησις της Θεοτόκου εμήνυσε τη οικουμένη το μήνυμα της χαράς της σωτηρίας, ο δε χαιρετισμός υπό του αγγέλου Γαβριήλ: “χαίρε κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου· ευλογημένη συ εν γυναιξίν”, επεσφράγισε το σωτηριώδες μήνυμα της λύσεως της κατάρας των προπατόρων αφ᾽ ενός και την κατάργησιν του θανάτου της φθοράς δηλονότι της αμαρτίας εν τω θανάτω του Χριστού, αφ᾽ ετέρου.
Αυτό τούτο το Ευαγγέλιον της χαράς, της ευλογίας και του Αγιασμού αλλά και την χάριν του Αγίου Πνεύματος, τα θεία και θαυμαστά ταύτα δώρα, άτινα κατέχει η αγία ημών Εκκλησία καλούμεθα διά των πρεσβειών της υπερευλογημένης Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, ίνα αποθησαυρίσωμεν εις τας καρδίας ημών.
Μετά δε του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού αναφωνήσωμεν τη Θεοτόκω: “Χαίρε λυχνία το χρυσούν της παρθενίας σκεύος και εύριζον, ου θρυαλλίς η χάρις του Πνεύματος και έλαιον το εξ αχράντων σαρκών ληφθέν σώμα άγιον, εξ ων φως Χριστός το ανεπίδυτον, η τοις εν σκότει και σκιά θανάτου καθημένοις την αίδιον ζωήν πυράψασα” Και απλούστερον: “Χαίρε λυχνία, το σκεύος το χρυσό και βαθύρριζο, που φυτίλι του είναι η χάρις του Πνεύματος και λάδι το σώμα το άγιον που πήρε από τις αγνές σου σάρκες και από αυτές ήρθε ο Χριστός το φως το αβασίλευτον, συ που άναψες την αιώνια ζωή σε όσους εκάθηντο εις το σκότος και την σκιά του θανάτου. Αμήν. Έτη πολλά και ευλογημένα και υγιεινά”.
Ακολούθησε μεσημβρινή τράπεζα, παρατεθείσα υπό του Συμβουλίου της Κοινότητος, εν η ο Πατριάρχης και πάλιν προσεφώνησεν ως έπεται:
“Πέπεισμαι γαρ ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις ούτε ενεστώτα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε τις κτίσις ετέρα δυνήσεται ημάς χωρίσαι από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ ‘Ιησού τω Κυρίω ημών”, κηρύττει ο θείος Παύλος.
Αγαπητοί αδελφοί,
Η σημερινή εορτή της Γεννήσεως της Θεοτόκου είναι κατ᾽ ουσίαν εορτή της απείρου αγάπης του Θεού προς το πλάσμα Αυτού, τον άνθρωπον, τον οποίον εποίησε κατ᾽ εικόνα και καθ᾽ ομοίωσιν Αυτού.
Την θείαν ταύτην αγάπην κηρύττει και ομολογεί η αγία του Χριστού Εκκλησία κατά την λειτουργικήν και ευχαριστιακήν πράξιν αυτής, καθ᾽ ην κλήρος και λαός γινόμεθα κοινωνοί του σώματος και του αίματος του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού ηνωμένοι εν τω Πνεύματι Αυτού.
Την ενότητα ταύτην διεφύλαξε και διαφυλάττει διά μέσου των αιώνων η αγία των Ιεροσολύμων Εκκλησία, δηλονότι το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων, ακούουσα εις το παράγγελμα του Ιερωτάτου Παύλου λέγοντος: “Σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης”, (Εφ. 4,3).
Τον σύνδεσμον τούτον της ειρήνης μεταξύ Θεού και ανθρώπων ανεκαίνισεν ημίν το μέγα γεγονός της Γεννήσεως της Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, την οποίαν και ευγνωμόνως τιμώμεν σήμερον και ευσεβοφρόνως παρακαλούμεν, ίνα σκεπάζη και παραμυθή πάντας τους μεγαλύνοντας και υμνούντας Αυτήν.
Ημείς, αγαπητοί μου αδελφοί, καλούμεθα, ίνα αφορώμεν εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν, ( Εβρ. 12, 2), τον Υιόν και Θεόν της υπερευλογημένης Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας. Αμήν. Εις υγιείαν πάντων ημών”.
Πηγή: Πατριαρχείο Ιεροσολύμων