Την Τετάρτη, 21 Σεπτεμβρίου 2022, εορτάσθηκε από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων η εορτή του Γενεσίου της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας.
Κατά την εορτή αυτή η Εκκλησία αναμιμνήσκεται ότι η Θεοτόκος είναι δώρο του Θεού προς τους ατέκνους γονείς αυτής Ιωακείμ και Άννα και προς την ανθρωπότητα όλη, διότι εξ αυτής ετέχθη κατά σάρκα εκ Πνεύματος Αγίου ο Λυτρωτής του κόσμου, ο Χριστός.
Η εορτή αυτή εορτάσθηκε στην Ελληνορθόδοξη Κοινότητα της πόλης Σαχνίν του Βορείου Ισραήλ, περιοχής Άκκρης – Πτολεμαίδος, στον Ιερό Ναό του Γενεσίου της Θεοτόκου, μεγαλοπρεπή και παμμεγέθη, ανεγερθέντα υπό της Κοινότητος με τη σημαντική οικονομική συμβολή του Πατριαρχείου.
Η εορτή τελέσθηκε διά θείας Λειτουργίας, της πρώτης στον Ιερό Ναό μετά την τελετή των Εγκαινίων, την οποία τέλεσε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων του Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού, του Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και Αγιοταφιτών Ιερομονάχων, ως του Γέροντος Καμαράση Αρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου, του π. Αρτεμίου, του π. Μελετίου, του π. Μαρκέλλου, πληθώρας Ιερέων της περιοχής Βορείου Γαλιλαίας του Πατριαρχείου και άλλων περιοχών, του Προϊσταμένου της Ρωσικής προσκυνηματικής Αποστολής στην Αγία Γη (MISSIA) Αρχιμανδρίτου π. Αλεξάνδρου, του π. Ήσσα Μούσλεχ, του Αρχιδιακόνου π. Μάρκου και του Ιεροδιακόνου π. Δοσιθέου, ψάλλοντος εν χορωδία του εν Άκκρη Επιτρόπου Αρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου, συμπροσευχομένων εκπροσώπων των Τοπικών Αρχών, του Πνευματικού της Ιεράς Μονής Οσίου Σάββα του ηγιασμένου Αρχιμανδρίτου π. Ευδοκίμου, τη τιμητική παρουσία του κ. Σάμερ Χούρη, υιού του κ. Σαήντ Χούρη, αμφοτέρων οικονομικών ευεργετών της ανεγέρσεως του Ιερού Ναού αυτού, της πρώην Δημάρχου της πόλεως Βηθλεέμ κ. Baboon, του κ. Σεζάρ Μαρτζήε, του θρησκευτικού Αρχηγού των Δρούζων κ. Ταρίφ, του Πρέσβεως της Ελλάδος στο Τελ – Αβίβ κ. Κυριακού Λουκάκη, του Πρέσβεως της Ρωσσίας, του Πρέσβεως της Λευκορωσσίας, του φιλοτεχνήσαντος το ξυλόγλυπτο τέμπλο καλλιτέχνη κ. Μιχαήλ από την Κύπρο και ομάδων προσκυνητών και πολλού λαού από την τιμώμενη πόλη Σαχνίν και άλλες πόλεις του Ισραήλ ως της Κανά της Γαλιλαίας.
Για το πολύ σημαντικό γεγονός των εγκαινίων μίλησε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος προσφώνησε ομιλία δια στόματος του π. Ήσσα Μούσλεχ:
«Ως αγαπητά τα σκηνώματά σου, Κύριε των δυνάμεων· επιποθεί και εκλείπει η ψυχή μου εις τας αυλάς του Κυρίου, η καρδία μου και η σαρξ μου ηγαλλιάσαντο επί Θεόν ζώντα», (Ψαλμ. 83, 2-3).
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί και προσκυνηταί,
Δόξαν και ευχαριστίαν αναπέμπομεν τω Αγίω Τριαδικώ Θεώ, τω αξιώσαντι ημάς σήμερον, ίνα τελέσωμεν τα εγκαίνια του μεγαλοπρεπούς τούτου Ναού εν τη ωραιοτάτη υμών πόλει Σαχνίν προς τιμήν και μνήμην του Γενεθλίου της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, συμψάλλοντες μετά του υμνωδού Αγίου Ανδρέου του Ιεροσολυμίτου: «εν σοι το της Τριάδος μυστήριον υμνείται και δοξάζεται Άχραντε· Πατήρ γαρ ηυδόκησε και ο Λόγος εσκήνωσεν εν ημίν και θείον Πνεύμα σοι επεσκίασεν».
Το θείον τούτο Πνεύμα, το επισκιάσαν την Παρθένον Μαρίαν, την γενομένην ναόν έμψυχον του Θεού Λόγου παρεκαλέσαμεν, ίνα επισκιάση και τον οίκον τούτον του Θεού.
«Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας Αυτόν εν Πνεύματι και αληθεία δεί προσκυνείν», (Ιωάν. 4,24), λέγει Κύριος. Ουχ ήττον όμως «ο γαρ τόπος, εν ω ιστάμεθα γη αγία εστίν», (Πρβλ. Πραξ. 7,33), τουτέστιν τόπος λατρείας και συνάξεως, ένθα «απαγγελώ το όνομά σου τοις αδελφοίς μου, εν μέσω εκκλησίας υμνήσω σε», (Εβρ. 2,12/ Ψαλμ. 21,23). Και κατά μεν τον θεόπνευστον Έσδρα: «Και νυν επιεικεύσατο ημίν ο Θεός ημών του καταλιπείν ημάς εις σωτηρίαν και δούναι ημίν στήριγμα εν τόπω αγιάσματος αυτού, του φωτίσαι οφθαλμούς ημών και δούναι ζωοποίησιν μικράν εν τη δουλεία των παθών ημών», (Β΄ Εσδρ. 9,8). Κατά δε τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν: «Ου γαρ εισι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμι εν μέσω αυτών», (Ματθ. 18,20).
Ο Υιός και Λόγος του Θεού κατά την ένσαρκον θείαν Αυτού Οικονομίαν «τα πάντα εφώτισε τη παρουσία Του, τον κόσμον ανεκαίνισεν Πνεύματι θείω. Αλλά και τα νυν «ψυχαί εγκαινίζονται· οίκος γαρ ανετέθη νυν εις δόξαν Κυρίου· ένθα και εγκαινίζει των πιστών τας καρδίας, Χριστός ο Θεός ημών εις σωτηρίαν βροτών».
Την δόξαν αυτήν του Αγίου Τριαδικού Θεού και την εν Χριστώ ενότητα της πίστεως και την κοινωνίαν του Αγίου Πνεύματος, καθ’ εκάστην ημέραν ευλογήσωμεν και αινέσωμεν εν τω αγίω τούτω σκηνώματι της δόξης του Κυρίου, τω νεοδμήτω δηλονότι τούτω Ναώ, τω καθιερωθέντι προς τιμήν του Γενεθλίου της Υπερευλογημένης Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, περί της οποίας ο υμνωδός Σέργιος ο Αγιοπολίτης/ Ιεροσολύμίτης λέγει: «Δεύτε άπαντες πιστοί, προς την Παρθένον δράμωμεν· ιδού γαρ γεννάται, η προ γαστρός προορισθείσα του Θεού ημών Μήτηρ, το της παρθενίας κειμήλιον, η του Ααρών βλαστήσασα ράβδος, εκ της ρίζης του Ιεσσαί, των Προφητών το κήρυγμα, και των δικαίων, Ιωακείμ και Άννης το βλάστημα. Γεννάται τοίνυν, και ο κόσμος συν αυτή ανακαινίζεται. Τίκτεται, και η Εκκλησία την εαυτής ευπρέπειαν καταστολίζεται, ο ναός ο άγιος, το της θεότητος δοχείον, το παρθενικόν όργανον, ο βασιλικός θάλαμος, εν ω το παράδοξον της απορρήτου ενώσεως, των συνελθουσών επί Χριστού φύσεων, ετελεσιουργήθη μυστήριον· ον προσκυνούντες ανυμνούμεν, την της Παρθένου πανάμωμον γέννησιν».
Ιδού η δόξα και ο πλούτος του θεανθρωπίνου σώματος της Εκκλησίας, αλλά και του επιγείου αγιάσματος τούτου, περί ου ο υμνωδός βοά και λέγει: «ουρανός πολύφωτος η Εκκλησία, ανεδείχθη άπαντας φωταγωγούσα τους πιστούς· εν ω εστώτες κραυγάζομεν· Τούτον τον οίκον στερέωσον Κύριε».
Όντως η Εκκλησία φωταγωγεί τη δυνάμει του Αγίου Πνεύματος άπαντας τους πιστούς, διότι ως λέγει ο Απόστολος Πέτρος: «ο Θεός πάσης χάριτος, ο καλέσας υμάς εις την αιώνιον αυτού δόξαν, εν Χριστώ Ιησού ολίγον παθόντας αυτός καταρτίσει υμάς, στηρίξει, σθενώσει, θεμελιώσει», (Α΄ Πετρ. 5,10). Εξ άλλου, εις τον Οίκον του Θεού καλούμεθα «ανενέγκαι πνευματικάς θυσίας ευπροσδέκτους τω Θεώ διά Ιησού Χριστού», (Α΄ Πετρ. 2,5). «Θυσία τω Θεώ, Πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει», (Ψαλμ. 50,19), λέγει ο ψαλμωδός. Ο δε Απόστολος Παύλος παρακαλεί ημάς «παραστήσαι τα σώματα ημών θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον τω Θεώ την λογικήν λατρείαν υμών», (Ρωμ. 12,1).
Και τούτο, διότι ο Ναός του Θεού είναι τόπος λατρείας, τουτέστιν τόπος μυστικής συνομιλίας μεταξύ Θεού και ανθρώπου κατά το γεγραμμένον εν τη Αγία Γραφή: «και ελάλησε Κύριος προς Μωϋσήν ενώπιος ενωπίω, ως ει τις λαλήσει προς τον εαυτού φίλον», (Εξόδ. 33,11). Με άλλα λόγια, ο οίκος του Θεού είναι τόπος προσευχής, «Προσευχή δε, κατά τον όσιον Ιωάννην της Κλίμακος εστί κατά μεν την αυτής ποιότητα, συνουσία και ένωσις ανθρώπου και Θεού κατά δε την ενέργειαν, Θεού καταλλαγή, τροφή ψυχής, νού φωτισμός, ελπίδος απόδειξις και λύπης λύσις».
Κατά την εόρτιον ταύτην και ιστορικήν ημέραν διά την πόλιν Σαχνίν και τους κατοίκους αυτής, αφορμήν λαβόντες εκ του αξιοθαυμάστου όντως και τα νυν εγκαινιασθέντος λατρευτικού τούτου οίκου του Θεού, του ανεγερθέντος τη πρωτοβουλία του ευσεβούς και φιλοθέου Rum Οrthodox ποιμνίου ημών, του εν ειρήνη και ομονοία συμβιούντος μετά των ετεροθρήσκων συμπατριωτών αυτού, καυχώμεθα εν Χριστώ, μετά δε του θείου Παύλου: «καυχώμεθα επ’ ελπίδι της δόξης του Θεού, ου μόνον δε, αλλά και καυχώμεθα εν ταίς θλίψεσιν, ειδότες ότι η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται, η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα», (Ρωμ. 5, 2-4).
Ο ένθεος ζήλος και η ευλάβεια του λαού του Θεού προς το Πρόσωπον της Θεοτόκου και Μητέρας του Θεού, δι’ ης τα επίγεια τοις ουρανοίς συνάπτεται και οι γηγενείς ανεπλάσθημεν και εκ της φθοράς ανεκαινίσθημεν και ημείς εθεώθημεν, ωκοδόμησεν Ναόν οίκον, δηλονότι προσευχής, ένθα την θείαν του Αγίου Πνεύματος Χάριν αοράτως λαμβάνομεν.
Διό θερμάς ευχαριστίας εκφράζομεν εις πάντας τους ποικιλοτρόπως και παντοιοτρόπως συνεργήσαντας και συμβαλόντας εις την επίτευξιν του σημαντικού τούτου έργου, ιδιαιτέρως εις το τοπικόν Συμβούλιον της πόλεως Σαχνίν και τους αξιοτίμους Προέδρους αυτού, εις τον μακαριστόν κ. Said Khoury και τον αγαπητόν ημίν υιόν αυτού, Samer Khoury, εις την αδελφήν ημών Εκκλησίαν Μόσχας και τα φιλανθρωπικά Ρωσικά ιδρύματα και τέλος εις τον ακαταπόνητον οδοντίατρον κ. Magid και την οικογένειαν αυτού.
Έστω δε το έργον τούτο προς δόξαν Θεού και έπαινον της πόλεως Σαχνίν και του ειρηνοφίλου λαού αυτής. «Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς», (Ματθ. 5,16). Έστω και πάλιν ο λατρευτικός οίκος του Θεού, σύμβολον πίστεως, αγάπης, ελπίδος, ειρήνης, δικαιοσύνης και ασφαλείας», «ου γαρ εστί ακαταστασίας ο Θεός αλλά ειρήνης», (Α΄ Κορ. 14,33), κηρύττει ο θείος Παύλος.
Ευχαριστήσωμεν Κυρίω τω Θεώ ημών λέγοντες: «Χριστέ το φως το αληθινόν, το φωτίζον και αγιάζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον, σημειωθήτω εφ’ ημάς το φως του προσώπου σου, ίνα εν αυτώ οψόμεθα φως το απρόσιτον· και κατεύθυνον τα διαβήματα ημών προς εργασίαν των εντολών σου, Πρεσβείαις της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, ης το Γενέσιον εορτάζομεν και πάντων των Αγίων». Αμήν.
Στον Προϊστάμενο της Κοινότητας αυτής, Αρχιμανδρίτη π. Ανδρέα Αλέμε απενεμήθη τιμητικώς επιστήθιος σταυρός από τον Πατριάρχη.
Το μεσημέρι παρετέθη από την Κοινότητα γεύμα προς τον Πατριάρχη και τη Συνοδεία του και πολλούς άλλους, κατά την οποία ο κ. Θεόφιλος και πάλι μίλησε κατά την πρόποσή του ως έπεται:
«Και έστω η λαμπρότης Κυρίου του Θεού ημών εφ’ ημάς, και το έργον των χειρών ημών κατεύθυνον», (Ψαλμ. 89,17).
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί και Πατέρες,
Εντιμότατοι κύριοι και κυρίαι,
Τίμια μέλη της Εκκλησιαστικής Επιτροπής,
Εντιμότατε κ. Δήμαρχε και εκλεκτοί προσκεκλημένοι,
Αγάλλεται και ευφραίνεται η πόλις Σαχνίν, διότι Κύριος ο Θεός ελάμπρυνε το έργο των χειρών της ευσεβούς ημών Rum Orthodox Κοινότητος. Και λέγομεν τούτο, διότι τοιαύτα έργα, ως ο σημερινός εγκαινιασθείς μεγαλοπρεπής όντως Ναός αποτελεί αφ’ ενός μεν κόσμημα διά την ευρυτέραν περιοχήν της πόλεως υμών, αφ’ ετέρου δε αναδεικνύεται η πολιτισμική πρόοδος των διαβιούντων ενταύθα ειρηνικώς και αρμονικώς θρησκευτικών Κοινοτήτων. «Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσιν τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς», (Ματθ. 5,16).
Ο επιβλητικός ούτος ναός μετά των ετέρων οίκων λατρείας αποτελούν μαρτυρίαν αψευδή ότι «ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ’ επί παντί ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού», (Ματθ. 4,4).
Τα δε εκπορευόμενα ρήματα διά στόματος Θεού δεν είναι άλλα από την θείαν αγάπην, την ειρήνην, την δικαιοσύνην και την προς αλλήλους αγάπην και δη την αγάπην προς τους μισούντας ημάς, «αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους ημών, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν ημάς», (Ματθ. 5,44), παραγγέλλει ο Κύριος.
Το Rum Οrthodox Πατριαρχείον Ιεροσολύμων, η μητέρα των Εκκλησιών, αλλά και ο πρώτος θρησκευτικός και εκκλησιαστικός θεσμός ουκ επαύσατο διά μέσου των αιώνων να κηρύττη και να ομολογή και προβάλλη τας θείας αξίας και επιταγάς, αι οποίαι εξυψώνουν τον άνθρωπον, τον συναποτελούμενον από σάρκα και ψυχήν, διό λέγει Κύριος: «τι γαρ ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδίση την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή;», (Ματθ. 16,26). Διά των λόγων τούτων χαιρετίζομεν πάντας ημάς, τους τιμήσαντας διά της παρουσίας αυτών το ιστορικόν τούτο γεγονός των Εγκαινίων, δηλονότι του ευκτηρίου οίκου τούτου και εκ βάθους καρδίας ευχαριστούμεν τα σεβαστά μέλη της Κοινότητος υμών διά την παρασχεθείσαν Αβραμιαίαν φιλοξενίαν.
Επί δε τούτοις ευχόμεθα, όπως Κύριος ο Θεός διά πρεσβειών της Υπερευλογημένης Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας σκέπη και φυλάττη την πόλιν ταύτην, τον λαόν αυτής και το χριστεπώνυμον ποίμνιον. Έτη πολλά και πνευματικώς καρποφόρα. Αμήν».
Μετά το γεύμα ο κ. Θεόφιλος επισκέφθηκε τη Δημαρχία της πόλεως Σαχνίν.
Η εορτή του Γενεσίου της Θεοτόκου εορτάσθηκε επίσης με Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο προσκύνημα του Πανσέπτου Θεομητορικού Μνήματος, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Αριστοβούλου και ψαλλόντων των νεοαφιχθέντων στην Αγία Πόλη μαθητών της Πατριαρχικής Σχολής Σιών μετά του κ. Βασιλείου Γκοτσοπούλου.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο ηγούμενος Μητροπολίτης Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ παρέθεσε κέρασμα στο ηγουμενείο.
Πηγή: Πατριαρχείο Ιεροσολύμων
