Το Σάββατο, 6 Μαΐου 2023, εορτάσθηκε στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων η μνήμη του αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.
Κατά την εορτήν αυτήν η Εκκλησία ανακαλεί εις την μνήμην αυτής ότι ο άγιος Γεώργιος ήτο εις την καταγωγήν Καππαδόκης εκ πατρός και Παλαιστίνιος εκ μητρός. Ότι υπηρέτησεν ως Τριβούνος, ήτοι χιλίαρχος, εις τον Ρωμαικόν στρατόν, αποκρύπτων την χριστιανικήν αυτού ιδιότητα αρχικώς, φανερώσας δε αυτήν μετά ταύτα, ομολογήσας τον Χριστόν, βασανισθείς και μαρτυρήσας υπέρ Αυτού το 303 επί Διοκλητιανού.
Το ιερόν αυτού λείψανον μετηνέχθη υπό του υπηρέτου αυτού εις Λύδδαν, πατρίδα της μητρός αυτού, και εφυλάχθη μετά ταύτα εις τον επ’ ονόματι αυτού υπό της Αγίας Ελένης ανεγερθέντα Ιερόν Ναόν.
Η μνήμη του μαρτυρίου αυτού εωρτάσθη:
α.Εις την εν τη Παλαιά Πόλει επ’ ονόματι αυτού Ιεράν Μονήν, την επονομαζομένην του Νοσοκομείου δι’ Εσπερινού αφ’ εσπέρας και θείας Λειτουργίας την πρωΐαν, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου και συλλειτουργούντος του Ιερομονάχου π. Σίλα, του Πρεσβυτέρου Αθανασίου, του Ιεροδιακόνου π. Συμεών, ψάλλοντος του Ιεροψάλτου κ. Δημητρίου Μανούση, βοηθούντων των μαθητών Πατριαρχικής Σχολής Σιών και προσευχομένων και εν ευσεβεία και ευλαβεία πληρούντων τον Ναόν μοναχών, μοναζουσών, προσκυνητών και των εκπροσώπων του Ελληνικού Γενικού Προξενείου εις Ιεροσόλυμα κ. Χριστίνης Ζαχαριουδάκη και Κωνσταντίνας Γύφτου. Προς το πλήρωμα ο Σεβασμιώτατος εκήρυξε τον θείον λόγον ως έπεται:
“Σεβαστή καθηγουμένη οσιολογιωτάτη μοναχή Πανσέμνη,
εξοχ. κ. Χριστίνα Ζαχαριουδάκη,
Σεβαστοί ιερείς,
Αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί,
Ζώντας στο μέσο της περιόδου της ανοίξεως απολαμβάνουμε τη χαρά της καλλονής της ανθισμένης φύσεως. Δώρο τούτο του Θεού σε μας τους ανθρώπους, όπως κι η βροχή των τελευταίων ημερών, σημείο της αγάπης Του για μας. Ζώντας και στο μέσο της πασχαλινής περιόδου μετέχουμε της πνευματικής χαράς και αγαλλιάσεως της Αναστάσεως του Χριστού. Τερπόμασε κι ενθουσιαζόμαστε από τους χαρμόσυνους αναστάσιμους ύμνους της Εκκλησίας. Παρά ταύτα η Εκκλησία μας χαρίζει σήμερα ακόμη μία πηγή αντλήσεως χαράς και ευφροσύνης. Μας παρέχει τη μνήμη ενός από τους μεγάλους μάρτυρές της, του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. η μνήμη του Αγίου Γεωργίου γίνεται αφορμή της συνάξεώς μας σήμερα, της τελέσεως της θείας λειτουργίας, της μετοχής στη θεία ευχαριστία και του αγιασμού και της σωτηρίας μας. Μέσα σ’αυτή την πλούσια πνευματική λειτουργική τράπεζα έχει τη θέση του κι η διήγηση του βίου του μάρτυρος για την επιπλέον τροφή κι ενίσχυση της ψυχής μας.
Η μνήμη της Εκκλησίας, που είναι το συναξάριο, διατηρεί ότι ο Άγιος Γεώργιος έζησε στους χρόνους του Ρωμαίου αυτοκράτορα Διοκλητιανού· από πλευράς του πατέρα του ήταν Μικραστιάτης, Καππαδόκης· από πλευράς της μητέρας του ήταν Παλαιστίνιος. Υπηρετούσε στο Ρωμαίκό στρατό. Όταν εξαπολύθηκε διωγμός εναντίον των Χριστιανών, δεν δέχτηκε να λάβει ανταλλάγματα, θέσεις κι αξιώματα, προκειμένου να αρνηθεί τον Χριστό. Απεναντίας, ομολόγησε και διακήρυξε την πίστη του στον Χριστό. Έμεινε αδελέαστος στις υποσχέσεις, απτόητος στις απειλές κι άκαμπτος κι αλύγιστος στα βασανιστήρια. Η δυνατή πίστη του στον Χριστό υπερίσχυσε της ασθενείας και των πόνων της φύσεως. Με τη χάρη του Χριστού έμεινε αβλαβής απ’ όλα τα βασανιστήρια, με αποτέλεσμα να δούν και να πιστέψουν πολλοί στον Χριστό, ανάμεσα στους οποίους κι η σύζυγος του Διοκλητιανού βασίλισσα Αλεξάνδρα. Περισσότεροι πίστεψαν ακόμη, όταν ο Άγιος μπήκε σ’ ένα ναό των ειδώλων και με την προσευχή του κατέρριψε τα αγάλματα των ψεύτικων θεών. Τότε οι δήμιοί του κι οι λατρευτές των δαιμόνων δεν άντεξαν και τον προσήγαγαν στον αυτοκράτορα Διοκλητιανό κι απαίτησαν την καταδίκη του. Εκείνος διέταξε την αποκεφάλισή του με ξίφος, όπως και της βασίλισσας Αλεξάνδρας, η οποία εν τω μεταξύ παρέδωκε το πνεύμα στον Θεό στη φυλακή.
Η Εκκλησία μας προβάλλει σήμερα τον Άγιο Γεώργιο ως παράδειγμα δυνατής πίστεως προς τον Χριστό, ως παράδειγμα υπομονής και καρτερίας, ως παράδειγμα ελεημοσύνης προς τους φτωχούς, γιατί σ’ αυτούς μοίρασε την περιουσία του σύμφωνα με διαθήκη, που επέδωσε στον υπηρέτη του, πριν από το μαρτύριό του. Σ’ αυτόν ανέθεσε και τη μεταφορά του λειψάνου του στη γη της μητέρας του, στη Λύδδα. Στον τόπο του ενταφιασμού του εκεί οικοδομήθηκε αργότερα από την Αγία Ελένη μεγαλοπρεπής ναός, τα εγκαίνια του οποίου γιορτάζονται στην άλλη γιορτή του Αγίου, στις 3 Νοεμβρίου.
Η χάρη του Αγίου Πνεύματος, που ανέδειξε τον Άγιο Γεώργιο κι όλους τους μάρτυρες, παραμένει ενεργής στην Εκκλησία διά μέσου των αιώνων. Είναι εκείνη που ανέδειξε και το νεομάρτυρα Γεώργιο, Κύπριο την καταγωγή, που εργαζόταν στην Άκκρη και δε δέχτηκε να αλλάξει την πίστη του, όταν του προτάθηκε από τον Τούρκο πασά το 1752. Ο τάφος του στην πόρτα του μνοναστηριού και το λείψανό του, που προσφέρεται σήμερα για προκύνηση, απότελούν ευλογία για την ορθόδοξη κοινότητα και για όλη την πόλη της Άκκρης”.
Την Αρχιερατικήν Συνοδείαν και το εκκλησίασμα εδεξιώθη η καθηγουμένη μοναχή Πανσέμνη, η συντηρήσασα τας ιεράς εικόνας του Ναού.
β. Εις την Ιεράν αυτού Μονήν της Παλαιάς Πόλεως Ιεροσολύμων, την επονομαζομένην αγίου Γεωργίου Εβραικής διά θείας Λειτουργίας την πρωΐαν, προεξάρχοντος του Αρχιμανδρίτου π. Αμφιλοχίου και μετεχόντων πιστών τιμώντων τον άγιον. Το πλήρωμα των πιστών εδεξιώθη η ανακαινίσασα και αγιογραφήσασα τον Ναόν οσιωτάτη καθηγουμένη μοναχή Μαριάννα.
γ. Εις τον εν Άκκρη – Πτολεμαΐδι Ιερόν Ναόν αυτού, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου και συλλειτουργούντος του Πατριαρχικού Επιτρόπου Αρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου και μετεχόντων αθρόως των πιστών της πόλεως αυτής.
δ. Εις την Ιεράν Μονήν αγίου Γεωργίου Μπετζαλλά της περιοχής Βηθλεέμ, προεξάρχοντος του Πατριαρχικού Επιτρόπου Βηθλεέμ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Διοκαισαρείας κ. Βενεδίκτου, συλλειτουργούντων του Αρχιμανδρίτου π. Ιγνατίου και Αραβοφώνων Ιερέων της περιοχής Βηθλεέμ, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Ευαγγέλου Βλιώρα.
ε. Εις την Ιεράν Μονήν αυτού εν Λύδδη, προεξάρχοντος του Αρχιμανδρίτου π. Μαρκέλλου.
στ. Την Κυριακήν 24ην Απριλίου /7ην Μαίου 2023 εις τον Ιερόν Ναόν της αντιπροσωπείας του Πατριαρχείου Ρουμανίας εις την Εβραικήν συνοικίαν των θρησκευομένων Ιουδαίων της Νέας Πόλεως Ιεροσολύμων, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, συλλειτουργούντος αυτώ του Προισταμένου της Αντιπροσωπείας Αρχιμανδρίτου π. Θεοφίλου και του βοηθού αυτού Αρχιμανδρίτου π. Ιωάννου, οι οποίοι και την μεσημβρίαν παρέθεσαν τράπεζαν προς τιμήν της Αρχιερατικής Συνοδείας. Προς το εκκλησίασμα απηύθυνεν το εόρτιον κήρυγμα ο Σεβασμιώτατος ομιλούντος διά της κάτωθι προσφωνήσεως αυτού ως έπεται:
«Πανοσιολογιώτατε Αρχιμανδρίτα κ. Θεόφιλε, Εκπρόσωπε του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ εις την Αγίαν Πόλιν Ιερουσαλήμ, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, ευλαβείς Χριστιανοί.
Συνήλθομεν σήμερον, ίνα εορτάσωμεν Πασχαλίως και Ευχαριστιακώς το μέγα της φιλανθρωπίας μυστήριον του εκ νεκρών Αναστάντος Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού και την μνήμην του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.
Η μνήμη των Αγίων της Εκκλησίας και δη των Μεγαλομαρτύρων αυτής αποτελεί την αδιάψευστον μαρτυρίαν της αναστάσεως του Χριστού και της εν Χριστώ ελπίδος ημών, ως διακηρύσσει και ο θείος Παύλος: «Νυνί δε Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο· επειδή γαρ δι’ ανθρώπου ο θάνατος, και δι’ ανθρώπου ανάστασις νεκρών. Ώσπερ γαρ εν τω Αδάμ πάντες αποθνήσκουσιν, ούτω και εν τω Χριστώ πάντες ζωοποιηθήσονται», (Α΄ Κορινθ. 15, 20-22). «Ανέτειλεν ιδού, το της χάριτος έαρ», λέγει ο μελωδός, «επέλαμψε Χριστού η Ανάστασις πάσι· και ταύτη συνεκλάμπει νυν, Γεωργίου του μάρτυρος η πανέορτος και φωτοφόρος ημέρα· δεύτε άπαντες λαμπροφορούντες ενθέως, φαιδρώς εορτάσωμεν».
Το μαρτύριον του αίματος των φίλων του Χριστού και δη του μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, αποτελεί τρανήν και αναντίρρητον διαχρονικήν μαρτυρίαν εν τη ιστορική πορεία του ανθρωπίνου γένους, ότι ο θάνατος του Χριστού, δηλονότι η Ανάστασίς Του απαντά αφ’ ενός μεν εις τον υπαρξιακόν θάνατον του ανθρώπου, αφ’ ετέρου δε καθορίζει το πλήρωμα του εν Χριστώ ζώντος ανθρώπου υπό την θεώρησιν του κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού ποιηθέντος αυτού. (Γεν. 1,26). Ιδού τι λέγει εν προκειμένω ο έγκριτος Πατήρ της Εκκλησίας Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Πτωχεύει την εμήν σάρκα, ιν’ εγώ πλουτίσω την αυτού Θεότητα. Και ο πλήρης κενούται. Κενούται γαρ της εαυτού δόξης επί μικρόν, ιν’ εγώ της εκείνου μεταλάβω πληρώσεως. Τις ο πλούτος της αγαθότητος; τι το περί εμέ τούτο μυστήριον; Μετέλαβον της εικόνος και ουκ εφύλαξα. μεταλαμβάνει της εμής σαρκός, ίνα και την εικόνα σώση και την σάρκα αθανατίση», (ΒΕΠΕΣ, 60, 191).
Ο υπό του Αγίου Πνεύματος, του Πνεύματος του Χριστού φωτισθείς μέγας Γεώργιος και τα άνω φρονών, εαυτόν προσήγαγε ενώπιον του διώκτου αυτού και ειδωλολάτρου Ρωμαίου Αυτοκράτορος Διοκλητιανού και μετά παρρησίας είπεν, συμφώνως τη μαρτυρία του υπηρέτου αυτού Πασικράτους: «Αισχύνθητε ούν οι τον μεν Υιόν του Θεού, τον πάντων Δημιουργόν και Δεσπότην φρενοβλαβώς αθετούντες, δαίμονας δε τους ακαθάρτους θεοποιούμενοι και είδωλα τούτων πνοής έρημα και κωφά διά τιμής άγειν αιρούμενοι. Ει τι ούν εμοί πείθεσθε, το σκότος αφέντες προσέλθετε τω θείω φωτί και της πλάνης αποστάντες τη αληθεία προσδράμετε, ήτις εστίν ζωής μακαρίας και δόξης μη ληγούσης αξιωθήσεσθε. Η γαρ δόξα υμών αύτη σαθρά και ματαία και χλόη παραπλησίως μαραινομένη. Ουκ ανέχομαι Θεότητος υβριζομένης εφησυχάζειν … εμοί το μεν πρώτον και τιμιώτατον όνομα Χριστιανός και Χριστού δούλος, δι‘ ου και τον παρόντα βίον ειλικρινείς και απρόσκοπτοι διαπεραιούμεθα και μετά την εντεύθεν απαλλαγήν εν τω μέλλοντι αιώνι την ανόλεθρον και μακαρίαν λήξιν καρπούμεθα».
Η ομολογία αύτη του Γεωργίου φανερώνει εναργέστατα, ότι ο πιστός μάρτυς και φίλος του Χριστού εγένετο συμμάρτυς του Χριστού, δηλονότι μιμητής του πάθους του υπέρ της ζωής του κόσμου την ψυχήν αυτού θέντος Σωτήρος ημών Χριστού. Επί πλέον δε ότι ο Χριστιανός αποτελεί την εν τω κόσμω τούτω ζώσαν μαρτυρίαν του αληθινού Φωτός, του διαλύοντος το σκότος, ως κηρύττει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: «εν αυτώ τω Θεώ λόγω τω Χριστώ ζωή ην και η ζωή ην το φως των ανθρώπων. Και το φως εν τη σκοτία φαίνει, και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν», (Ιωάν. 1, 4-5).
Προς τούτο προσήλθομεν και ημείς σήμερον εκπροσωπούντες την Αυτού Θειτάτην Μακαριότητα, τον Πατέρα ημών και Πατριάρχην Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον Γ’, μεταφέροντες τας Πατρικάς Αυτού ευχάς και Πατριαρχικάς ευλογίας, ίνα υμείς, Πανοσιολογιώτατε Άγιε Εκπρόσωπε του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας, κ. Θεόφιλε, συνεχίζητε και αυξάνητε, την εν τη Αγία Γη αποστολήν και διακονίαν της Αντιπροσωπείας της αδελφής Εκκλησίας της Ρουμανίας προς σωτηρίαν ψυχών και δόξαν του Τριλαμπούς Ονόματος του Παναγίου Θεού ημών.
Χριστός Ανέστη!»
Πηγή: Πατριαρχείο Ιεροσολύμων
