Η εορτή του Αγίου Φιλοθέου του Κοκκίνου στην Πατρίδα Ημαθίας

Την Τρίτη 11 Οκτωβρίου το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό της Υπαπαντής του Κυρίου στην Πατρίδα με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Φιλοθέου του Κοκκίνου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:«Τον αληθή ιεράρχην Χριστού Φι­λόθεον, των φιλοθέων δήμοι ευ­­φημή­σωμεν πάντες».

Ευφημούμε και τιμούμε και εμείς σήμερα, ακολουθώντας την προ­τρο­­πη του ιερού υμνογράφου, έναν μεγάλο ιεράρχη της Εκκλησίας μας, έναν όντως φιλόθεο και ου­ρα­νιο άνθρωπο, τον άγιο Φιλόθεο τον Κόκκινο, πατριάρχη Κωνστα­ντι­νουπόλεως, τον φίλο και συνέκ­δημο του άλλου μεγάλου ιε­ράρχου και θεολόγου, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιε­πι­σκόπου Θεσ­σα­λο­νίκης, του θαυματουργού.

Τον τιμούμε και τον ευφημούμε ως φίλο γνήσιο του Θεού, επικα­λού­μενοι τις πρεσβείες και τη χάρη του, γνωρίζοντας ότι η τιμή των φίλων του Θεού, δηλαδή των αγίων, είναι τιμή του ίδιου του Θεού, τιμή η οποία αγιάζει και όσους την αποδίδουν στον Θεό και στους αγί­ους του.

Τι ήταν όμως αυτό, το οποίο ανέ­δειξε τον άγιο Φιλόθεο τον Κοκ­κι­νο γνήσιο φίλο του Θεού και μπο­ρεί να κάνει και εμάς φίλους τους Θεού;

Μας το λέγει ο ίδιος ο Χριστός, μι­λώντας προς τους μαθητές του, λίγο πριν από το πάθος του. «Υμείς φίλοι μου εστε εάν ποιήτε α εγώ εντέλλομαι υμίν».

Ξεκάθαρος και σαφής ο λόγος του Κυρίου. Θα είστε φίλοι μου, εάν κα­νετε όσα σας λέγω. Θα είστε φίλοι μου, εάν τηρείτε τις εντολές μου.

Πόσο μεγάλη τιμή είναι να μπορεί ο χοικός άνθρωπος να γίνει φίλος του Θεού! Όχι να νομίζει ότι είναι φίλος του Θεού, αλλά να είναι πραγ­ματικός φίλος του Θεού, ο οποίος έχει τόσο μεγάλη αγάπη για τους φίλους του, ώστε να θυσιάσει και τη ζωή του γι᾽ αυτούς, όπως λέγει και πάλι ο ίδιος ο Χριστός.

Πόσο πιο σπουδαίο είναι αυτό, από αυτό που συμβαίνει με πολ­λούς ανθρώπους, οι οποίοι προσ­κολλώνται στους ισχυρούς του κόσμου, τους ακολουθούν και γι­νο­νται φίλοι τους στα κοινωνικά δίκτυα, και νομίζουν ότι είναι πραγματικοί φίλοι και λαμβάνουν αξία από την αξία τους και δύναμη από τη δύναμή τους, αλλά στη συνέχεια απογοητεύονται, όταν διαπιστώσουν ότι εκείνοι τους αγνοούν ή και τους χρησιμοποιούν για να αυξήσουν την επιρροή τους στον κόσμο και τη φήμη τους.

Ο Χριστός όμως θέτει τη φιλία με τους ανθρώπους σε μία εντελώς διαφορετική βάση. Εκείνος θυσιά­ζεται επί του Σταυρού για χάρη των φίλων του, για χάρη εκείνων που τον πιστεύουν και τον αγα­πούν, και τους απαλλάσσει με τη θυσία του από την αμαρτία και από τις συνέπειές της. Και τι ζητά ως απόδειξη της φιλίας μας μαζί του, να ακολουθούμε τον λόγο και τις εντολές του. «Υμείς φίλοι μου εστε εάν ποιήτε α εγώ εντέλλομαι υμίν».

Τι πιο φυσικό και τι πιο αυτο­νόη­το από το να ακούμε όσα μας λέει ένας φίλος μας; Τι πιο φυσικό και πιο αυτονόητο ακόμη περισσότερο, όταν σε αυτόν τον φίλο μας οφεί­λουμε τα πάντα, την ύπαρξή μας, τη ζωή μας, τη σωτηρία μας και την αιώνια μακαριότητα; Τι πιο φυσικό και πιο αυτονόητο είναι να ακο­λουθούμε τις εντολές του Χριστού, όταν ξέρουμε ότι αυτές προέρχο­νται από την αγάπη του προς τους ανθρώπους και μας τις έδωσε για να μας βοηθήσει να τον ακολουθή­σουμε;

Αυτό έκανε και ο εορταζόμενος σήμερα άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος. Έζησε, βαδίζοντας από τα νεανικά του χρόνια τον δρόμο του θείου θελή­ματος. Διακόνησε την Εκκλησία του Χριστού εφαρμόζοντας τις εντο­λες του, ακόμη και εάν αυτό σήμαινε συκοφαντίες, κατηγορίες, καθαιρέσεις, απομακρύνσεις, πόνο και θλίψη.

Ο άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος γνώριζε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το μελετούσε και το εφάρ­μοζε στη ζωή του από αγάπη στον Θεό, από πόθο ιερό να ευαρεστεί τον Θεό, να ζει μέσα στην παρουσία του, να επικοινωνεί μαζί του με την αδιάλειπτη και νοερά προ­σευ­χη, να απολαμβάνει τη χάρη του στη ζωή του, η οποία τον ενίσχυε και στις δυσκολίες, τα προ­βλήματα και τους διωγμούς που αντιμε­τώπισε από τους δυτικόφρονες οπα­δούς του Βαρλαάμ του Καλα­βρού και του Γρηγορίου Ακινδύ­νου. Και ως φίλος του Θεού αγά­πησε και τους φίλους του Θεού, τους αγίους, και τους προέβαλε ως πρότυπα ζωής όχι μόνο στους συγχρόνους του αλλά και σε μας σήμερα, που διαβάζουμε τους βίους των αγίων που συνέγραψε και δι­δα­σκόμεθα από το παράδειγμα της ζωής του.

Δεν θα πρέπει να ξεχνούμε, αλ­λω­στε, ότι η εποχή στην οποία έζησε ο άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος ήταν εξίσου δύσκολη και ταραγ­με­νη με τη δική μας. Όμως εκείνος είχε σταθερή πυξίδα στη ζωή του τον λόγο του Θεού, οδηγό στις επι­λογές του το θέλημα του Θεού και στόχο του να γίνει όντως φίλος του Θεού, στόχο τον οποίο επέτυχε, ώστε να τον τιμούμε και εμείς ως άγιο και να διδασκόμεθα από το παρά­δειγμά του.

Αλλά δεν αρκεί μόνο να τον τιμούμε. Εάν θε­λουμε η τιμή μας να έχει νόημα, θα πρέπει να αγωνιζόμεθα να μι­μου­μεθα και τη ζωή του, να αγωνιζό­μεθα να τηρούμε τις εντολές του Χριστού, ώστε να γίνουμε και εμείς φίλοι γνήσιοι του Χριστού, όπως και εκείνος.