Την Δευτέρα 21 Ιουνίου 2021, εορτάστηκε η εορτή της Δευτέρας του Αγίου Πνεύματος στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος της Ρωσικής Πνευματικής Αποστολής (MISSIA) του Πατριαρχείου Μόσχας, κείμενο στην νέα Ιερουσαλήμ.
Της θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων του Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, των Αρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, του Μητροπολίτου Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ και του Αρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Αριστοβούλου, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων, του Προισταμένου της Αποστολής Αρχιμανδρίτου Αλεξάνδρου και άλλων ιερέων και Αγιοταφιτών Ιερομονάχων, του Αρχιδιακόνου Μάρκου εν ψαλμωδία των μοναχών της Αποστολής ταύτης και συμμετοχή πολλών ρωσοφώνων πιστών, παρουσία του Ρώσου Πρέσβεως στο Ισραήλ και στην Παλαιστινιακή Αυτονομία και εκπροσώπου του Λατινικού Πατριαρχείου και της Κουστωδίας της Αγίας Γης.
Στο Κοινωνικό της θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος μίλησε διά του κάτωθι κηρύγματος Αυτού:
Σιών αγία η Μήτηρ, Εκκλησιών απασών, εν η πυρός εν είδει, το Παράκλητον Πνεύμα, επί τους Αποστόλους, κατήλθε φρικτώς, χαίρε νυν και εόρταζε, την κοσμοπόθητον όντως Πεντηκοστήν, συν ημίν πανηγυρίζουσα. (Πεντηκοστάριον – Παρασκευή μετά την Πεντηκοστήν. Εις Όρθρον. Αίνοι Τροπάριον 3)
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί,
Η Χάρις του Αγίου και ζωοποιού Πνεύματος συνήγαγε πάντας υμάς εν τω ιερώ τούτω Ναώ της Αγίας Τριάδος, ίνα δοξολογικώς και ευχαριστιακώς συνδοξολογήσωμεν αυτό το ζωοποιόν και παντοδύναμον Πνεύμα, τον Ένα της Τριάδος Θεόν, το ομότιμον και ομοούσιον και ομόδοξον τω Πατρί και τω Υιώ.
Ευφραίνεται και αγάλλεται η Μήτηρ απασών των Εκκλησιών, Σιών η Αγία, διότι εν τοις ιεροίς αυτής σκηνώσμασιν κατήλθεν εν είδει πυρός το Παράκλητον Πνεύμα εν τοις Αποστόλοις του Κυρίου, ως αναφωνεί και ο υμνωδός λέγων: «Σήμερον εφοίτησε του Παναγίου Σου Πνεύματος η ενέργεια, Κύριε, εν τοις Αποστόλοις Σου· και σοφούς ενδείξαν τη Θεογνωσία κατεπλήρωκεν ιδού της μακαρίας διδασκαλίας σου· διό σου την σωτήριον οικονομίαν δοξάζομεν Ιησού Παντοδύναμε ο Σωτήρ των ψυχών ημών», (Τρίτη μετά την Πεντηκοστήν, εις Εσπερινόν, Στιχηρόν 1ον).
Η ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος, η οποία είναι κοινή και εις τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος δεν είναι άλλη από την χάριν, την οποίαν έλαβον οι Απόστολοι εκ του πληρώματος του Θεού Λόγου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, ως μαρτυρεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: «Και εκ του πληρώματος αυτού ημείς πάντες ελάβομεν, και χάριν αντί χάριτος· ότι ο νόμος διά Μωϋσέως εδόθη, η χάρις και η αλήθεια διά ‘Ιησού Χριστού εγένετο», (Ιωάν. 1,16).
Τους Αποστόλους έθετο το πρώτον εν τη Εκκλησία Αυτού ο Χριστός (Α΄ Κορινθ. 12,28). Και οι μεν απόστολοι γενόμενοι δοχεία της εκχύσεως των χαρισμάτων και της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος, ανεδείχθησαν το θεμέλιον του οικοδομήματος της Εκκλησίας, του Χριστού όντος ακρογωνιαίου λίθου αυτής. Η δε Εκκλησία αποτελεί το κατοικητήριον του Θεού εν Πνεύματι Αγίω, ως κηρύττει ο θείος Παύλος: «εποικοδομηθέντες επί τω θεμελίω των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου αυτού ‘Ιησού Χριστού, εν ω πάσα η οικοδομή συναρμολογουμένη αύξει εις ναόν άγιον εν Κυρίω· εν ω και υμείς συνοικοδομείσθε εις κατοικητήριον του Θεού εν Πνεύματι», (Εφεσίους 2, 20-22).
Αξιοσημείωτον ότι εις τους Αποστόλους ρητώς υπεσχέθη ο Κύριος την αποστολήν εις αυτούς του Αγίου Πνεύματος, τόσον πριν από το σταυρικόν Αυτού πάθος, όσον και μετά την Ανάστασίν Του. Κατά την μαρτυρίαν του Ευαγγελιστού Ιωάννου, ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς Αυτού αμέσως μετά τον Μυστικόν Δείπνον: «Και εγώ ερωτήσω τον Πατέρα και άλλον Παράκλητον δώσει υμίν, ίνα μένη μεθ’ υμών εις τον αιώνα», (Ιωάν. 14, 16). Μετά δε την Ανάστασιν Του πάλιν ο Κύριος είπε τοις Αποστόλοις: «Και ιδού εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του Πατρός μου εφ’ υμάς· υμείς δε καθίσατε εν τη πόλει Ιερουσαλήμ έως ου ενδύσησθε δύναμιν εξ ύψους», (Λουκ. 24, 49).
Η επαγγελία του Θεού Πατρός δεν είναι άλλη από τον Παράκλητον, δηλονότι το Άγιον Πνεύμα, του Οποίου την θείαν δύναμιν δίκην πανοπλίας θα ενεδύοντο οι Απόστολοι.
Αυτή ακριβώς η εξ ύψους θεία δύναμις, δηλονότι η ενέργεια του Παρακλήτου Πνεύματος είναι αυτή η οποία «όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας», ως λέγει και ο υμνωδός. «Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το άγιον, βρύει προφητείας, ιερέας τελειοί, αγραμμάτους σοφίαν εδίδαξεν, αλιείς θεολόγους ανέδειξεν, όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας. Ομοούσιε και Ομόθρονε, τω Πατρί και τω Υιώ, Παράκλητε, δόξα σοι», (Πεντηκοστάριον, Μέγας Εσπερινός Κυριακής Στιχηρόν Ιδιόμελον 3ον).
Κατά δε τον άγιον Ιωάννην τον Δαμασκηνόν, το Άγιον Πνεύμα καθιστά «φωτόμορφα τα τέκνα της Εκκλησίας». Και τούτο, διότι ως λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, «το φώτισμα, λαμπρότης εστί ψυχών… φωτός μετουσία, σκότους κατάλυσις». (Β.Ε.Π. Τόμος 60 σελίς 84-85). «Εγώ ειμι το φως του κόσμου· ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ’ έξει το φως της ζωής», (Ιωάν. 8,12), λέγει Κύριος.
Και η μεν Εκκλησία ούσα το σώμα του Χριστού (Κολοσ. 1,24) κατέχει το φως της ζωής, τα δε μέλη αυτής καλούνται υπό του θείου Παύλου, ίνα ως τέκνα φωτός περιπατώσι, (Εφεσίους 5,8). Και τούτο, διότι τα μέλη της Εκκλησίας, τουτέστιν του σώματος του Χριστού, είναι κατά τον Απόστολον Πέτρον «γένος εκλεκτόν βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός εις περιποίησιν, όπως τας αρετάς εξαγγείλητε του εκ σκότους ημάς καλέσαντος εις το θαυμαστόν αυτού φως», (Α’ Πετρ. 2,9).
«Το θαυμαστόν τούτο φως» είναι η Χάρις του Πνεύματος του Σωτήρος ημών Χριστού, η οποία ανηγγέλθη εν τοις προφήταις και έλαμψε εν τοις Αποστόλοις». «Ο δε Κύριος το Πνεύμα εστίν· ου δε το Πνεύμα Κυρίου, εκεί ελευθερία», (Β΄ Κορινθ. 3,17) κηρύττει ο ιερώτατος Παύλος. Η ελευθερία αύτη, «ην είχομεν εν Χριστώ Ιησού», (Γαλ. 2,4) είναι και το φρόνημα της Εκκλησίας.
Το φρόνημα δε τούτο είναι η δύναμις του Αγίου Πνεύματος, η συνέχουσα και διασφαλίζουσα την ενότητα της Μιάς, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής ημών Εκκλησίας, δηλονότι των ομοφρόνων και ομοδόξων αδελφών Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Την μαρτυρίαν ταύτην της ενότητος καταγγέλλομεν και Ημείς μετά των αδελφών Ορθοδόξων Εκκλησιών διά της εορτίου ταύτης θείας Ευχαριστιακής Συνάξεως κατά την εύσημον ταύτην ημέραν της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος εν τω υπερώω της Ιερουσαλήμ, στοιχούντες τω παραγγέλματι του θείου Παύλου:
«Παρακαλώ ούν υμάς… μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, ανεχόμενοι αλλήλων εν αγάπη, σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης», (Εφεσ. 4,2-3).
Το Πανάγιον Πνεύμα, -κατά τον υμνωδόν- «Γαληνόμορφον εκτελεί την καρδίαν», (ίδε Κυριακήν Πεντηκοστής Όρθρος, Κανών 2ος Ωδή Α΄), διό Δαυιτικώς ψάλλωμεν: «Το Πνεύμα σου το άγιον, μη αντανέλης αφ’ ημών», (Πρβλ. Ψαλμ. 50, 13), δεόμεθα φιλάνθρωπε Κύριε.
Μετά δε του υμνωδού είπωμεν: «Γλώσσαι ποτέ συνεχύθησαν, διά την τόλμαν της πυργοποιΐας, γλώσσαι δε νυν εσοφίσθησαν, διά την δόξαν της θεογνωσίας. Εκεί κατεδίκασε Θεός τους ασεβείς τω πταίσματι, ενταύθα εφώτισε Χριστός τους αλιείς τω Πνεύματι. Τότε κατειργάσθη η αφωνία, προς τιμωρίαν, άρτι καινουργείται η συμφωνία, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών».
Τη επιφοιτήσει του Αγίου Πνεύματος, Πρεσβείαις της υπερευλογημένης Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας και ικεσίαις των Αποστόλων σου, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν, έτη πολλά.
Μετά την θείαν Λειτουργία ακολούθησε μικρή δεξίωση στο γραφεί της Missia.
Ακολούθως παρατέθηκε τράπεζα, παρουσία του Πρέσβεως της Ρωσίας στη Ραμάλλα και άλλων επισήμων.
Η εορτή της Δευτέρας του Αγίου Πνεύματος εορτάστηκε και στον Ναό της Αγίας Τριάδος της κώμης Τουμπάς της βορείου Σαμαρείας, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Γεράσων κ. Θεοφάνους εν συμμετοχή πολλών πιστών.
