Την Κυριακή, 15η Ιανουαρίου 2023, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεοδώρος Β’ προέστη της Θείας Λειτουργίας στην Ιερά Πατριαρχική Μονή Οσίου Σάββα Ηγιασμένου Αλεξανδρείας, συλλειτουργούντων των Σεβ. Μητροπολιτών Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα, Ναυκράτιδος κ. Παντελεήμονος, Αρχιγραμματέως της Ιεράς Συνόδου του παλαιφάτου Πατριαρχείου, Πηλουσίου κ. Ναρκίσσου, Πατριαρχικού Επιτρόπου Αλεξανδρείας, Ταμιάθεως κ.Γερμανού, Προϊσταμένου της Ι.Μονής, ως και του Θεοφιλ. Επαρχιούχου Επισκόπου Ελντορέτ κ. Νεοφύτου.
Κατά την Ευχαριστιακή Σύναξη ετελέσθη η χειροτονία του Θεοφιλεστάτου εψηφισμένου Επαρχιούχου Επισκόπου Νιέρι και Όρους Κένυας κ. Παναρέτου.
Ομιλών ο χειροτονούμενος, αφού αναφέρθη θεολογικώς στο ύψιστο υπούργημα της αρχιερωσύνης, είπε μεταξύ άλλων: « Αυτή, όμως, την ιερή στιγμή, θέλω Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα, να καταθέσω ενώπιον του Θεού και της ημετέρας Μακαριότητος τις ευχαριστίες μου για την αγάπη και την εμπιστοσύνη, που επιδεικνύετε στο πρόσωπό μου και με περιβάλλετε, και να δώσω την υπόσχεση, ότι θα ευρίσκομαι πάντοτε ειλικρινής και πρόθυμος συνεργάτης σας και, με πνεύμα υπακοής και μαθητείας προς το Σεπτό Πρόσωπό σας, θα σας διακονώ στα υψηλά και δύσκολα καθήκοντά σας. Παράλληλα, το ίδιο πνεύμα θα επιδεικνύω και προς τα σεπτά πρόσωπα της Ιεραρχίας και της Ιεράς ημών Συνόδου.
Ωστόσο, τη στιγμή αυτή αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω τις βαθύτατες ευχαριστίες μου και την ανεκπλήρωτη υποχρέωσή μου προς τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νικηφόρο, για όσα η αγάπη του, υλικά και πνευματικά, μου πρόσφερε, κατά τη διάρκεια της παραμονής και θητείας μου στην Κύπρο. Ο Κύριος, για όσα μου πρόσφερε, και αυτά είναι πολλά, ας του ανταποδίδει τη χάρη του.
Ταυτόχρονα εγκάρδιες υιικές ευχαριστίες εκφράζω και προς τον πολυσέβαστό μου Μητροπολίτη Ναιρόμπι κ. Μακάριο, γιατί από τα χέρια του δέχθηκα τους δύο βαθμούς της Ιερωσύνης, του Διακόνου και του Πρεσβυτέρου, και θέλω να τον βεβαιώσω, ότι θα φανώ αντάξιος των προσδοκιών του.
Θερμές εκφράζω, επίσης, τις ευχαριστίες μου και προς τον Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα, τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Λήδρας και Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Μαχαιρά κ. Επιφάνιο, τον Πρωτοσύγγελο της Ιεράς Μητρόπολης Κύκκου και Τηλλυρίας και Έφορο της Ιεράς Μονής Κύκκου και πνευματικό μου πατέρα Αρχιμανδρίτη κ. Αγαθόνικο όπως και τους πατέρες της Ιεράς Μονής Κύκκου για τη γνήσια πατρική τους αγάπη προς το πρόσωπό μου.
Τέλος, αλλ’ όχι τελεταίους, θέλω να ευχαριστήσω τους ποθεινούς μου γονείς, για την πολλή αγάπη και στοργή τους προς το πρόσωπό μου και να τους πληροφορήσω, ότι αδιάλειπτες θα είναι οι προσευχές μου γι’ αυτούς.
Περαίνοντας, παρακαλώ να έχω τις θεοπειθείς προσευχές σας, όπως και όλης της παρούσας Σύναξης, στο έργο της επισκοπικής μου διακονίας, ώστε να αποβώ δόκιμος εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου μας και να αξιωθώ να ακούσω κάποτε της φωνής του: «Ευ δούλε αγαθέ και πιστέ, … είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου» (Ματθ. κε’ 21)».
Αντιφωνών ο Μακαριώτατος υπεγράμμισε: « Θεοφιλέστατε Εψηφισμένε Επίσκοπε Νιέρι κ. Πανάρετε… Καλείσαι σήμερα από την Αγία μας Εκκλησία να καταστής κοινωνός και μέτοχος μεγάλου μυστηρίου, του Αρχιερατικού χαρίσματος.
Σήμερα μεταβάλλεσαι σε έναν ακόμη κρίκο της Αποστολικής διαδοχής της Εκκλησίας, όπου η βιαία πνοή του Παρακλήτου παραβλέπει τις κοινές ανθρώπινες ατέλειες και χειροτονείσαι Επίσκοπος, ανερχόμενος την ιερά κλίμακα της Αρχιερωσύνης, “εις τύπον και τόπον Χριστού”…. Η μέχρι σήμερα ιερατική σου διακονία στην αγιοτόκο μεγαλόνησο Κύπρο αποτελεί εχέγγυο για την μελλοντική ποιμαντορική σου δράση, σύμφωνα με τους παραπάνω Πατερικούς λόγους.
Προερχόμενος από ευσεβή οικογένεια Κενυατών ορθοδόξων γονέων, από νεαρής ηλικίας αγάπησες τον Χριστό και έστρεψες την πνευματική πυξίδα της καρδίας σου προς ικανή προετοιμασία για να τον διακονήσεις.
Και τούτην την αγάπη σου προς τον Δομήτορα της Εκκλησίας Κύριο ενωτίσθη ο επί σειρά δεκαετιών σκαπανεύς του Ευαγγελικού λόγο στην γενέτειρά χώρα σου, ο πολιός Μητροπολίτης Γέρων Ναϊρόμπι Σεβασμιώτατος κ.Μακάριος, ο οποίος φρόντισε για τις πρώτες θεολογικές σπουδές σου στην περιώνυμη Πατριαρχική Σχολή της Κένυας «Μακάριος Γ’».
Και αφού ολοκληρώθηκε τούτο το πρώτο στάδιο της πνευματικής καταρτίσεώς σου, ο Ποιμενάρχης σου σε οδήγησε στην ευλογημένη Κύπρο, όπου διά χειρών του έλαβες το έτος 2010 τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης στην ιστορική Μονή Μαχαιρά, ενώ το επόμενο έτος σε εχειροτονήσε Πρεσβύτερο της Εκκλησίας.
Οφειλετικώς ευχαριστούμε τον διακεκριμένον τούτον Ιεράρχην του καθ’ ημάς Πατριαρχικού Θρόνου τόσο για την προετοιμασία σου, όσο και για τους πολλούς φωτοφόρους αγώνες του υπέρ «των εν σκότει και εν χώρα και σκιά θανάτου» καθημένων Αφρικανών αδελφών μας.
Το έτος 2011 καθίσταται έτος ιδιαίτερο σε ευλογία για σένα, π. Πανάρετε! Μεγάλη η ευλογία της Θεομήτορος στην ζωή σου, υπό το ωμοφόριο της Οποίας λαμβάνεις το μοναχικό σχήμα στην περιάκουστη Μονή Κύκκου.
Πρεσβύτερος και Μοναχός στις αυλές του προμαχώνα τούτου της Ορθοδοξίας υπό το ωμοφόριον του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κύκκου και Τηλλυρίας κ.Νικηφόρου, επιφανούς εκκλησιαστικού ανδρός λόγῳ καί πράξει, ενθέρμου συναντιλήπτορος και συναρωγού του ιεραποστολικού έργου της καθ’ ημάς Παλαιφάτου Εκκλησίας στην ήπειρο του μέλλοντος, στην Αφρική!
Δραττόμενοι της ευκαιρίας κατ’ αυτήν την πανεπίσημον και αγιαστική για το Πατριαρχείο μας στιγμή του ιστορικού Της πλου, εκφράζουμε στεντορία τη φωνή την βαθύτατη ευγνωμοσύνη και τον δίκαιον έπαινο της των Αλεξανδρέων Πρεσβυγενούς και Αποστολικής Εκκλησίας για όσα καλά και ευεργετικά και άξια έπραξε υπέρ Αυτής. Προσευχόμεθα όπως ο Αρχιποίμην Κύριος ανταμείψη εκατονταπλασίως τις πολλαπλές προς την Ιεραποστολή ευεργεσίες του πολυσεβάστου Ιεράρχου κ.Νικηφόρου, του και Καθηγουμένου του περιλαλήτου ιερού μοναστικού ενδιαιτήματος Κύκκου…
… Ωστόσο η εγνωσμένη αγάπη σου για την ζωντανή εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο, και η φιλομάθειά σου οδήγησε τα βήματά σου, πάντοτε υπό την ανύστακτη πατρική μέριμνα του αγίου Κύκκου και Τηλλυρίας κ.Νικηφόρου, και προς τον ακαδημαϊκό χώρο, ώστε να λάβεις λιπαρά θεολογική και θύραθεν παιδεία, επ’ οφελεία και πνευματική προαγωγή των γηγενών εν Αφρική αδελφών σου.
Σημειωθήτω ότι της ιδίας πατρικής αγάπης και μέριμνας του Σεβ. κ. Νικηφόρου απήλαυσε ο εδώ συλλειτουργών σήμερα φίλτατος αδελφός και φίλος από ετών, Σεβ. Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαϊας μετά του Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μητροπόλεως Κύκκου και Τηλλυρίας και Εφόρου της περιλαλήτου Θεομητορικής Σταυροπηγιακής Μονής π.Αγαθονίκου, του και πνευματικού πατρός σου, κομίζοντος την αείφωτο και θαυματουργό Χάρη της Κυρίας Θεοτόκου, της Ελεούσης του Κύκκου, διά του υπέροχου αγιογραφικώς αντιγράφου Της, το οποίο μέλλει να καταυγάζη τον ελέω και Χάριτι Θεού ανεγερθησόμενο Ι.Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Ιωάννου Ελεήμονος στην νέα πρωτεύουσα της χώρας μας, της Αιγύπτου.
Σας ευχαριστούμε άγιε Ταμασού για την Ευχαριστιακή συμμετοχή σας εδώ, μετά του εκλεκτού ομίλου των κληρικών και λαϊκών αδελφών εκ Κύπρου, την εκφράζουσα την σύμπνοια μεταξύ των παλαιφάτων Εκκλησιών μας, ως και την αδιατάρακτη ενότητα της πίστεως εν τω συνδέσμω της εμπράκτου αγάπης στους σύγχρονους διασπαστικούς καιρούς. Διότι «η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον» (Ιωα.Α’ 4,18), αφού «πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει» (Κορ.Α’ 13,7).
Προ της Απολύσεως της Θείας Λειτουργίας την ΑΘΜ προσεφώνησε και ο Σεβ. Μητροπολίτης Ταμασού κ. Ησαίας ως εξής: «… Θεία επινεύσει, η Ιερά Σύνοδος του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, προεδρευομένη υπό του Θειοτάτου και Μακαριωτάτου Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου, εξέλεξεν τον ελλόγιμον Αρχιμανδρίτην κ. Πανάρετον, εις Επίσκοπον της του Χριστού Εκκλησίας.
Το άριστον του ήθους, η πολιτεία και η όλη βιοτή του, καθώς και αι πανεπιστημιακαί του επιδόσεις και, προπάντων, ο κατά Θεόν ζήλος και η έκδηλη επιθυμία του κ. Παναρέτου, να προσφέρει εαυτόν εις το έργον της Εκκλησίας και δη της ιεραποστολής, απετέλεσαν τα κριτήρια και τας συνιστώσας της επιλογής του υπό της Ιεράς Συνόδου του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας εις το ύψος του έργου τούτου του Επισκόπου.
Και ημείς έχομεν ιδίαν πείραν του προσώπου και της καθόλου εκκλησιολογικής αναστροφής του κ. Παναρέτου, διότι επί μακρόν χρονικόν διάστημα υπηρέτησεν εις την τροφόν ημών Μονήν της Παναγίας της Ελεούσης του Κύκκου, επιδεικνύοντας ένθεον και υποδειγματικόν ζήλον.
Πάντοτε, εν υπακοή και προθυμία πολλή, συμπεριεφέρθη, προπάντων προς τον πεφιλημένον Γέροντα ημών, Πανιερώτατον Μητροπολίτην Κύκκου και Τηλλυρίας και Ηγούμενον της Ιεράς ημών Μονής της Ελεούσης του Κύκκου κ. Νικηφόρον, τον οποίον και εκπροσωπούμεν, αλλά και με πολύν σεβασμόν και ταπείνωσιν ανεστράφη προς όλους ημάς.
Επί τούτου, έχομεν την παρουσίαν και την μαρτυρίαν του εκλεκτού και κατά πάντα πολυσεβάστου ημών, Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου και Πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεως Κύκκου και Τηλλυρίας και Εφόρου της Μονής ημών κ. Αγαθονίκου, ο οποίος υπήρξε και υπάρχει Πνευματικός αυτού Πατήρ.
Τα ως άνω καταθέτομεν εν πάση αγαθή προθέσει και συνειδήσει, εκφράζοντες εκ καρδίας τας συγχαρητηρίους ημών προσρήσεις προς τον χειροτονηθέντα αδελφόν ημών κ. Πανάρετον, ευχόμενοι προς αυτον πάσαν παρά Θεού δύναμιν και πληροφορίαν.
Και προς Υμάς, Πολυσέβαστε ημών, Μακαριώτατε Πάπα και Πατριάρχα Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρε, εκφράζομεν τας ευχαριστίας και την άκραν εκτίμησιν, αλλά και την συμπαράστασιν ημών προς το δύσκολον και άναντες του έργου, το οποίον επιτελείτε, και Σας διαβεβαιούμεν, ότι έχετε τας αδιαλείπτους ημών ευχάς και δεήσεις προς τον Κύριον, ώστε επί πλείστα έτη, εν υγιεία πολλή, να ορθοτομήτε τον λόγον της αληθείας.
Ως ιεράν ανάμνησιν της εδώ παρουσίας και συμμετοχής ημών εις την θείαν ταύτην τελετουργίαν και χειροτονίαν, προσφέρομεν, ως δόμα της αγάπης και του σεβασμού ημών προς το Πρόσωπόν Σας, και εκ μέρους του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νικηφόρου, το απεικόνισμα τούτο της πεφιλημένης Μητρός ημών Παναγίας και χαριτοβρύτου Ελεούσης του Κύκκου, η οποία θα Σας ενισχύη εις την εν γένει Πρωθιεραρχικήν και ιεραποστολικήν Σας διακονίαν.
Γνωρίζομεν τας δυσκολίας και τας δοκιμασίας, τας οποίας διέρχεσθε, Μακαριώτατε, ως παλαίφατον Πατριαρχείον, και ευχόμεθα, όπως ο Κύριος των δυνάμεων χαρίζηται Υμίν υπομονήν και επιμονήν, προς υπέρβασιν των προβλημάτων και των πειρασμών, τα οποία προκαλούν ταλαιπωρίαν εις τον Θρόνον τούτον του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου.
Προς τούτοις, ταύτην την ιεράν και υπερφυή στιγμήν, καθ᾽ ην το Πανάγιον και τελετουργικόν Πνεύμα, διά των χειρών Σας, μετέβαλε τον άρτον και τον οίνον, ως Τίμια Δώρα του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και, διά των χειρών Σας, κατήλθε το Πνεύμα το Άγιον και κατέστησεν τον αδελφόν ημών Πανάρετον Οικονόμον των Μυστηρίων του Θεού, Σας παρακαλούμεν, όπως δέεσθε, Μακαριώτατε, τω υψίστω και παντοδυνάμω Κυρίω, ώστε να φανή ίλεως και χαρίσηται την ελευθερίαν εις την δοκιμαζομένην και εν χαλεποίς καιροίς ευρισκομένην Νήσον ημών Κύπρον, την του Αποστόλου Βαρνάβα, ήτις, επί σχεδόν ήμισυ αιώνα, ευρίσκεται εις δεινήν ταλαιπωρίαν, ένεκα της εισβολής και κατοχής της υπό των αρκυωρών Τούρκων κατακτητών. Έτη πολλά, Μακαριώτατε, και ο Θεός μεθ᾽ ημών».
Επακολούθησε στο Αρχονταρίκι της Πατριαρχικής Μονής η κοπή της αγιοβασιλόπιττας του Λυκείου Ελληνίδων – Παραρτήματος Αλεξανδρείας από τον Μακαριώτατο, καθώς και εόρτια δεξίωση προς το πολυπληθές εκκλησίασμα.
(Φωτογραφίες: Γρηγορίου Χαλιακοπούλου)
