Φιαλίδιο με αίμα του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου στην Παναγία Δοβρά (ΒΙΝΤΕΟ)

Την Τρίτη 7 Δεκεμβρίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Με την ευκαιρία της πρόσφατης εορτής του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, τέθηκε σε προσκύνηση φιαλίδιο με αίμα του Οσίου, το οποίο δωρίστηκε από πνευματικό τέκνο του Οσίου στην Ιερά Μητρόπολη, καθώς και το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά που αποθησαυρίζονται στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά.

Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».

Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Στο δωδέκατο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής του, γράφει ο άγιος Λουκάς, ο απόστολος Παύλος αναφέρεται στα πνευματικά χαρί­σματα. «Έχοντες δε χαρίσματα κα­τα την χάριν την δοθείσαν ημίν διάφορα, είτε προφητείαν, κατά την αναλογίαν της πίστεως, είτε διακονίαν, εν τη διακονία, είτε ο διδάσκων εν τη διδασκαλία, είτε ο παρακαλών, εν παρακλήσει, ο με­τα­διδούς, εν απλότητι, ο προιστά­μεν­ος, εν σπουδή, ο ελεών, εν ιλα­ρότητι» (Ρωμ. 12.6-8).

Όλοι έχουμε κάποια χαρίσματα και είναι πολύ σημαντικό για τον καθένα μας να καταλάβει, συνεχί­ζει ο άγιος Λουκάς, ποιο ακριβώς χάρισμα έλαβε από τον Θεό και για ποιο έργο τον προόρισε. Συχνά συμ­βαίνει η αυθαίρετη συμπερι­φορά μας να μας οδηγεί στο να επι­διώκουμε να ζούμε κατά τον τρόπο που δεν μας ταιριάζει και δεν είναι ευάρεστος στον Θεό ή να κάνουμε κάποιο έργο για μας ανάρμοστο. Επιδιώκουμε τις υψηλές και τιμη­τι­κες θέσεις, περιφρονώντας τις κατώτερες, οι οποίες όμως ίσως μας δίνονται από τον Θεό, επειδή Εκείνος προορίζει για κάποιο συγκε­κριμένο έργο σύμφωνα με τις δυνάμεις μας, το οποίο και ται­ριάζει στις συνθήκες της ζωής μας.

Θα πρέπει, λοιπόν, να εξετάζουμε τον εαυτό μας και να βρίσκουμε ποιο χάρισμα μας έδωσε ο Θεός, ώστε να το αξιοποιούμε προς όφε­λος των συνανθρώπων μας αλλά και της σωτηρίας μας. Διότι, όπως μας διδάσκει και ο απόστολος Παύ­λος, ο Θεός δίδει τα χαρίσματα «κα­τα την αναλογίαν της πίστε­ως», και αυτό από την άπειρη ευ­σπλαγ­χνία του. Αν μας έδινε χαρί­σματα μεγαλύτερα από τις δυνατό­τητές μας, είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορούσαμε να τα αξιοποιήσουμε κατάλληλα, και έτσι ούτε στους αδελ­φούς μας θα ήταν ωφέλιμα ούτε σε εμάς.

Υπάρχουν βεβαίως άγιοι, οι οποίοι αξιώθηκαν πολλών χαρι­σμα­των, γιατί ο Θεός διέβλεπε ότι είχαν τη δύναμη και τη θέληση να τα αξιοποιήσουν κατάλληλα. Και ένας από αυτούς ήταν και ένας σύγχρονος άγιος, ο όσιος Πορφύ­ριος ο Καυσοκαλυβίτης, του οποίου τη μνήμη εορτάσαμε την προηγού­μενη εβδομάδα, στις 2 Δεκεμβρίου, και απόψε έχουμε την ευλογία να προσκυνούμε ένα φιαλίδιο με αίμα του.

Και όντως ο όσιος Πορφύριος, παρότι ήταν ένας άνθρωπος απλός και ολιγογράμματος, είχε λάβει πολ­λα χαρίσματα από τον Θεό, τα οποία και έθεσε με ταπείνωση και αυταπάρνηση στη διακονία των αν­θρώπων. Τους διακονούσε με απλό τρόπο, με απλά λόγια, χωρίς να δείχνει ότι ήταν ο ίδιος κάτι διαφορετικό από αυτούς, και έτσι τους στήριζε και τους καθοδηγού­σε.

Έλεγε κα­ποτε ο άγιος Πορφύριος: «Κάθισα μία ημέρα πα­νω σε μία γέφυρα και παρατη­ρού­σα τους αν­θρώπους που περ­νού­σαν. Και με τη χάρη του Θεού τους έβλεπα διάφα­νους, και τα σω­ματα τους και τις ψυχές τους. Είδα ψυχές, άδειες, μο­να­­χι­κες, πλη­γω­με­νες, τσακι­σμε­νες. Ψυχές που δεν έχουν δύναμη να αγαπή­σουν αλη­θι­να. Γι᾽ αυτό», συνέχιζε, «να μη λέτε στους αν­θρω­πους θεωρίες, αλλά να τους προ­τρέπετε να ζούν σεμνή ζωή. Να μη ζούν με χαλαρότητα ηθών. Να έχουν λειτουργική και μυστηριακή ζωή. Να μελετούν την αγία Γρα­φη», γιατί η μελέτη της αγίας Γρα­φης και των λόγων των Πατέ­ρων είναι αυτή που καθαίρει τον αν­θρω­πο. Η ψυχή αγιάζεται και κα­θαί­ρεται με τη μελέτη των λόγων των Πατέρων, με τη λειτουργική ζωή και με την ευχή του Κυρίου. Είναι δύο δρόμοι που μας οδηγούν στον Θεό, ο σκληρός και κουρα­στι­κος, με τις άγριες επι­θε­σεις κατά του κακού, και ο ευ­κο­λος, με την αγάπη.

Εγώ προτιμώ τον εύκολο δρόμο, δηλαδή αυτό τον τρόπο που τον πετυχαίνουμε με τη μελέτη των κα­νόνων των αγίων … Καλό ει­ναι», έλεγε ο άγιος Πορφύριος, «να κάνουμε αυτή την αγία κλοπή. Να κάνουμε και εμείς ο,τι έκαναν οι άγιοι. Αυτοί ρίχθηκαν στην αγά­πη του Χριστού. Έδωσαν όλη την καρ­διά τους. Να κλέψουμε τον τρο­­­πο αυτό των αγίων».

Και όπως τον έκλεψε εκείνος, όπως τον έκλεψε και ο άγιος Λου­κας, ας τον κλέψουμε και εμείς, και ας προσπαθήσουμε να προσεγγί­σου­με με αυτόν τον τρόπο τον Θεό. Οι άγιοί μας, ο άγιος Λουκάς, ο άγιος Πορφύριος, μας βοηθούν στην προσπάθειά μας αυτή με τον λόγο τους και με τα θαύματά τους, δείχνοντας και σε εμάς πως αξιο­ποίησαν τα χαρίσματα που τους έδωσε ο Θεός και για τη δική μας σωτηρία.

Και θα ήθελα να κλείσω με ένα πρόσφατο θαύμα του αγίου Λουκά, που λάβαμε πριν από λίγες ημέρες από μία κυρία από τη Χαλκιδική. Γράφει, λοιπόν:

«Ονομάζομαι Κατερίνα και είμαι από τη Χαλκιδική. Με ευλόγησε ο Θεός να γίνω μητέρα τριών υγιών παιδιών. Το τρίτο παιδάκι μου το ονόμασα Λουκά, σύμφωνα με την υπόδειξη του πνευματικού μου, αν και εγώ ως αμαρτωλή είχα τις αμ­φι­βολίες μου, καθότι ήθελα να έχω εγώ την επιλογή του ονόματος. Δόξα τω Θεώ έπραξα με σύνεση και έδωσα στον γιό μου το ωραιότερο όνομα που θα μπορούσε να έχει.

Ο Λουκάς, λοιπόν, γεννήθηκε στις 6/1/2018 (ημέρα των Θεοφα­νεί­ων, τι ωραιότερο!). Στις 28/3/2019 πήγαμε στη Θεσσαλο­νίκη σε μία τυπική επίσκεψή μας στην παιδίατρο. Η γιατρός κατά τη διάρκεια της εξέτασης ψηλάφησε στη βουβωνική χώρα μία κύστη. Έτσι μας παρέπεμψε την ίδια στιγ­μη σε έναν παιδοχειρουργό, για να κρίνει ο ίδιος την κατάσταση του παιδιού καλύτερα. Ο χειρουργός μας εξήγησε ότι ο γιός μας έχει κύστη σπερματικού τόνου και χρη­ζει άμεσης χειρουργικής επέμβα­σης. Εγώ σαν λιγόψυχη που είμαι, έχασα τον κόσμο από τα μάτια μου. Αντί να κάνω τον σταυρό μου, που δεν ήταν κάτι πολύ σοβαρό, εκείνη την ώρα μούδιασα ολόκληρη. Το να σου λέει ο γιατρός ότι θα κάνει ολική νάρκωση και χειρουργείο στο ενός έτους παιδί σου είναι οδυ­νηρό και για μένα δυσβάσταχτο. Έκανα προσευχές στην Παναγία με δάκρυα στα μάτια και άρχισα να διαβάζω το βιβλίο του αγίου Λου­κα.

Προγραμματίσαμε την επέμβαση λίγες ημέρες μετά, αλλά ο Λουκάς ανέ­βασε πυρετό και έτσι ακυρώ­σαμε την επέμβαση. Το θεώρησα σημάδι. Συνεχίζοντας την ανάγνω­ση του βιβλίου, φτάνοντας στα θαύ­ματα του Αγίου Λουκά, δια­βάζω με με­γάλη μου έκπληξη την ιστορία ενός πατέρα με παρόμοιο πρόβλη­μα στο παιδάκι του και την ευτυχή εξέλιξη του ζητήματος με τη μεσο­λάβηση του Αγίου.

Πήραμε, λοιπόν, την απόφαση με τον σύζυγό μου να επισκεφθούμε κι έναν άλλο γιατρό για μια δεύτε­ρη γνώμη. Αυτή τη φορά ο γιατρός μας είπε να περιμένουμε μήπως απορ­ροφηθεί η κύστη από τον ορ­γανισμό του παιδιού. Η παιδίατρός μας ήταν κάθετη πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Καθότι ο δεύτερος γιατρός-χειρουργός μας είχε δώσει μία ελπίδα, ως γονείς θέλαμε να το ψάξουμε περισσότερο. Πήγαμε και κάναμε ειδικό υπέρηχο στο παιδί. Στο τέλος της εξέτασης η γιατρός μας είπε ξεκάθαρα ότι πρέπει να γίνει επέμβαση. Ο σύζυγός μου και εγώ ήμασταν σε αδιέξοδο. Κι ενώ ήμασταν έτοιμοι να ξαναπρογραμ­μα­τίσουμε την επέμβαση, είπα στον άνδρα μου να επισκεφθούμε το μοναστήρι της Παναγίας Δοβρά. Τρέχαμε από γιατρό σε γιατρό αντί να τρέξουμε κατευθείαν στον κα­λύ­τερο…

Ποιος είναι καλύτερος γιατρός από τον άγιο Λουκά; Εναπέθεσα τις ελπίδες μου στον Άγιο να μας φωτίσει και να μας δείξει τι να κάνουμε.

Πήγαμε Τρίτη, ημέρα Παρακλή­σεως. Προσκυνήσαμε το άγιο λεί­ψα­νο του Αγίου και μετά από μία σύντομη συνομιλία με έναν από τους πατέρες (απλώς γνωστοποιώ­ντας του ότι ο πάσχοντας ήταν ο μικρός μας), εναπέθεσε το λείψανο του Αγίου στο κεφάλι του Λουκά, διαβάζοντας μία ευχή. Τι ευλογία, Θεέ μου, ένιωσα εκείνη τη στιγμή για το παιδάκι μου και εμάς! Εμείς κάναμε ο,τι μπορούσαμε, τώρα ας γινόταν το θέλημά του.

Λίγες ημέρες αργότερα, εμείς δεν εντοπίζαμε καμία κύστη. Πήγαμε, λοιπόν, στην παιδίατρό μας και προς μεγάλη έκπληξη όλων μας δια­πίστωσε πως κύστη δεν υπάρ­χει. Αναρωτιόμασταν πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο … Η χαρά μας, απερίγραπτη. Μία από τις επόμενες ημέρες μάλιστα, ξανακάναμε υπέ­ρηχο στο παιδί, και η γιατρός μας διαβεβαίωσε ότι ο Λουκάς δεν έχει απολύτως καμία κύστη στην περιο­χη αυτή. Η ευλογία που πήραμε από τον άγιο Λουκά και η ευγνω­μο­σύνη μας προς εκείνον είναι απε­ριόριστη και απερίγραπτη.

Το μόνο που έχω να πω σε όλους τους γονείς είναι να μην απελπί­ζο­νται, αλλά να ζητούν και τη βοή­θεια του Θεού, της Παναγίας και των Αγίων, που δεν παύουν στιγμή να μεσιτεύουν δι᾽ ημάς και μπο­ρούν να αλλάξουν τα δεδομένα. Τίποτε δεν είναι αδύνατο για τον Κύριο. Τίποτε απολύτως. Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό και πίστη, την οποία θα πρέπει να περ­νούμε και στα παιδιά μας. Δεν θα παύω στιγμή να ευχαριστώ τον άγιο Λουκά που άκουσε τις προσευ­χες μας και πιο πολύ να βρίσκεται στο πλευρό των παιδιών που έχουν ανάγκη», καταλήγει η κυρία, προ­τρε­ποντας και εμάς να καταφεύ­γουμε στην προστασία και τη βοή­θεια του αγίου Λουκά, του αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου και όλων των αγίων μας.