Επίθεση Λαβρόφ στον Οικουμενικό Πατριάρχη: Είναι εργαλείο εκείνων που θέλουν να πλήξουν την Ορθοδοξία

Του Κώστα Ονισένκο

Την εμπλοκή του ρωσικού κράτους στα εκκλησιαστικά ζητήματα παραδέχθηκε ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος παράλληλα επιτέθηκε κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μιλώντας με προσβλητικά λόγια κατά του Πατριάρχη.

Ο πρώτος της ρωσικής διπλωματίας ομολόγησε ότι το ρωσικό κράτος θεωρεί πως έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει όχι μόνο στα της Ρωσικής Εκκλησίας αλλά και στα εσωτερικά άλλων Εκκλησιών, τις οποίες θεωρεί «αδερφές» της Ρωσικής Εκκλησίας.

Και καθώς, μεταφράζοντας από την εκκλησιαστική γλώσσα, “αδερφές” θεωρούνται όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, ο Λαβρόφ δήλωσε ότι το ρωσικό ΥΠ.ΕΞ. θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Οι δηλώσεις του Λαβρόφ έγιναν κατά τη διάρκεια του Φόρουμ «Ρωσική Κοινωνία Γνώση», που διεξήχθη στην Αγία Πετρούπολη στις 20 – 22 Μαΐου.

Σε αυτό το Φόρουμ, που απευθύνεται στην νεολαία, εκτός από τους εκπροσώπους του επιστημονικού και τεχνολογικού κόσμου (ανάμεσα στους οποίους και ο γνωστός επιχειρηματίας και μεγιστάνας της τεχνολογικής προόδου Ίλον Μασκ), μίλησαν και οι προωθητές των ρωσικών θέσεων, που έχουν κατηγορηθεί για απρόκλητη προώθηση της ρωσικής προπαγάνδας στον κόσμο, όπως η επικεφαλής του ρωσικού τηλεοπτικού δικτύου RT, Μαργαρίτα Σιμονιάν.

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, δημοσιεύουμε αυτούσια την επίμαχη δήλωση του του Σεργκέι Λαβρόφ στο συγκεκριμένο θέμα:

«Συνεργαζόμαστε πολύ στενά με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, πρώτα απ όλα με το Τμήμα Εξωτερικών Σχέσεων της Εκκλησίας, έχουμε πολλά πρότζεκτ.

Είναι σημαντικό, ειδικά σε συνθήκες όπου κατά της ορθοδοξίας συνολικά -όχι μόνο κατά της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας- πραγματοποιείται επίθεση.

Οι Αμερικανοί εταίροι μας επί Τραμπ δημιούργησαν τη θέση του ειδικού εκπροσώπου για τις θρησκευτικές ελευθερίες που ασχολείται ειδικά με το ό,τι προσπαθεί να θρυμματίσει την ενότητα των ορθοδόξων εκκλησιών, την ενότητα των ορθοδόξων λαών.

Στην Ουκρανία, όλοι είδατε, δημιουργείται σχι.. (σ.σ. μάλλον εννοεί σχίσμα), χρησιμοποιώντας για αυτό τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος είναι άνθρωπος απολύτως μη-ελεύθερος (δεσμευμένος) και είναι ήδη κατανοητό ότι είναι εργαλείο (ο Πατριάρχης) στα χέρια εκείνων που θέλουν να πλήξουν τις θέσεις της ορθοδοξίας.

Καταστρέφουν την Σέρβικη Ορθόδοξη Εκκλησία, διαλύουν την κανονική της επικράτεια, από το Πατριαρχείο της Αντιόχειας επίσης προσπαθούν να αφαιρέσουν το Λίβανο.

Είναι θλιβερό όλο αυτό, εμάς το κράτος δεν επεμβαίνει στα θέματα της εκκλησίας αλλά όταν τα άλλα κράτη επεμβαίνουν σε θέματα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και στις αδερφές της στον ορθόδοξο κόσμο το ρωσικό κράτος οφείλει να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των ομόδοξων και ομοιδεατών της».

Η ομιλία του Λαβρόφ είχε πολλά σημεία στα οποία αξίζει να σταθεί κανείς. Για παράδειγμα, ο Ρώσος ΥΠ.ΕΞ αναφέρθηκε στην σημασία της διατήρησης των βασικών αρχών του ΟΗΕ, όπως ο «σεβασμός της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών, μη ανάμειξη στα εσωτερικά και η ρύθμιση των διαφωνιών με ειρηνικά μέσα».

Ο ίδιος ωστόσο παρέλειψε να αναφέρει ότι η ίδια η Ρωσία έχει επανειλημμένα παραβιάσει αυτές τις αρχές εισβάλλοντας σε χώρες όπως Ουκρανία, Γεωργία κ.ά.

Ο Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε πως θεωρεί ότι ο ρόλος των δυτικών κρατών πρέπει να περιοριστεί στον σύγχρονο κόσμο -μεταξύ άλλων- και με την αύξηση μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με την ένταξη σε αυτό αναπτυσσόμενων κρατών και όχι κρατών της Δύσης.

Ο ίδιος υπογράμμισε τον «ευεργετικό» ρόλο της Ρωσίας σε διάφορες κρίσεις, φέροντας για παράδειγμα την διαμεσολάβηση της Μόσχας στην κρίση ανάμεσα στο Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Ωστόσο αναλυτές από την ίδια την Αρμενία εκτιμούν ότι στόχος της ρωσικής παρέμβασης στην περιοχή είναι η διασφάλιση των δικών της γεωστρατηγικών συμφερόντων και όχι η επίλυση της κρίσης.

Ο κύριος Λαβρόφ παρέλειψε να αναφερθεί στο γεγονός ότι η κρίση ανάμεσα σε Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία δεν έχει εξαντληθεί, όπως καταγγέλλει η Αρμενία, η Γαλλία, οι ΗΠΑ και άλλες χώρες.

Υπάρχει παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας τη Αρμενίας, γεγονός στο οποίο η Μόσχα όφειλε να επέμβει -κάτι που δεν έπραξε- βάσει των συμφωνιών που υπάρχουν στο πλαίσιο του Οργανισμού της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας.

Αντί αυτού όμως, το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας -σύμφωνα με τον Λαβρόφ- επεμβαίνει στα εκκλησιαστικά ζητήματα, γεγονός που δεν δικαιολογείται ούτε από τον ρόλο του αλλά και ούτε από τους εκκλησιαστικούς κανόνες.