Την Κυριακή, 17 Ιανουαρίου 2021, τελέστηκε, προϊσταμένου του Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου, ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας Καϊμακλίου.
Τον Θεοφιλέστατο πλαισίωσαν οι κληρικοί της ενορίας, Αρχιμ. Παλαμάς Δημητρίου, Οικον. Σταύρος Αναστασίου και Πρεσβ. Ιωάννης Σπανός, καθώς και ο Διάκονος π. Ανδρέας Ματέι.
Ο Θεοφιλέστατος στο κήρυγμά του αρχικά αναφέρθηκε, στην ευλογία που έλαβε ο ευγνώμων πρώην λεπρός από τον Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων, τον Ιησού Χριστό: «Ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. ιζ΄ 19). Ο Θεοφιλέστατος με δέος αναλογίστηκε, ποιος άνθρωπος δε θα ήθελε να τύχει αυτής της ευλογίας από τον Κύριό μας.
Ακολούθως, έκανε αναφορά στα χαρίσματα τα οποία το Άγιο Πνεύμα προσφέρει πλουσιοπάροχα σε όλους τους ανθρώπους, γιατί, τον άνθρωπο τον υποδέχεται η Εκκλησία με το Βάπτισμα και το Άγιο Χρίσμα και τη συμμετοχή στα Άχραντα Μυστήρια. Έτσι, ο άνθρωπος, αναγεννημένος εν Χριστώ, έχει όλες τις δωρεές της χάρης και της ευλογίας του Τριαδικού Θεού.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει χαρίσματα και τάλαντα από τον Θεό. Ο καθένας, εφ΄ ώ ετάχθη, πρέπει να καλλιεργεί και να πολλαπλασιάζει αυτά τα χαρίσματα μετά δοξολογικής χαράς στο μέγιστο βαθμό. Γι’ αυτό και στην Εκκλησία υπάρχει τόπος και τρόπος ασκήσεως για όλους που, με υπακοή και ταπείνωση, θέλουν να προσφέρουν το διακόνημά τους προς δόξα Θεού και πάντοτε με ευγνωμοσύνη, σύμφωνα με την πίστη, την προαίρεση και τις αντοχές του.
Ταυτόχρονα, υπάρχουν και τα αξιώματα. Δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς αξιώματα και χωρίς αξία, γιατί ο άνθρωπος είναι η κορωνίδα της δημιουργίας. Όπως μέσα στην κοινωνία και το μικρότερο κύτταρό της, την οικογένεια, έτσι και στο χώρο της Εκκλησίας υπάρχουν θέσεις προσφοράς και αξιώματα, για την ευρυθμία των πραγμάτων με αγάπη και αλληλεγγύη. Το αξίωμα, δηλ. τη θέση μέσα στη δομή της διοίκησης το δέχεται εκείνος που το λαμβάνει με συστολή, ευγνωμοσύνη και χαρά. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά οδηγούν τον άνθρωπο στη συνειδητοποίηση της ευθύνης και της ανάγκης δοξολογίας του Θεού και διακονίας του ανθρώπου. Ο ευγνώμων άνθρωπος επιθυμεί να αξιοποιήσει τη θέση και το αξίωμα που αποκτά, καθώς πρέπει όλες οι θέσεις και τα αξιώματα να είναι ευκαιρίες αγώνα και ασκήσεως για καλλιέργεια της προσωπικότητάς του και απόκτηση περισσότερης αγάπης και προσήλωσης προς τον Θεό, αλλά, και παράλληλα, για περισσότερη αλληλεγγύη και συγχώρεση προς τον κάθε συνάνθρωπο.
Ταυτόχρονα, ο καθένας μας μέσα στην Εκκλησία καλείται να ασκεί και το χάρισμα της υπακοής προς τον τοπικό κανονικό Επίσκοπο, εν τοιαύτη περιπτώσει προς τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου, αλλά και στον μικρότερο πυρήνα της Εκκλησίας, την ενορία. Οι πιστοί καλούνται να υπακούουν και να συνεργάζονται με τους ιερείς της ενορίας, διότι κι αυτοί είναι συνδεδεμένοι με τον τοπικό Επίσκοπό τους.
«Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες» (Ἑβρ. ιγ΄ 17).
Όταν ο άνθρωπος υπακούει στον ανώτερο με εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού και χαρά, άνευ γογγυσμών, ακόμη και τότε που αισθάνεται, πραγματικά ή εικονικά, να αδικείται, τότε οι καρποί είναι γλυκύτατοι και ζει μια παραδείσια χαρά. Όταν ο άνθρωπος παρακούει και αναδεικνύεται αγνώμων προς τον ανώτερο, εμμένοντας στην υψηλόφρονα γνώμη, ακόμη κι αν ανθρωπίνως έχει δίκαιο, οι καρποί είναι πικροί.
«Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης, ὁ ἀναγαγὼν ἐκ νεκρῶν τὸν ποιμένα τῶν προβάτων τὸν μέγαν ἐν αἵματι διαθήκης αἰωνίου, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν, καταρτίσαι ὑμᾶς ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ, ποιῶν ἐν ὑμῖν τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον αὐτοῦ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Ἑβρ. ιγ΄ 20-21).
Αυτή είναι η προσευχή μας, «ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης» που ανέστησε τον Μέγα Ποιμένα, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, να μας καταρτίζει στο αγαθό και το τίμιο, για να επιτελούμε το έργο μας με χαρά και να είναι «εὐάρεστον ἐνώπιον αὐτοῦ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ». Προσευχή να ακούσουμε όλοι την προτροπή του Χριστού μας «Ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. ιζ΄ 19).
Τέλος, ο Θεοφιλέστατος παρότρυνε να προσευχηθούμε για όλους τους συνανθρώπους μας, τους δυνατούς και τους αδύνατους, τους εμπερίστατους, γι’ αυτούς που είναι στα νοσοκομεία ή απομονωμένοι στα σπίτια τους, ένεκα της παρατεταμένης περιπέτειας της ανθρωπότητας λόγω του Κόβιτ-19.
Ακόμη, προσκάλεσε σε προσευχή για τους αδελφούς μας που με πόθο θα ήθελαν να είναι παρόντες μέσα στην Εκκλησία κατά τη διάρκεια της ιερής συνάξεως, αλλά λόγω των μέτρων και των καταστάσεων που ζούμε είναι απόντες· για τη νεολαία μας και για όλο τον κόσμο.
Μεταφέροντας τις πατρικές ευλογίες του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου, ανακοίνωσε προς τους πιστούς ότι κατόπιν σεπτής εντολής του, προ της απολύσεως της Θείας Λειτουργείας θα τελεστούν δύο χειροθεσίες: η πρώτη, σε Πρωτοπρεσβύτερο του π. Ιωάννη Σπανού, εφημερίου του Ναού της Αγίας Βαρβάρας και πτυχιούχου της Θεολογικής Σχολής Εκκλησίας Κύπρου, και η δεύτερη, σε αναγνώστη ενός εργατικού μέλους της ενορίας, του κ. Κωνσταντίνου Χατζηπαύλου.
Ο Θεοφιλέστατος ευχήθηκε και στους δύο να είναι άξιοι και να διακονούν με αγάπη την Εκκλησία έκαστος από τη θέση του.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, τελέστηκαν εορτές και μνημόσυνα για τους εκτοπισμένους της κοινότητας Αγίου Νικολάου Λευκονοίκου και για όλους τους Εκκλησιαστικούς Επιτρόπους της κατεχόμενης Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας.
