Σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες θα συγκληθεί η ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ποιες απ’ όλες τις κοσμοϊστορικές εξελίξεις που συμβαίνουν γύρω μας έχουν αποφασίσει να συζητήσουν; Απολύτως καμία.
Για το περιβάλλον και τον βιασμό της φύσης από τον ίδιο τον άνθρωπο; Δεν χρειάζεται. Στέλνεις τον Μητροπολίτη Τρίκκης να καβαλήσει μια μπουλντόζα, όταν προκύψει ξανά πρόβλημα, να ευλογήσει τους απελπισμένους πολίτες και λύθηκε το πρόβλημα.
Για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών θα τοποθετηθούν; Πάλι καλά που αποφάσισε ο πρωθυπουργός να μεταθέσει το ζήτημα στο τέλος της τετραετίας και γλίτωσαν τα χειρότερα. Για το πώς θα μπορούσαν να πάρουν μια πρωτοβουλία – σε επίπεδο παρακίνησης του λαού- να συμβάλει στην αποκατάσταση της οικολογικής καταστροφής από τις φωτιές; Περιμένουν τον τοπικό δήμαρχο, περιφερειάρχη και βουλευτή να του κουνήσουν το δάχτυλο.
Μηδενικές πρωτοβουλίες
Οι μητροπολίτες τα ρίχνουν στον Αρχιεπίσκοπο. «Ό,τι πει ο Μακαριώτατος». Μα γι αυτό γίνονται οι ιεραρχίες. Για να τα πουν στον Αρχιεπίσκοπο. Πολλοί κρύβονται πίσω από εκείνον. «Μα να πάμε κόντρα στις επιθυμίες του;».
Αν μαζευτούν δέκα, δεκαπέντε Μητροπολίτες και πουν «έχουμε αυτή τη σκέψη να κάνει η Εκκλησία αυτό και να πει το άλλο» θα του πουν όχι; Μαθηματικά βέβαιο πως όχι. Μα τι πρωτοβουλία να πάρουν σε εθνικό επίπεδο, όταν σε τοπικό επίπεδο αρκούνται στα τετριμμένα.
Η Εκκλησία πάσχει από κρίση ταυτότητας. Δείχνει ανήμπορη να ακολουθήσει τις εξελίξεις. Στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και στα ηθικά διλήμματα που γεννώνται και θα προκύψουν άμεσα στην καθημερινότητα των ανθρώπων δεν έχει ιδέα.
Στην κρίση που περνούν οι ανθρώπινες σχέσεις και ο γάμος δεν έχει καμία πρόταση να θεραπεύσει. Στο πρόβλημα της απομάκρυνσης των νέων από την Εκκλησία βλέπει τα τρένα να φεύγουν. Κυριολεκτικά εκτός τόπου και χρόνου.
Κουτσομπολιό και φανφάρες
Έχει να επιδείξει κάτι ουσιαστικό η ιεραρχία ως πρόταση τα τελευταία χρόνια; Λίγα πράγματα έως καθόλου. Στο παρασκήνιο γίνονται μόνο κινήσεις. Ποιος θα γίνει Θεσσαλονίκης και ποιος θα γίνει Φλωρίνης και Παραμυθιάς. Γιατί ο Λαρίσης δεν έπεισε τον Μηθύμνης να παραιτηθεί και πως θα αντιδράσει το Φανάρι με το μεταθετό. Αυτά είναι στην καθημερινή ατζέντα.
Στην πολιτική έρχονται τα πάνω κάτω. Στην κοινωνία δέκα φορές περισσότερο. Η Εκκλησία δείχνει στάσιμη σε νέες προτάσεις. «Μα εμείς φέρουμε την αλήθεια του Χριστού και δε μπορούμε να αλλάζουμε κατά πως αλλάζει η κοινωνία», αντιτείνουν οι υπερασπιστές της … σιωπής. Πολύ σωστά. Η Εκκλησία δεν χρειάζεται να αλλάξει. Το μήνυμά της πρέπει να δίνει, με σύγχρονες μεθόδους, στον κόσμο που διψάει για κάτι σταθερό. Που ζητά από κάπου να πιαστεί, όταν όλοι γύρω του τον έχουν απογοητεύσει.
“Μελχισεδέκ”
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”