Εκδήλωση προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων στον Πατριαρχικό θρόνο.
Την εκδήλωση διοργάνωσε η Αδελφότητα Οφφικιαλίων της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας «Παναγία η Παμμακάριστος» και παρέστησαν, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Εκπρόσωπος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας στην Αθήνα Μητροπολίτης Γουινέας κ. Γεώργιος, ο έξαρχος του Παναγίου Τάφου, Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ Γρίβας, κλήρος και λαός. Την εκδήλωση συντόνιζε η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ κ. Μαρία Αντωνιάδου.
Η εκδήλωση άρχισε με τον χαιρετισμό του κ. Αθανάσιου Μαρτίνου εκ μέρους της Αδελφότητας, ενώ αμέσως μετά η ΠτΔ, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Εκφράζοντας νομίζω τον ελληνικό λαό και όσους ήρθαν απόψε να σας τιμήσουν, είμαι βέβαιη ότι υπό την ηγεσία σας, και χάρη στην προσωπική σας συμβολή, το κύρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου ενισχύθηκε καθοριστικά και ότι με την πολυετή και πολυδιάστατη δράση σας έχετε αναδειχθεί όχι μόνο σε θρησκευτικό ηγέτη διεθνούς ακτινοβολίας, αλλά και σε στυλοβάτη του Ελληνισμού, της Ορθοδοξίας και της Χριστιανοσύνης».
Στην συνέχεια ο Πρωθυπουργός στον χαιρετισμό του ανέφερε: «Άνθισε μέσα σας ο σπόρος της αγάπης προς τον άνθρωπο ανεξάρτητα από φυλή από θρησκεία. Και σας οδήγησε πολύ νωρίτερα από πολλούς άλλους ηγέτες να κινητοποιηθείτε για την προστασία της φύσης αλλά και πιο πρόσφατα να ανταποκριθείτε αμέσως στην ανάγκη να προστατευθεί υγεία και η ζωή μέσα από τον εμβολιασμό κατά της Covid».
Κατόπιν, ο Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος μίλησε με θέμα: «Η κοινωνική προσφορά και μαρτυρία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου». Μιλώντας για τον Πατριάρχη τόνισε: «Συνεχίζοντας τὴν παράδοσι τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐργάζεται γιὰ τὴν εὐστάθεια φυλῶν, λαῶν καὶ κρατῶν, ἀναδεικνυόμενος σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς μεγαλυτέρους κοινωνικοὺς ἐργάτας, ἀφοῦ καὶ κατὰ τὶς μέρες μας ὀρθόδοξοι λαοὶ διέσωσαν καὶ διατηροῦν ἀλώβητα τὰ ἐθνικὰ καὶ φυλετικὰ χαρακτηριστικά τους. Ἐπαναλαμβάνει καὶ ἐπιβεβαιώνει τοὺς λόγους τοῦ θαυμασίου Μελετίου Πηγᾶ, ποὺ ἐλέχθησαν κατὰ τὴν 16η ἑκατονταετία: «Τήκει με πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν ἡ μέριμνα, καὶ αἱ πολλαχόθεν ἠνεῳγμέναι κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας ᾅδου πύλαι». Αὐτή του ἡ ἐργασία περιποιεῖ ἰδιαιτέρα τιμὴ στὸν Ἑλληνικὸ λαό, καὶ εἶναι αἰτία ἐγκαυχήσεως γιὰ ὅλους μας».
Σημείωσε ακόμη: «Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος, γνωρίζοντας το πεδίο που οι ιστορικές ανακατατάξεις σ’ ολόκληρο τον κόσμο του εκδιπλώνουν ως γεώργιο της δράσεώς του και της διαδόσεως του Ορθοδόξου μηνύματος στον σύγχρονο άνθρωπο, γράφει τα εξής: «Το ζητούμενον από την Ορθοδοξίαν σήμερον είναι να λειτουργήση η ίδια ως θετική πρόκλησις διά τον σύγχρονον άνθρωπον, ως προοπτική ενθέου βιοτής και σχεσιακής ελευθερίας. Εις μίαν εποχήν ανατροπής των αξιών, η οποία απαξιώνει πολλά σημαντικά και απολυτοποιεί πλείστα όσα ασήμαντα, η Εκκλησία προβάλλει θεοφιλή ιεράρχησιν αξιών, με επικεφαλής την ιερότητα του κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού πλασθέντος ανθρώπου και την ακεραιότητα της καλής λίαν Δημιουργίας. Η Εκκλησία όταν ομιλή, το πράττει διά να υπερασπισθή τον άνθρωπον». Ο μεγάλος αυτός κοινωνικός εργάτης εδώ και τριάντα χρόνια εργάζεται ανυστάκτως όχι μόνον για την Ορθοδοξία, αλλά και για τις αξίες του ανθρωπισμού μέσα στον σύγχρονο κόσμο».
Αμέσως μετά, ο Πατριάρχης στην ομιλία του τόνισε: «Το τρέχον έτος είναι ιδιαιτέρως σημαντικόν εις την ζωήν της ημών Μετριότητος. Εφέτος συνεπληρώθησαν εξήκοντα έτη από της αποφοιτήσεως μας εκ της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, καθώς και από της εις διάκονον χειροτονίας μας. Τριακονταετία όλη συνεπληρώθη από της εκλογής μας εις τον Αποστολικόν, Πατριαρχικόν και Οικουμενικόν Θρόνον της Κωνσταντινουπόλεως, κατά την διάρκειαν της οποίας ηγωνίσθημεν σθεναρώς διά την ευστάθειαν της Ορθοδοξίας και ο Θεός του ελέους ηυδόκησε να φθάσωμεν εις την πραγματοποίησιν της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Προηγάγομεν τους οικουμενικούς διαλόγους και τον διαθρησκειακόν διάλογον μετά του Ιουδαισμού και του Ισλάμ και ανελάβομεν ποικίλας οικολογικάς πρωτοβουλίας, με απτά θετικά αποτελέσματα διά την προστασίαν της κτίσεως. Προωθήσαμεν την συνάτησιν με τον σύγχρονον κόσμον, εν τη πεποιθήσει ότι αι μεγάλαι προκλήσεις των καιρών είναι αδύνατον να αντιμετωπισθούν διά γραφειοκρατικών, οικονομικών, πολιτικών και τεχνοκρατικών μέτρων και αποφάσεων, και ότι αι Εκκλησίαι και αι θρησκείαι δύνανται και οφείλουν να συμβάλουν εις την αντιμετώπισίν των».
Σε άλλο σημείο επεσήμανε:«Πάντοτε υπενθυμίζομεν ότι η Ορθόδοξος Παράδοσις αποτελεί ταμιευτήρα ζωτικών αληθειών διά την ζωήν μας. Προφανέστατα, η χριστιανική φιλανθρωπία, ως η προσωπική συμπαράστασις, «εδώ και τώρα», προς τον πάσχοντα πλησίον, ανεξαρτήτως πάσης κοινωνικοπολιτικής και οικονομικής οπτικής, δεν δύναται να λύση το κοινωνικόν πρόβλημα και να εγκαθιδρύση την κοινωνίαν και της αλληλεγγύης. Απαλύνει, όμως, τον ανθρώπινον πόνον και, εκ παραλλήλου, ευαισθητοποιεί τας συνειδήσεις των ανθρώπων διά το κοινωνικόν κακόν και την ιερότητα του ανθρωπίνου προσώπου, η οποία δεν απειλείται μόνον από την αδικίαν και την ένδειαν, αλλά και από τους διαφόρους φονταμενταλισμούς, τον εθνοκεντρισμόν, τον οικονομισμόν και άλλας αντιπερσοναλιστικάς δυνάμεις. Η χριστιανική εντολή της αγάπης προς τον πλησίον δεν αναφέρεται μόνον εις τον «εγγύς», εις τον συγκεκριμένον πλησίον, αλλά και εις όλους, τους οποίους δυνάμεθα διά της δράσεώς μας να ωφελήσωμεν. Εξ άλλου, εις την παραβολήν του Καλού Σαμαρείτου (Λουκ. ι’, 25 – 37) ο Χριστός μας διδάσκει ότι η απάντησις εις την ερώτησιν του νομικού «και τις εστί μου πλησίον;» είναι το να καθιστάμεθα «πλησίον» οι ίδιοι προς τον καθένα, ο οποίος έχει ανάγκην βοηθείας, όπου και αν ευρίσκεται. Η εσωστρέφεια και η κλειστότης, η ζωή χωρίς τον «πλησίον», τον αδελφόν, τον εγγύς και τον μακράν, είναι αλλοτρίωσις και από τον Θεόν. Η αγάπη προς τον πλησίον είναι η «δευτέρα», η «ομοία» τη «πρώτη και μεγάλη» εντολή της αγάπης προς τον Θεόν, εν τω συνδέσμω της αδιασπάστου ενότητός των (Ματθ. κβ’, 34 – 40). Όπου υπάρχει αγάπη προς τον αδελφόν, εκεί είναι παρών ο Θεός».
Νωρίτερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης παρέστη στην παρουσίαση βιβλίου «Ιμβρίων Ιερά» στο Μέγαρο μουσικής. Το βιβλίο αναφέρεται στα κειμήλια που φυλάσσονται στους ενοριακούς ναους της Ίμβρου, τοπος καταγωγής του Πατριάρχη. Ο τελικός απολογισμός ήταν σημαντικός. Καταλογογραφήθηκαν περίπου 2.000 έργα, αναγόμενα από τον 17ο έως και τα μέσα του 20ού αιώνα, με τις εικόνες να κατέχουν την πρώτη θέση ανάμεσά τους. Όλος αυτός ο θησαυρός αποτέλεσε και το κύριο περιεχόμενο του εν λόγω τόμου.
