Ο Μητροπολίτης Νουβίας κ. Σάββας μιλάει για τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε με τους υπόλοιπους Ελληνες στην κόλαση του εμφύλιου πολέμου στο Σουδάν, και περιγράφει την επιχείρηση σωτηρίας τους
«Ποτέ, ούτε και τώρα, γίναμε στόχος εμείς οι χριστιανοί ορθόδοξοι. Εχουμε την ατυχία το κτίριο της μητρόπολης να βρίσκεται δίπλα στο προεδρικό μέγαρο και στα κτίρια των υπουργείων. Τα πυρά ήταν αδέσποτα….Ας προσευχηθούμε να γυρίσουν ασφαλείς όσοι έχουν απομείνει!»
Από τον ΣΩΤΗΡΗ ΛΕΤΣΙΟ
«Το είχαμε πάρει απόφαση ότι ήμασταν καταδικασμένοι! Απλώς την ώρα περιμέναμε. Εάν δεν είχαμε τη βοήθεια των Σούφι, δεν θα ήμασταν τώρα ζωντανοί! Εχω βιώσει κατά το παρελθόν δύσκολες καταστάσεις και στο Μπουρούντι, αλλά τώρα τα πράγματα ήταν ακόμη πιο άσχημα». Με αυτόν τον τόσο πηγαίο και γλαφυρό τρόπο περιέγραψε μιλώντας στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» -από τη Φρανκφούρτη- ο Μητροπολίτης Νουβίας και παντός Σουδάν κ. Σάββας τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε μαζί με τους υπόλοιπους Ελληνες στην κόλαση του εμφύλιου πολέμου στο Σουδάν μέχρι να καταφέρουν όλοι να διαφύγουν σώοι και αβλαβείς.
«Ηταν το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου και βρισκόμασταν στον ιερό ναό του Ευαγγελισμού στο Χαρτούμ μαζί με τα μέλη της ελληνικής ορθόδοξης κοινότητας. Κατά την ώρα που τελείτο η θεία λειτουργία εισέρχονται τρέχοντας στο ναό δύο Ελληνες, οι οποίοι διαμένουν σε διαμερίσματα που βρίσκονται δίπλα στο κτίριο της Μητρόπολής μας, και μας ειδοποιούν ότι είναι αναγκαίο να διακοπεί αμέσως η θεία λειτουργία επειδή έξω στους δρόμους έχουν ξεκινήσει εχθροπραξίες, πέφτουν πυροβολισμοί από όλες τις κατευθύνσεις.
Οι δύο αυτοί συμπατριώτες μας καθώς επέστρεφαν στα σπίτια τους δέχθηκαν δυστυχώς πυροβολισμούς με αποτέλεσμα να τραυματισθούν σοβαρά. Και οι δύο μεταφέρθηκαν αρχικώς σε νοσοκομείο στο Χαρτούμ. Εκεί όμως δεν ήταν δυνατόν να τους παρασχεθεί κάποια σοβαρή βοήθεια, επειδή δεν υπήρχαν γιατροί. Ούτε οι γιατροί δεν μπορούσαν να βγουν από τα σπίτια τους για να πάνε στη δουλειά τους! Και σαν να μην έφτανε αυτό τα νοσοκομεία -όπως και τα ασθενοφόρα- έγιναν στη συνέχεια στόχος βομβαρδισμών.
Ετσι λοιπόν και οι δύο τραυματίες μεταφέρθηκαν αναγκαστικά στο σπίτι κάποιου, ο οποίος είναι συγγενής ενός από τους δύο τραυματίες. Στη συνέχεια χάρη στη συνδρομή την οποία παρείχαν τα μέλη της γαλλικής στρατιωτικής αποστολής, κατέστη δυνατόν να μεταφερθούν στην Ελλάδα όπου και νοσηλεύονται πλέον στο στρατιωτικό νοσοκομείο. Ο ένας βρίσκεται εκτός κινδύνου, ενώ ο δεύτερος συνεχίζει να είναι σε κρίσιμη κατάσταση» αναφέρει χαρακτηριστικά.
«ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΑΜΕ»
«Εμείς δεν μπορούσαμε να βγούμε έξω και εγκλωβιστήκαμε για πολλές ώρες μέσα στον ναό» συνεχίζει την αφήγησή του ο σεβασμιότατος κ. Σάββας: «Κάποια στιγμή και ενώ είχε σημειωθεί διακοπή των εχθροπραξιών καταφέραμε εγώ και άλλα 15 άτομα -μεταξύ των οποίων και τρία μικρά παιδιά- να φύγουμε τρέχοντας και να πάμε στο κτίριο της μητρόπολης. Εκεί λοιπόν μείναμε κλεισμένοι έως την Τρίτη.
Ευτυχώς είχαμε αρκετές ποσότητες τροφίμων, επειδή φροντίζαμε πάντα να διατηρούμε αποθέματα. Επίσης και ο ένας από τους τραυματίες είχε αγοράσει διάφορα φαγητά κ.ά λόγω του ότι την Κυριακή του Πάσχα επρόκειτο να γίνει το εορταστικό τραπέζι. Τις ώρες εκείνες εγώ και ένας ιερέας που βρισκόταν μαζί μου δεν κοιμόμασταν, ούτε είχαμε διάθεση να φάμε. Το μόνο που μας ενδιέφερε ήταν πώς θα μπορέσουμε να προστατεύσουμε τους ανθρώπους που ήταν μέσα στη μητρόπολη.
Η πρώτη απόπειρα διαφυγής από το κτίριο της μητρόπολης δεν στέφθηκε με επιτυχία. Την Κυριακή 23 Απριλίου ειδοποιηθήκαμε να μεταβούμε στο κτίριο της γαλλικής πρεσβείας. Ξεκινήσαμε όλοι και τα 15 άτομα με τα αυτοκίνητα, αλλά έχοντας διανύσει ήδη ένα χιλιόμετρο δεχθήκαμε πυρά. Ευτυχώς οι πυροβολισμοί σταμάτησαν, κανείς από εμάς δεν τραυματίστηκε και υποχρεωθήκαμε να επιστρέψουμε στην μητρόπολη».
Η ΕΞΟΔΟΣ
Το γεγονός αυτό όμως δεν αποθάρρυνε τον ίδιο ούτε και τους υπόλοιπους Ελληνες, οι οποίοι συνέχιζαν να ζουν ώρες αγωνίας ενώ συγχρόνως στους δρόμους της πρωτεύουσας του Σουδάν μαίνονταν οι φονικές μάχες. Η στιγμή της σωτηρίας τους δεν θ΄ αργούσε να φτάσει, όπως μας εξιστορεί με ακρίβεια ο μητροπολίτης κ. Σάββας:
«Η έξοδός μας τελικά επετεύχθη με έναν διαφορετικό τρόπο: Στο εξωτερικό όλες οι θρησκείες έχουν μεταξύ τους πολύ καλές σχέσεις και η μία υποστηρίζει την άλλη. Στο Σουδάν υπάρχει ένας μουσουλμάνος, που ανήκει στην κοινότητα των σούφι ασκητών, και είναι πολύ γνωστός και δυναμικός ως προσωπικότητα. Αυτός έχει πιστούς οπαδούς. Συγκέντρωσε λοιπόν την ομάδα του και τους ενημέρωσε σχετικά με την αποστολή της μεταφοράς των Ελλήνων, οι οποίοι βρισκόμασταν κλεισμένοι στο κτίριο της μητρόπολης.
Βρέθηκαν δύο άτομα και αφού επιβιβάσθηκαν σε ένα αυτοκίνητο τύπου βαν ξεκίνησαν προκειμένου να φέρουν εις πέρας την αποστολή αυτή. Πέρασαν από όλα τα σημεία ελέγχου που είχαν στήσει οι εμπόλεμες πλευρές λέγοντας τα εξής: ”Πηγαίνουμε να παραλάβουμε και να σώσουμε Ελληνες, μην μας χτυπήσετε!”»
«Το όχημά μας δέχτηκε πυρά δύο φορές, με το που διαπίστωσαν ποιοί ήμασταν έπαυσαν να πυροβολούν»
Ο Μητροπολίτης συνεχίζει την περιγραφή του λέγοντας χαρακτηριστικά: «Εφτασαν το πρωί της Τρίτης 25 Απριλίου στη μητρόπολη, μπήκαμε όλοι σε αυτό το βαν και ξεκινήσαμε. Σε όλη τη διαδρομή περάσαμε μέσα από διασταυρούμενα πυρά και από όλα τα check points, όπου και πάλι οι συνοδοί μας έλεγαν δυνατά στους στρατιώτες: ”Είμαστε με τους Ελληνες, είμαστε με τους Ελληνες!”.
Παρότι το όχημά μας δέχτηκε πυρά δύο φορές, με το που διαπίστωσαν ποιοί ήμασταν έπαυσαν να πυροβολούν. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο καταφέραμε σιγά-σιγά να περάσουμε από το Δέλτα του Νείλου καλύπτοντας μια απόσταση 22 χιλιομέτρων και να φτάσουμε στο πολιτικό αεροδρόμιο του Ομντουρμάν, τη δεύτερη μεγάλη πόλη του Σουδάν. Το αεροδρόμιο του Χαρτούμ δεν χρησιμοποιείται επειδή καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς».
ΣΤΗ ΦΡΑΝΚΦΟΥΡΤΗ
Από το Ομντουρμάν η ομάδα των Ελλήνων υπηκόων μαζί με τον μητροπολίτη Νουβίας κ. Σάββα πέταξε με αεροπλάνο του γερμανικού στρατού και κατευθύνθηκε σε αεροδρόμιο κοντά στην πόλη Ακαμπα της Ιορδανίας. «Εκεί παραμείναμε μόνο το βράδυ της Τρίτης.
Στις 6 το απόγευμα της Τετάρτης 26 Απριλίου φτάσαμε στη Φρανκφούρτη με αεροπλάνο της πολιτικής αεροπορίας της Γερμανίας» αναφέρει ο σεβασμιότατος κ. Σάββας και καταλήγει λέγοντας: «Τα τρία τελευταία χρόνια τα πράγματα είχαν αρχίσει να γίνονται δύσκολα, επειδή διεξάγονταν μικροσυγκρούσεις στο Χαρτούμ. Ποτέ, ούτε και τώρα, γίναμε στόχος εμείς οι χριστιανοί ορθόδοξοι.
Απλώς, έχουμε την ατυχία το κτίριο της μητρόπολης να βρίσκεται δίπλα στο προεδρικό μέγαρο και στα κτίρια των υπουργείων. Τα πυρά ήταν αδέσποτα. Και ό,τι έπεφτε προς τα εκεί, έπεφτε και σε εμάς. Εχουν μείνει ακόμη αρκετοί Ελληνες στο Σουδάν, αλλά καθημερινά όλο και κάποιοι αναχωρούν. Δυστυχώς δεν υπάρχει η δυνατότητα επικοινωνίας επειδή δεν λειτουργεί ούτε το τηλεφωνικό δίκτυο! Ας προσευχηθούμε να γυρίσουν ασφαλείς όσοι έχουν απομείνει!»
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”