Εγκύκλιο για την ημέρα των Ευχαριστιών εξέδωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος.
Ειδικότερα ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής αναφέρει “Η ευγνωμοσύνη, την οποία εκφράζουμε με τις συναθροίσεις και το δείπνο της Ημέρας των Ευχαριστιών είναι μία αναγνώριση της θείας χάριτος στη ζωή μας.
Αντιμετωπίζουμε πόνο και βάσανα από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο, αλλά γευόμαστε τελικά την ανάσταση, όπως μας έδειξε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο οποίος αναστήθηκε νικώντας το θάνατο, αφού γεύθηκε όμως πρώτα ο ίδιος τον πόνο και την πικρία του θανάτου” και συνεχίζει λέγοντας ”
Θα μπορούσαμε να υποκύψουμε στην απόγνωση του πόνου μέσα στον κόσμο, αλλά προτιμότερο είναι να επιλέξουμε την ελπίδα στο Θεό μετά πολλών ευχαριστιών, γιατί «αυτός πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Προς Τιμόθεον Α´ 2:4)”.
Παρατίθεται η σχετική Εγκύκλιος
Προς τους Σεβασμιωτάτους και Θεοφιλεστάτους Αρχιερείς, τους Ευλαβεστάτους Ιερείς και Διακόνους, τους Μοναχούς και τις Μοναχές, τους Προέδρους και τα Μέλη των Κοινοτικών Συμβουλίων, τους Εντιμολογιωτάτους Άρχοντες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τα μέλη της Ηγεσίας των 100, τα Ημερήσια και Απογευματινά Σχολεία, τις Φιλοπτώχους Αδελφότητες, τη Νεολαία, τις Ελληνορθόδοξες Οργανώσεις και ολόκληρο το Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
«Εν παντί ευχαριστείτε· τούτο γαρ θέλημα Θεού εν Χριστώ ‘Ιησού εις υμάς»
(Προς Θεσσαλονικείς Α´ 5:18).
Προσφιλείς αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ,
Η ημέρα των Ευχαριστιών μας βρίσκει σε μία εποχή, όπου όλος ο κόσμος βρίσκεται σε αναταραχή, με «πολέμους και ακοάς πολέμων» (Ματθ. 24:6) να βαραίνουν το κλίμα στις σχέσεις μεταξύ των εθνών. Είναι αρκετά δύσκολο, υπό αυτές τις συνθήκες, να βρεί κανείς τη δύναμη για να αναπέμψει ευχαριστίες. Όμως, όπως μας υπενθυμίζει ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη του επιστολή προς την εκκολαπτόμενη τότε χριστιανική κοινότητα της Θεσσαλονίκης, το θέλημα του Θεού εκπληρώνεται με ευγνωμοσύνη και ευχαριστίες. Αυτό δε σημαίνει ότι ευχαριστούμε για τις δυστυχίες που πλήττουν τον κόσμο, αλλά ότι ακόμη και τις πιο αντίξοες συνθήκες επιμένουμε να τις αντιμετωπίζουμε ευχαριστηριακά.
Ο Πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν, σε μία από τις διακηρύξεις του για την ημέρα των Ευχαριστιών, στις 15 Ιουλίου 1863, λίγες ημέρες μετά από την αιματηρή νίκη στη μάχη του Γκέτισμπουργκ, ανέφερε: «είναι δίκαιο να ομολογήσουμε την παρουσία του ουράνιου Πατέρα και τη δύναμη της δεξιάς Του στους θριάμβους, αλλά και στις θλίψεις». Εν μέσω του άγριου εμφυλίου πολέμου, ο Πρόεδρος Λίνκολν αναγνώρισε την παρουσία του Θεού. Αυτό ακριβώς αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα ευχαριστηριακής αντιμετώπισης των πραγμάτων.
Η ευγνωμοσύνη, την οποία εκφράζουμε με τις συναθροίσεις και το δείπνο της Ημέρας των Ευχαριστιών είναι μία αναγνώριση της θείας χάριτος στη ζωή μας. Αντιμετωπίζουμε πόνο και βάσανα από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο, αλλά γευόμαστε τελικά την ανάσταση, όπως μας έδειξε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο οποίος αναστήθηκε νικώντας το θάνατο, αφού γεύθηκε όμως πρώτα ο ίδιος τον πόνο και την πικρία του θανάτου. Θα μπορούσαμε να υποκύψουμε στην απόγνωση του πόνου μέσα στον κόσμο, αλλά προτιμότερο είναι να επιλέξουμε την ελπίδα στο Θεό μετά πολλών ευχαριστιών, γιατί «αυτός πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Προς Τιμόθεον Α´ 2:4).
Επομένως, αγαπητοί μου χριστιανοί, αυτή την Ημέρα των Ευχαριστιών, ας αφουγκραστούμε την προνοητική αγάπη του Θεού προς όλους μας, και ας του προσφέρουμε ευχαριστίες μετ’ ευγνωμοσύνης, οι οποίες, να είστε σίγουροι, μπορούν να μεταμορφώσουν τον κόσμο σε Βασιλεία του Θεού.
Με ευγνωμοσύνη προς καθέναν από εσάς και με την εν Χριστώ αγάπη,
† ο Αμερικής Ελπιδοφόρος