Του Κώστα Ονισένκο
Η χρήση μοχλών επιρροής που σχετίζονται με την Εκκλησία εκ μέρους των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών εκτιμάται ως μια από τις απειλές για την Ουκρανία, σύμφωνα με τον επικεφαλής της Υπηρεσίας Εξωτερικής Κατασκοπείας της χώρας Βαλέριι Κοντρατιούκ.
Σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε την Πρωτοχρονιά στην ουκρανική εφημερίδα zn.ua, ο Κοντρατιούκ αναφέρεται συνολικά στους κινδύνους που -σύμφωνα με την ουκρανική υπηρεσία ασφαλείας- αντιμετωπίζει η χώρα και οι οποίοι προέρχονται κατά κύριο λόγο από την πλευρά της Ρωσίας.
Μεταξύ άλλων στο κείμενο αναφέρεται ότι “Μια από τις μορφές πίεσης του Κρεμλίνου στη χώρα μας – είναι η προώθηση της ιδέας της “ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας”.
Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες έχοντας μοχλούς πίεσης στο θρησκευτικό περιβάλλον, χρησιμοποιούν την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ως “σκληρή” (πρόκληση διαμαρτυριών που μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε συγκρούσεις με τις αρχές ή με προβοκάτορες) και ως “μαλακή” δύναμη (επιρροή στις συνειδήσεις των πιστών).
Σε αυτή την κατεύθυνση η Ρωσία χρησιμοποιεί όλες τις διαθέσιμες τεχνολογίες για να αντισταθεί στη διαδικασία εγκαθίδρυσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, χειραγωγώντας τα αισθήματα των Ουκρανών πιστών και προσπαθώντας με κάθε τρόπο να διατηρήσει την επιρροή σε αυτούς.
Εκτός από την δημιουργία έντασης που γίνεται μέσω των υποκινούμενων διαδηλώσεων, ειδική μνεία γίνεται στις ομάδες “πολιτοφυλακής” που επιχειρούν να δημιουργήσουν ορισμένοι από τους ιεράρχες του Πατριαρχείου Μόσχας στην Ουκρανία.
“Άλλο ένα ειδικό δημιούργημα του Κρεμλίνου είναι η προσπάθεια δημιουργίας και νομιμοποίησης παραστρατιωτικών ομάδων στο πλαίσιο των θρησκευτικών κοινοτήτων (σ.σ. ενοριών) και να αναθέσουν σε αυτές αρμοδιότητες τήρησης της τάξης. Λόγος γίνεται για την ενεργοποίηση της δράσης φιλο-ρωσικών οργανώσεων κοζάκων, οι οποίοι επιχειρούν σε τοπικό επίπεδο να αντιγράψουν τον ρόλο της αστυνομίας όσον αφορά στην τήρηση της δημόσιας τάξης. Τέτοιες περιπτώσεις έχουν καταγραφεί στις περιφέρειες Κιέβσκαγια, Βίννιτσκαγια, Ζαπορόζκαγια.”
Σε γενικές γραμμές, σύμφωνα με το κείμενο, οι στρατηγικοί στόχοι της Μόσχας έχουν να κάνουν με την επιστροφή της Ουκρανίας στη “ζώνη επιρροής” της Ρωσίας, γεγονός που συνεπάγεται “εγκαθίδρυση εξωτερικού ελέγχου των διαδικασιών που συντελούνται στη χώρα μας, και η παύση ύπαρξης της Ουκρανίας ως ανεξάρτητου κράτους”.