Άνοιξε ο ναός των Τριών Σπετσιωτών Νεομαρτύρων

Η ναός είναι αφιερωμένος στη μνήμη του Νικόλαου Πετρούτση, Ιωάννη Γκίνη και Σταμάτιου Γκίνη, που μαρτύρησαν στη Χίο στις 3 Φεβρουαρίου 1822 αρνούμενοι να υποκύψουν στους Τούρκους και να αλλαξοπιστήσουν

Μετά από δέκα μήνες εντατικών εργασιών ο Ιερός Ναός των Τριών Σπετσιωτών Νεομαρτύρων άνοιξε και πάλι και είναι έτοιμος να υποδεχτεί τόσο τους πιστούς.

Ο ναός είναι αφιερωμένος στην μνήμη των καταγόμενων από τις Σπέτσες Νεομαρτύρων Νικόλαου Πετρούτση, Ιωάννη Γκίνη και Σταμάτιου Γκίνη, οι οποίοι μαρτύρησαν στη Χίο στις 3 Φεβρουαρίου 1822 αρνούμενοι να υποκύψουν στις πιέσεις των Τούρκων και να αλλάξουν την πίστη τους.

Είναι συμπολιούχοι μαζί με τον Άγιο Νικόλαο των Σπετσών και η μνήμη τους εορτάζεται κάθε χρόνο στις 3 Φεβρουαρίου.

«Η ανέγερση του ναού ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 χάρη στην έμπνευση του τότε Μητροπολίτου Ύδρας κυρού Ιερόθεου, του μακαριστού Σπετσιώτη ιερέα παπά-Αναστάση Δραπανιώτη αλλά και τον οβολό όλων των Σπετσιωτών, προκειμένου οι τοπικοί μας άγιοι να αποκτήσουν στέγη και τόπο εορτασμού της μνήμης τους. Η οικοδόμηση του ναού ολοκληρώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 χάρη στις ενέργειες του προκάτοχού μου και νυν μητροπολίτη Κυθήρων κ. Σεραφείμ» τονίζει ο προϊστάμενος του ναού αρχιμανδρίτης π. Γρηγόριος Νανακούδης και συνεχίζει: «Υπήρξε μία πανστρατιά των κατοίκων προκειμένου να ολοκληρωθούν τα έργα. Οι παλαιότεροι θυμούνται τους μηνιαίους εράνους πόρτα-πόρτα, τις εκθέσεις εργοχείρων, τους κουμπαράδες κ.ά. Η Ερανική Επιτροπή με πολύ ενθουσιασμό συγκέντρωσε τα χρήματα και ο ναός στεγάστηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πρέπει όμως να μνημονεύσω και τους χορηγούς των έργων, οι οποίοι διατηρούν εξοχικές οικίες στο νησί και συνέβαλαν τα μέγιστα για την αποπεράτωση του ιερού ναού. Άπειρες είναι οι ευχαριστίες μας στους μεγάλους ευεργέτες κ. Αθανάσιο Μαρτίνο και κ. Κοσμά Καλιαρέκο για την γενναία συνεισφορά τους».

Ο π. Γρηγόριος αναφέρει επίσης: «Από τη στιγμή που ανέλαβα καθήκοντα εφημέριου και προϊστάμενου στον ναό έθεσα ως στόχο την ολοκλήρωση των εργασιών, οι οποίες για κάποια χρόνια είχαν διακοπεί. Το πρώτο θέμα που αντιμετωπίσαμε ήταν η θέρμανση ενός τόσο μεγάλου κτιρίου. Επί τη ευκαιρία, οφείλω να μνημονεύω τον μακαριστό Ανδρέα Κυρτάτα, με την χορηγία του οποίου τοποθετήθηκαν καλοριφέρ. Εν συνεχεία, διαπιστώσαμε ότι θα έπρεπε να γίνουν αλλαγές στα φορητά αντικείμενα: καντήλια, πολυέλαιοι, σκεύη κ.λ.π. Αντικαταστάθηκαν τα παλαιά, τα οποία ήταν χαμηλής αισθητικής, με νέα ασημένια και ορειχάλκινα αρίστης ποιότητας».

Εχοντας επίγνωση των πρακτικών δυσκολιών που πάντα έχει η ανέγερση ενός ναού, ο π. Γρηγόριος σημειώνει ότι οι εργασίες σε έναν ναό δεν τελειώνουν ποτέ, ενώ συγχρόνως προβαίνει και σε έναν απολογισμό σχετικά με την πρόοδο των εργασιών. «Μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ικανοποιημένοι για το πώς προχώρησαν οι εργασίες τα τελευταία χρόνια» τονίζει ο π. Γρηγόριος και συμπληρώνει: «Φέτος έγινε η αντικατάσταση των 87 παραθύρων με νέα μαρμάρινα, η στεγανοποίηση του ναού εξωτερικά, η αλλαγή του παλαιού ξύλινου τέμπλου με μαρμάρινο, όπως και η επένδυση της Αγίας Τράπεζας. Απομένουν ωστόσο τρία ακόμη έργα προκειμένου ο ναός να λάβει την τελική του μορφή: Η ανοικοδόμηση του κωδωνοστασίου, η περαιτέρω διαμόρφωση του προαυλίου χώρου και η δημιουργία στο ημιυπόγειο του ναού ενός χώρου, ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί ως πνευματικό κέντρο και για την φιλοξενία εκδηλώσεων».

ΑΓΙΟΓΡΑΦΗΣΗ

Το 2008 ξεκίνησε το έργο της αγιογράφησης στο εσωτερικό του ναού. Όταν ολοκληρώθηκε το 2010 η αγιογράφηση του Ιερού, διατυπώθηκε η πρόταση να μην ιστορηθούν οι περιμετρικοί τοίχοι με τους παλαιούς γνωστούς αγίους, αλλά στη θέση τους να απεικονισθούν κυρίως οι μορφές των νεομαρτύρων.

«Η ιδέα έγινε πράξη με τις ευλογίες των Αγίων που από το πουθενά φανέρωσαν πρόθυμους συμπαραστάτες στο έργο μας» αναφέρει ο π. Γρηγόριος και προσθέτει: «Ηδη έχουν απεικονισθεί πάνω από 180 νεομάρτυρες, όπως και αρκετές παραστάσεις με τα μαρτύρια τους. Ευελπιστούμε, ότι κατά το τρέχον επετειακό έτος θα ολοκληρώσουμε κάποιες ακόμη παραστάσεις. Ξεκινώντας από την γενέθλιο ημέρα του νέου ελληνισμού την 29η Μαΐου 1453, και μέσα από τα μαρτύρια και τους βίους των νεομαρτύρων κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, την περίοδο της επανάστασης του 1821, την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, τους διωγμούς του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κ.ά, θα φτάνουμε στο σήμερα καταδεικνύοντας ότι το μαρτύριο είναι συνεχές μέσα στη δισχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας και θα υπάρχει πάντοτε ως μαρτυρία του πρώτου μάρτυρα Ιησού Χριστού» υπογραμμίζει ο π. Γρηγόριος.

ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ

Υπάρχει όμως και άλλη μια εξίσου σημαντική παράμετρος σχετικά με την μνήμη των τριών νεομαρτύρων, την οποία σπεύδει να αναφέρει ο π. Γρηγόριος και επουδενί δεν θα πρέπει να λησμονούμε.

«Το προσεχές έτος 2022 θα εορτάσουμε πανηγυρικά την διακοσιοστή επέτειο του μαρτυρίου τους. Ευχή και προσευχή όλων μας να βρεθεί ο “θησαυρός” των ιερών τους λειψάνων, η τύχη των οποίων αγνοείται μετά το μαρτύριο τους και τα γεγονότα που επακολούθησαν της Σφαγής στη Χίο. Ελπίζουμε οι Άγιοι να μην μας στερήσουν αυτή τη χαρά!» τονίζει χαρακτηριστικά.

Σωτήριος Λέτσιος

*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”