Την αναβολή της χειροτονίας του Επισκόπου Νικοπόλεως Αλεξάνδρου αποφάσισε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος, “στο πνεύμα της προσεκτικής ευθύνης για τη διατήρηση της ενότητας των Ορθοδόξων Χριστιανών στις ΗΠΑ”, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση.
Επισημαίνεται χαρακτηριστικά ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής δεσμεύεται να συμμετάσχει σε έναν ανοιχτό διάλογο “αδελφικής αγάπης και κατανόησης με τους άλλους επικεφαλής Ορθοδόξων στις ΗΠΑ”, ενώ την ίδια στιγμή εμφανίζεται αποφασισμένος να δώσει προτεραιότητα στην εποικοδομητική εταιρική σχέση και συνεργασία.
“Η Συνέλευση των Επισκόπων είναι ένας μοναδικός χώρος όπου όλες οι Ορθόδοξες Χριστιανικές δικαιοδοσίες συμμετέχουν στην οικοδόμηση του σώματος του Χριστού στην Αμερική μέσω διαλόγου, ανάπτυξης κοινού προγράμματος”.
Υπενθυμίζεται ότι η Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο οποίο υπάγεται η Αρχιεπισκοπή Αμερικής, προήγαγε πρόσφατα τον εν λόγω Επίσκοπο, Αλεξάντερ Μπέλια, στη θέση του Επισκόπου Νικοπόλεως.
Ωστόσο, λίγες μέρες μετά την προαγωγή του, οι υπόλοιποι ηγέτες της Συνέλευσης των Κανονικών Ορθοδόξων Επισκόπων Αμερικής έστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας στον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο.
Ο Αλέξανδρος Μπέλια υπαγόταν μέχρι προσφάτως στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία Εκτός Ρωσίας (ROCOR).
Από την πλευρά της, η Αρχιεπισκοπή Αμερικής υποστηρίζει ότι είχε κινήσει εδώ και αρκετά μεγάλο διάστημα όλες τις διαδικασίες, οι οποίες προβλέπονται από την εκκλησιαστική τάξη, προκειμένου ο Αρχιμανδρίτης Αλεξάντερ Μπέλια να ενταχθεί στους κόλπους της.
Ωστόσο, αυτό που φαίνεται ότι συνέβη μετά την αποδέσμευση του Αλεξάντερ Μπέλια από την ROCOR (ο επίσκοπος της ρωσικής εκκλησίας στον οποίο ευθυνόταν o Μπέλια είχε εκδώσει ένα έγγραφο που παρείχε την ελευθερία μεταβίβασης της δικαιοδοσίας στον Αρχιμανδρίτη) είναι ότι η εν λόγω εκκλησία αποφάσισε σε συνεργασία με το Πατριαρχείο της Μόσχας να προχωρήσει στην καθαίρεση του.
Μάλιστα στην επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, οι επίσκοποι της Συνέλευσης αναφέρονται σε αυτό το θέμα, σημειώνοντας ότι «η κανονική τιμωρία (του Αλεξάντερ Μπέλια) και κατ’ επέκταση η καθαίρεση έχει γίνει αποδεκτή και αναγνωρίζεται από όλους μας ως μία κανονική πράξη».
Με αυτή τους την αναφορά, οι επίσκοποι φαίνεται να υιοθετούν την εκδοχή της ROCOR, η οποία θέλει την καθαίρεση να έχει προηγηθεί της μεταφοράς του κληρικού στην ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή.
Οι ιεράρχες της Συνέλευσης εστιάζουν την κριτική τους στο ότι αναγνωρίζουν την καθαίρεση του αρχιμανδρίτη ως μια «κανονική πράξη» και στο γεγονός ότι διατηρούν επιφυλάξεις για τον χαρακτήρα του.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες, όταν ένας ιερέας αποδεσμευτεί από μια εκκλησία για να ενταχθεί σε μια νέα, τότε η παλαιά εκκλησία παύει να διαθέτει την οποιαδήποτε δικαιοδοσία και συνεπώς δεν είναι σε θέση να τον καθαιρέσει.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Αρχιεπισκοπή υποστηρίζει ότι η καθαίρεση του Αλεξάντερ Μπέλια έγινε μετά την απομάκρυνση του από την ROCOR, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται:
· Τον Οκτώβριο του 2019, ο Αλεξάντερ Μπέλια είχε ολοκλήρωσε την μεταφορά του στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής.
· Τον Φεβρουάριο του 2020, η ρωσική εκκλησία προχώρησε στην καθαίρεση του αρχιμανδρίτη.
Όσον αφορά στα ηθικά ζητήματα που εγείρουν οι επίσκοποι για το πρόσωπο του αρχιμανδρίτη, σημειώνεται ότι ο Αλεξάντερ Μπέλια δεν υπηρετούσε στις εκκλησίες τους αλλά ούτε και βρισκόταν υπό την δικαιοδοσία τους.
Επιπλέον, η Αρχιεπισκοπή Αμερικής, ως ενδιαφερόμενο μέρος που σκόπευε να εντάξει τον κ. Μπέλια στους κόλπους της, υποστηρίζει ότι προχώρησε σε ένα διεξοδικό έλεγχο από τον οποίο δεν προέκυψε καμία απτή απόδειξη παραπτώματος.