Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην τελετή της Αναστάσεως στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Βεροίας.
Ακολούθησε η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία και στο τέλος ο Σεβασμιώτατος μοίρασε το πασχαλινό αυγό στους πιστούς.
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
† ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
ελέω Θεού Επίσκοπος και Μητροπολίτης
της Ιεράς και Αποστολικής Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας
προς τον ιερόν κλήρον και τον ευσεβή λαόν
της καθ’ ημάς θεοσώστου Επαρχίας.
«Τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου;» (Μαρκ. 16.3)
Καθ᾽ οδόν προς τον κήπο του Ιωσήφ, καθ᾽ οδόν προς τον τάφο του Διδασκάλου τους οι μυροφόρες γυναίκες διερωτώνται: «Τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου;»
Και μπορεί κανείς να μην είναι σε θέση να απαντήσει στο ερώτημά τους και να καθησυχάσει την ανησυχία τους, αλλά αυτό δεν ανακόπτει την πορεία τους, δεν τις εμποδίζει να συνεχίσουν τον δρόμο τους για τον τάφο του Κυρίου τους. Η αγάπη και η εμπιστοσύνη τους στον Χριστό τους δίδει τη βεβαιότητα ότι θα υπερβούν αυτό το ανυπέρβλητο εμπόδιο.
Και δεν πλανώνται, δεν αστοχούν στην ελπίδα τους, γιατί ο Χριστός που συνέτριψε με την Ανάστασή του τις πύλες του Άδου, ήταν αναμενόμενο ότι θα αποκύλιε για χάρη των μαθητών και των μαθητριών του «τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου».
Θα μπορούσε να είχε αναστηθεί ο Χριστός «εσφραγισμένου του τάφου», όμως «αποκυλίει τον λίθο», ανοίγει τη θύρα του μνημείου, όχι για να περάσει ο ίδιος, αλλά να δείξει στους μαθητές και τις μαθήτριές του ότι ανέστη, συνανιστώντας και το θεανθρώπινο σώμα του.
Θα μπορούσε να είχε αναστηθεί ο Χριστός, αφήνοντας άθικτο τον τάφο του, όπως το είχε κάνει με τα οθόνια και το σουδάριό του, αλλά δεν το κάνει για να απαντήσει με τον τρόπο αυτό στην απορία των ευσεβών μαθητριών του και όλων όσων θα τον πιστεύσουν και θα τον ακολουθήσουν ανά τους αιώνες και να τους διαβεβαιώσει ότι όντως ανέστη.
Η πορεία των μυροφόρων γυναικών προς τον τάφο του Κυρίου ομοιάζει με την πορεία της ζωής του καθενός μας. Γιατί τι είναι η ζωή μας; Είναι μία πορεία προς τον θάνατο, που μπορεί όμως να μεταβληθεί σε πορεία προς τη ζωή, αφού ο Χριστός είναι η ζωή, και η πορεία των μυροφόρων προς τον τάφο του Χριστού μεταποιείται τελικά σε μία πορεία προς τη ζωή, η οποία εκπηγάζει από τον ζωοδόχο τάφο του ζωοδότου και αναστημένου Χριστού.
Δεν ομοιάζει όμως μόνο η πορεία των μυροφόρων γυναικών με την πορεία της ζωής μας. Ομοιάζει και η απορία τους με τις δικές μας απορίες. «Τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου;»
Πόσες φορές δεν διατυπώνουμε και εμείς παρόμοιες ερωτήσεις και απορίες που φαίνονταιανεπίλυτες και αναπάντητες και μας κάνουν να ανησυχούμε, να αγωνιούμε και να χάνουμε την ειρήνη της ψυχής μας;Πόσες φορές δεν ανησυχούμε και δεν διερωτώμεθα πως θα αντιμετωπίσουμε τα διάφορα προβλήματα της ζωής μας και ανησυχούμε για την έκβασή τους;
Όποιες και αν είναι όμως οι ερωτήσεις και οι απορίες μας, όσο δυσεπίλυτες και αν φαίνονται, δεν θα πρέπει να ανακόπτουν την πορεία μας προς τον Χριστό, όπως δεν ανέκοψαν και αυτή των μυροφόρων.
Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι για τον αναστάντα Κύριο δεν υπάρχουν ανεπίλυτα προβλήματα, δεν υπάρχουν αδιέξοδες απορίες. Όλα είναι δυνατά για τον Χριστό και είναι έτοιμος να τα πραγματοποιήσει, προκειμένου να λύσει τα αδιέξοδά μας και να απαντήσει στα ερωτήματά μας, όταν εμείς εμμένουμε στην πίστη μας, εμμένουμε στην πίστη και την εμπιστοσύνη μας σε Εκείνον.
Αδελφοί μου, τη φετινή Ανάσταση, ας μην διερωτώμεθα ποιος θα σηκώσει τον λίθο της πανδημίας που μας ταλαιπωρεί και μας εμποδίζει να εορτάσουμε, όπως θα θέλαμε, τη λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου μας.
Ας μην διερωτώμεθα ποιος θα άρει τον λίθο της θλίψεως, της αμφιβολίας, ίσως και της απιστίας που μπορεί κάποιες φορές να κυριαρχεί στην ψυχή μας. Ας μην αφήσουμε τις ερωτήσεις αυτές να υπερισχύσουν και να μας καταβάλλουν, αλλά ας εμπιστευθούμε απόλυτα τη δύναμη του αναστάντος Κυρίου μας.
Ας προσέλθουμε και εμείς μαζί με τις μυροφόρες στο κενό μνημείο του για να τον συναντήσουμε αναστάντα και να τον ακούσουμε να μας απευθύνει το «χαίρετε». Ας προσέλθουμε με πίστη για να αντλήσουμε φως από το φως και χαρά από τη χαρά της Αναστάσεώς του.
Και ας αφήσουμε το φως και τη χαρά της Αναστάσεως να ανακαινίσουν την ψυχή μας, διώχνοντας το σκοτάδι της αμαρτίας και απομακρύνοντας κάθε ανησυχία που μας στερεί την ειρήνη του. Ας αντλήσουμε φως από το αναστάσιμο φως του Χριστού και ας γεμίσουμε με αυτό τις ψυχές μας και τον κόσμο γύρω μας, και ας παρακαλέσουμε τον αναστάντα Χριστό να μας καταστήσει όλους μετόχους της Αναστάσεώς του.
Διάπυρος προς τον αναστάντα Κύριον ευχέτης
Ο Μητροπολίτης
† Ο Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων
