Η Εκκλησία είναι ο παλαιότερος «πολιτικός» οργανισμός. Οχι μόνο στην Ελλάδα, παγκοσμίως. Κανένας άλλος θεσμός δεν αντέχει στο πέρασμα όχι των δεκαετιών, αλλά των αιώνων. Επιβιώνει από σεισμούς, λοιμούς, επαναστάσεις, οικονομικές κρίσεις. Η δύναμή της βρίσκεται στη μεταφυσική σχέση που έχει με τους ανθρώπους, αλλά και στη συσσωρευμένη σοφία και τεχνογνωσία στον χειρισμό πολύ δύσκολων καταστάσεων. Αυτό το καταλαβαίνει κανείς επισκεπτόμενος το Αγιον Ορος. Οι συνεχιστές της παράδοσης αντιμετωπίζουν τα δικά μας εφήμερα, είτε αυτά είναι μια κυβέρνηση είτε μια πανδημία, χωρίς τη χρονική πίεση που νιώθουμε εμείς οι υπόλοιποι. Οταν τους ρωτάς γιατί χειρίζονται με συγκεκριμένο τρόπο ένα θέμα, σου διηγούνται κάτι που συνέβη πριν από έξι αιώνες, σαν να έγινε χθες. Η σοφία αυτή έχει περάσει από γενιά σε γενιά και έχει μπει στο DNA τους για τα καλά.
Στην Ελλάδα, η θρησκεία είναι σε μεγάλο βαθμό συνυφασμένη με την ταυτότητα του μέσου Ελληνα και του έθνους. Το αν αρέσει ή δεν αρέσει αυτό δεν έχει καμία σημασία. Είναι όμως λάθος να αγνοείς ή, ακόμη χειρότερα, να σνομπάρεις την πραγματικότητα. Οσοι συστήνουν στην κυβέρνηση ή σε όποιον άλλο πολιτικό παράγοντα να αγνοήσει παντελώς την Εκκλησία κάνουν λάθος. Και ορθώς τους αγνοούν.
Σήμερα βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η οικονομική κρίση μαζί με την πανδημία έχουν φέρει τα πάνω κάτω και έχουν απελευθερώσει ένα αντισυστημικό τσουνάμι. Σε αυτό το περιβάλλον, κάποιοι φανατικοί στοχοποιούν την Εκκλησία χωρίς όρια και κάποιοι άλλοι φανατικοί θέλουν να την καταστήσουν φορέα σκοταδιστικών και ακραίων απόψεων. Ο Αρχιεπίσκοπος στέκεται στη μέση, προσπαθώντας να ισορροπήσει σε ένα άγριο περιβάλλον. Εχει προφανώς τεράστια ευθύνη για τους ευάλωτους πιστούς, που είναι αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο και άμεσα από τον ύπουλο ιό. Δεν θέλει να χαρίσει την Εκκλησία στους εμπόρους της τυφλής οργής. Καταλαβαίνει ότι ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας απομακρύνεται από την Εκκλησία και θυμώνει με την εμμονή της στη μη τήρηση των κανόνων που ισχύουν για όλους.
Ο πρωθυπουργός, πάλι, πρέπει να βρει τη σωστή ισορροπία, ούτε να τη φοβηθεί, ούτε όμως και να την κάνει δώρο σε κάποιον. Δύσκολοι καιροί. Δύσκολοι ρόλοι.
Πηγή: Καθημερινή της Κυριακής