Το κερί όταν εκτεθεί στον ήλιο μαλακώνει και γίνεται εύπλαστο. Μπορούμε να του δώσουμε το σχήμα που επιθυμούμε. Από απλή άμορφη μάζα μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα μικρό έργο τέχνης.
Έτσι παρομοιάζουν, αγαπητοί μου, οι Άγιοι Πατέρες την επίδραση των δυσκολιών στην ψυχή του ανθρώπου.
Ασθένειες, πειρασμοί, οικογενειακά και άλλα προβλήματα συντελούν στο να μαλακώσει η ψυχή μας. Τότε ο Θεός βρίσκει την ευκαιρία και την πλάθει. Από άσχημη την κάνει πανέμορφη. Η ομορφιά της βρίσκεται στις αρετές της. Αυτό συνέβη και με τον τυφλό του Ευαγγελίου που διαβάσαμε. Η τυφλότητα τού έδωσε πίστη και καρτερικότητα. Ας θυμηθούμε τι έγινε.
Μια ημέρα, ενώ καθόταν και ζητιάνευε άκουσε θόρυβο. Ρώτησε κι έμαθε ότι μαζεύθηκε κόσμος επειδή σε λίγο θα περάσει από εκεί ο Χριστός. Μόλις κατάλαβε ότι ο Χριστός πλησίασε κοντά του, φωνάζει: «Ιησού, Υιέ του Δαβίδ, ελέησόν με!». Οι γύρω του τον μάλωναν, για να σωπάσει. Εκείνος όμως φώναζε δυνατότερα ζητώντας το έλεος του Χριστού.
Ο ελεήμων Κύριος δεν άργησε να ανταποκριθεί. Τον πλησιάζει και του ρωτάει τι θέλει. Εκείνος απαντά ότι θέλει να βρει το φως του. Αμέσως, ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων του δίδει το φως και του λέει: «η πίστη σου σ’ έσωσε». Ο θεραπευμένος, πλέον, τυφλός ακολουθεί τον Χριστό δοξάζοντάς Τον. Το θαύμα έγινε αφορμή να δοξάσει και ο υπόλοιπος κόσμος τον Θεό.
«Ιησού, Υιέ του Δαβίδ, ελέησόν με!» ήταν η κραυγή του τυφλού. Δεν ήταν μια απλή αίτηση βοήθειας. Ήταν έκφραση βαθιάς πίστης. Η προσφώνηση «Ιησού, Υιέ του Δαβίδ» φανερώνει την πίστη ότι ο Χριστός είναι απόγονος του Δαβίδ, που από την γενιά του θα προέλθει ο αναμενόμενος Μεσσίας. Το «ελέησόν με» είναι σαφής και περίτρανη ομολογία της πίστης του στην θεότητα του Μεσσία. Φανερώνει και την ταπείνωση που έκρυβε μέσα του ο τυφλός.
Διδακτική είναι επίσης και η διάθεσή του. Πριν γίνει το θαύμα, αντιμετώπισε την αυστηρότητα των παρευρισκομένων. Ίσως, είχαν και λίγο δίκιο από την πλευρά τους όσοι του είπαν να σωπάσει. Η ησυχία την ώρα που περνούσε από εκεί ο Χριστός ήταν ένδειξη τιμής στο πρόσωπό Του. Όμως, για εκείνον τον άνθρωπο ήταν αποθάρρυνση. Παρά τούτο, κανένα παράπονο δεν διατύπωσε. Ούτε απελπίσθηκε. Αντιθέτως, συνέχισε να φωνάζει.
Αποτέλεσμα της πίστης και της καρτερικότητάς του ήταν η θεραπεία. Ο Χριστός του χάρισε το σωματικό φως που ζητούσε. Επιπλέον, του χάρισε και το πνευματικό φως. Το φως της ψυχής, που είναι ανώτερο από το φως των ματιών.
Η διήγηση του θαύματος τελειώνει παρουσιάζοντας τον τυφλό να ακολουθεί τον Χριστό και να δοξάζει τον Θεό. Μ’ αυτόν τον τρόπο εκφράζει έμπρακτα την ευγνωμοσύνη του παραμένοντας κοντά Του.
Ας ακολουθήσουμε όλοι το παράδειγμα του τυφλού, αγαπητοί μου. Με πίστη και καρτερικότητα να προσευχόμαστε για ό, τι μας απασχολεί. Αν ο Χριστός εκπληρώσει το αίτημά μας, να Τού δείξουμε ευγνωμοσύνη. Ας Τον δοξάσουμε με λόγια προσευχής. Κυρίως, ας γίνει ολόκληρη η ύπαρξή μας δοξολογία Του. Πώς; Με την τήρηση των εντολών του. Κάνοντας πάντοτε θεάρεστα έργα. Μ’ αυτόν τον τρόπο κι εμείς δοξάζουμε τον Θεό και γινόμαστε αφορμή να Τον δοξάζουν και οι συνάνθρωποί μας.
Κι αν όμως ο Θεός δεν εκπληρώσει αυτό που ζητάμε; Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να κάνουμε υπομονή. Να συνεχίσουμε ταπεινά και με πίστη την προσευχή μας και να διατηρήσουμε άσβεστη την ελπίδα. Ίσως δεν ήρθε ακόμα η ώρα να λάβουμε αυτό που ζητάμε και να το λάβουμε αργότερα. Ίσως και να μην είναι για το καλό μας αυτό που ζητάμε. Όπως και να έχει, η πίστη μας και η υπομονή μας θα αμειφθούν από τον πανάγαθο Θεό.
Ας κάνουμε αυτόν τον αγώνα, αγαπητοί μου, με θάρρος και προθυμία. Αγώνα προσευχής με πίστη και καρτερικότητα. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Περιμένοντας την ημέρα που θα μας επισκεφθεί κι εμάς το έλεός Του, όπως έγινε και με τον τυφλό. Όταν έρχονται σκέψεις ολιγοπιστίας και απελπισίας να τις διώχνουμε. Είναι από τον διάβολο που μας πολεμά. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να επιτυγχάνουμε νίκες κατά της απελπισίας. Έτσι κλείνουμε την πόρτα της ψυχής μας στον κάκιστο εχθρό.
Εύχομαι, αγαπητοί μου, με την ευλογία του Θεού, να υψώσουμε σημαία μέσα μας που να έχει γραμμένες τις λέξεις «πίστη και καρτερικότητα». Έτσι, θα δούμε τα αιτήματα της προσευχής μας, που είναι για το καλό μας, να εκπληρώνονται και την ψυχή μας να ωφελείται. Αμήν!