Ο Μητροπολίτης Ιταλίας Πολύκαρπος, το απόγευμα της Παρασκευής 25 Ιουνίου, απηύθυνε χαιρετισμό κατά την τελετή έναρξης του Συνεδρίου “Παροικιακός Ελληνισμός και Ελληνική επανάσταση” το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Βενετία, από Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών την οποία κήρυξε ο Γενικός Γραμματεύς.
Το πρωί του Σαββάτου 26 Ιουνίου είχε ιδιαίτερη συνάντηση με τον Πρέσβη και Άρχοντα του Οικουμενικού Θρόνου Αλέξη Αλεξανδρή και στην συνέχεια παρακολούθησε τις εργασίες του Συνεδρίου.
Την Κυριακή 27 Ιουνίου, των Αγίων Πάντων, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε στα πλαίσια του Συνεδρίου Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον μεγαλώνυμο, ιστορικό και περικαλλή Ιερό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας, το καύχημα της Ελληνορθοδόξου Διασποράς.
Το απόγευμα της ιδίας ημέρας παρακολούθησε τις εργασίες και την λήξη του σημαντικού και λίαν επικαίρου Διεθνούς Συνεδρίου.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΙΤΑΛΙΑΣ κ. ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ”ΠΑΡΟΙΚΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ”
Συνήθως όταν εορτάζονται σημαντικές επέτειοι, όπως αυτή του 1821, κατά κανόνα, εκτός εξαιρέσεων, τώρα τελευταία, δεν επισημαίνονται και αναδεικνύονται στον ταλαίπωρο λαό μας, από αυτούς που θα έπρεπε, εκείνα τα θεμελιώδη στοιχεία που έκαναν δυνατή την Εξέργεση και την τελική Νίκη.
Έτσι άλλα πρόσωπα και γεγονότα αγνοούνται, άλλα συκοφαντούνται, άλλα διαστρεβλώνονται, ενώ προβάλλονται και υποστηρίζονται, με διάφορες μεθόδους, ερμηνείες επηρεασμένες από ιδεοληψίες και κοσμοθεωρίες με τις οποίες δεν είχαν καμία σχέση οι πραγματικοί πρωταγωνιστές και αγωνιστές του 1821, ως άλλωστε και ο αγνός λαός μας, συμπεριλαμβανομένου και αυτού της Διασποράς, που συνεχίζοντας την Ρωμαίικη παράδοση του ευσεβούς Γένους μας ίδρυσε και οργανώθηκε σε Ορθόδοξες Ελληνικές Κοινότητες, και όχι απλώς ελληνικές, με κέντρο τον Κοινοτικό Ναό, με επικεφαλής την πρύτανιν αυτών μεγαλώνυμη και ιστορική ”Αδελφότητα του Αγίου Νικολάου και Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου των Ορθοδόξων Ελλήνων Βενετίας”, στην Sala del Capitolo της οποίας βρισκόμαστε αυτή την στιγμή.
Εκείνο που ξεσήκωσε τους Έλληνες, Τουρκοκρατούμενους και της Διασποράς, στον άνισο αγώνα εναντίον της πανίσχυρης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ήταν η πίστη στον Χριστό, η αγάπη στην Πατρίδα, η κοινή γλώσσα, η ένδοξη ιστορική κληρονομιά, ο μεγάλος πολιτισμός τους. Αυτή η ζωντανή συλλογική μνήμη ένωσε τις καρδιές τους, όπλισε τα χέρια τους και ρίχθηκαν στον Αγώνα ”για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδος την ελευθερία”. Αυτή η μεγάλη και αδιαφιλονίκητη αλήθεια προβάλλει ανάγλυφα από τις πρώτες κιόλας γραμμές των Συνταγμάτων που ψηφίσθηκαν στις Εθνοσυνελεύσεις των Αγωνιστών και καθόρισαν το προσωρινό πολίτευμα της επαναστημένης Ελλάδας: ”Όσοι αυτόχθονες της Επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουν εις Χριστόν εισίν Έλληνες”, διεκήρυξαν από την πρώτη στιγμή.
Ο κίνδυνος να συνεχισθεί η παραχάραξη της Ιστορίας, να αγνοηθεί η θυσιαστική αυταπάρνηση των Αγωνιστών του ’21 και συνολικά το γεγονός της Εξέγερσης κατά αλλόθρησκου βάρβαρου κακτακτητή δεν βρίσκεται προ των πυλών, αλλά, δυστυχώς, εντός, με ιδιαίτερη μάλιστα στόχευση την αμφισβήτηση της προσφοράς της Εθναρχούσης Ορθοδόξου Εκκλησίας και των λειτουργών της: επισκόπων, ιερέων, μοναχών.
Εκείνοι που προσπαθούν να αποδομήσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία, επειδή έχουν απομακρυνθεί από τους κόλπους της, φαίνεται να αγνοούν την διαπίστωση-διακήρυξη του μεγάλου Άγγλου ιστορικού βυζαντινολόγου σερ Στήβεν Ράνσιμαν: ”Η Εκκλησία κατώρθωσε να επιβιώσει στην διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Κι όσο η Εκκλησία επεβίωνε, το Έθνος δεν μπορούσε να πεθάνει”. Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν αυτό που παραδέχεται και ο μεγάλος μας ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος: ”Το Έθνος του 1821 ήτο το ίδιον και απαράλλακτον με το Έθνος του 1453”, παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες του βάρβαρου κατακτητή να εξισλαμίσει η να εξοντώσει με ποικίλους τρόπους τους Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς.
Στην διάσωση του υπόδουλου Γένους, αλλά και αυτού στην Διασπορά, πρωτοστάτησε η Ορθόδοξη Εκκλησία, με επικεφαλής την μαρτυρική Μητέρα και Τροφό του Γένους των Ρωμαίων, το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης. Αυτό διαφύλαξε την ορθόδοξη πίστη, την ελληνική γλώσσα, την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα. Χάρη στην ευφυΐα των εκκλησιαστικών ανδρών εξασφαλίσθησαν από τον κατακτητή εκείνα τα προνόμια, που επέτρεψαν, εν μέσω πολλών κινδύνων και θυσιών, να προφυλάξουν τον λαό μας από τις βαρειές συνέπειες της πολυ-αιώνου σκλαβιάς. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι μεγάλοι Διδάσκαλοι του Γένους, οι στυλοβάτες της ελληνικής παιδείας, ήταν είτε μορφωμένοι κληρικοί, είτε άνθρωποι της Εκκλησίας, πολλοί δε από αυτούς συνδέονταν με την Ελληνορθόδοξη Διασπορά.
Ο ιστορικός καθηγητής Εμμανουήλ Πρωτοψάλτης έγραψε ότι ”η Ορθόδοξος Εκκλησία απέβη ένας εκ των κορυφαίων παραγόντων της πολιτικής αποκαταστάσεως του υποδουλοθέντος Έθνους μας”, ενώ ο δογματολόγος καθηγητής Χρήστος Ανδρούτσος επισημαίνει ότι ”η αποδοχή της Ορθοδοξίας είναι συγχρόνως και εθνοποίησις-ελληνοποίησις, και όποιος αλλάζει θρησκεία, αλλάζει και εθνικότητα”. Έχοντας τούτο υπόψει τους όσοι – δικοί μας και ξένοι – επιβουλεύονται την Χριστιανική Ορθόδοξη Ελλάδα μας, επιδιώκουν να απομακρύνουν τον ταλαίπωρο και αγνό λαό μας από την Μητέρα Εκκλησία του με ποικίλους τρόπους και τεχνάσματα. Η ευθύνη όλων εκείνων που επιδιώκουν να στερήσουν την σύνδεση του Ελληνικού Λαού με την Μητέρα Εκκλησία του είναι τεράστια. Και αν επιτραπεί να συμβεί αυτό, τότε το μέλλον είναι εξαιρετικά δυσοίωνο, καθ’ όσον αποχριστιανοποίηση, σημαίνει απελληνοποίηση.
Με αυτές τις σκέψεις, σκέψεις άλλωστε απόλυτα δικαιολογημένες για ένα Έλληνα Φαναριώτη Ιεράρχη της Διασποράς, αν και η Βενετία, το ”σχεδόν άλλο Βυζάντιο”, και η μισή σχεδόν Ιταλία, από Νεαπόλεως και κάτω δεν αποτελούν ”διασπορά”, αλλά αναπόσπαστο κανονικό έδαφος της Μητρός Εθναρχούσης Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντιπουπόλεως-Νέας Ρώμης, συγχαίρω εγκαρδίως τους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες στο σπουδαίο και επίκαιρο αυτό διεθνές επιστημονικό συνέδριο του Ελληνικού Ινστιτούτου Βενετίας με θέμα: ”Παροικιακός Ελληνισμός και Ελληνική Επανάσταση”. Και τους συγχαίρω ακόμη περισσότερο για την εύστοχη επιλογή διοργανώσεώς του στο μεγαλώνυμο, ιστορικό και μοναδικό Campo dei Greci της Γαληνοτάτης των Ενετών Πολιτείας, όπου η έδρα της Ιεράς Ορθοδόξου Μητροπόλεως Ιταλίας, συνέχεια των ενταύθα επί διακόσια έτη εδρεύοντων Μητροπολιτών Φιλαδελφείας και Προέδρων Βενετίας, της ιστορικής Κοινότητος των Ορθοδόξων Ελλήνων και του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών, του πρώην ”Φλαγγινείου Ελληνομουσείου”.
Καλή επιτυχία και εις άλλα παρόμοια στο εγγύς μέλλον! Ευχαριστώ!
