Τα χρόνια της κρίσης οι Μητροπολίτες γκρίνιαζαν γιατί δεν τους έδιναν οργανικές θέσεις για να χειροτονήσουν ιερείς. Από το 2026 το πρόβλημα θα είναι αντίστροφο: Με 318 κενές θέσεις για κληρικούς, οι υποψήφιοι που θα πληρούν τα κριτήρια για χειροτονία θα είναι με το ζόρι 47!
Άντε και μερικές δεκάδες που θα έχουν πανεπιστημιακό πτυχίο. Μετά βίας θα συμπληρώνονται εκατό υποψήφιοι να γίνουν κληρικοί. Γιατί αυτό; Μα, πολύ απλά, γιατί στις τρεις σχολές μαθητείας υποψήφιων κληρικών έκαναν εγγραφή μόλις 47 άτομα. Και από του χρόνου μόνο ως απόφοιτος των ΣΜΥΚ θα μπορεί κάποιος -μη κάτοχος πανεπιστημιακού πτυχίου- να χειροτονηθεί.
Ποιος θα τους εμπνεύσει
Οι τρεις σχολές σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Βελλάς Ιωαννίνων καλώς σχεδιάστηκαν: Να προσφέρουν τη βασική εκπαίδευση στους υποψήφιους, ώστε να αποκτήσουν τυπικά προσόντα και να γίνουν κληρικοί. Μετά «αναλαμβάνει» να τους μάθει τα ουσιώδη το Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμόρφωσης της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Ένας οργανισμός που δικαίως ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος καμαρώνει για τη δουλειά του. Γιατί δίνει τις ουσιαστικές γνώσεις σε έναν κληρικό, ώστε να μπορεί να ασχολείται με κάθε πεδίο γνώσης. Να αντιμετωπίζει τα «δύσκολα» που βρίσκει μπροστά του στην πορεία του. Είτε είναι νέος κληρικός είτε μεγαλύτερος. Το πρόβλημα είναι αλλού: Δεν υπάρχουν άτομα να εγγραφούν στις ΣΜΥΚ. Κι αν δεν «περάσεις» από ΣΜΥΚ, τότε παπάς δεν γίνεσαι. Απλά τα πράγματα
Το μεγάλο πρόβλημα
Γιατί δεν γράφονται στις σχολές υποψήφιοι; Μα, πολύ απλά, δεν έχουν πάρει την έμπνευση που πρέπει. Δεν είναι λίγο πράγμα να αφιερώσεις τη ζωή σου στο ράσο. Δύσκολη υπόθεση. Κι αν είσαι και έγγαμος, τότε πολύ πιο δύσκολο. Πρέπει να μπορείς να εξασφαλίσεις για την οικογένειά σου τα στοιχειώδη. Με ένα χιλιάρικο που παίρνει ένας ιερέας πώς να μεγαλώσεις παιδιά;
Ο Μητροπολίτης, λοιπόν, πρέπει να εμπνεύσει τον νέο για να γίνει κληρικός. Να του προσφέρει ασφάλεια και να εμπιστευτεί τη ζωή του στα χέρια του Μητροπολίτη. Γιατί καλή είναι η διοίκηση μιας Μητρόπολης, το «μανατζμεντ».
Απαιτείται, όμως, πνευματική καθοδήγηση και να δώσεις στον υποψήφιο την αίσθηση της ασφάλειας. Ποιος μπορεί να τα δώσει αυτά; Ένας Μητροπολίτης ή ένας ηγούμενος σε ένα μοναστήρι. Τα μοναστήρια όμως κλείνουν και πολλοί Μητροπολίτες δεν «το’ χουν» να εμπνεύσουν άνδρες να γίνουν ιερείς.
Είναι κατάλληλοι;
Το ζητούμενο, βεβαίως, είναι αν υπάρχουν άτομα που διαθέτουν την πνευματική καταλληλότητα να γίνουν κληρικοί. Αυτή είναι, προφανώς, η δικαιολογία των αρχιερέων για να αντλήσουν υποψήφιους. Δεν υπάρχει η «δεξαμενή». Στο χέρι τους είναι να την φτιάξουν. Με όραμα, έμπνευση και βαθιά πίστη.
«Μελχισεδέκ»
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια»
