Μέσα σε κλίμα κατάνυξης, αλλά και με τη δέουσα Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια το απόγευμα του Σαββάτου, 20ης Ιουλίου 2024, τελέσθηκε η Ακολουθία των Θυρανοιξίων και κατόπιν ο Εσπερινος της Κυριακής στο υπέροχο Παρεκκλήσιο των Αγίων Μοδέστου, Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων και Ιαματικού Παντελεήμονος του Αναργύρου, που περικοσμεί πλέον την Ενορία Παναγίας Νέων Ρόδων.
Η ανάπλαση και ανακαίνιση με υποδειγματικό τρόπο του Ιερού αυτού χώρου και Σκηνώματος του Κυρίου μας οφείλεται στις άοκνες και εργώδεις προσπάθειες επί πολύ χρόνο του δραστήριου και φιλόκαλου Εφημερίου της Ενορίας αυτής Αρχιμ. π. Βαρθολομαίου Χατζόγλου και φυσικά των φιλόχριστων και φιλαγίων Ενοριτών της και πνευματικών τέκνων του π. Βαρθολομαίου, ο οποίος είναι Αρχιερατικός Επίτροπος της Β΄ Αρχιερατικής Περιφερείας της Ιεράς Μητροπόλεως και εκλεκτός συνεργάτης του Επισκόπου. Πραγματικά εκ του μηδενός ο λαμπρός αυτός Κληρικός ανέστησε το πρώην ερειπωμένο Παρεκκλήσιο και μαζί με το φιλοπρόοδο Εκκλησιαστικό του Συμβούλιο παρουσίασε στον ευλογημένο Λαό του Θεού κάτι το υπέροχο, μέσα στα πλαίσια της Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής μας Παραδόσεως. Υπέροχο δάπεδο, υποδειγματική Μακεδονική οροφή, θαυμάσιο ξυλόγλυπτο Τέμπλο, πρόστοο μαρμαροπερίβλητο με θαυμάσια διαμορφωμένο προαύλειο χώρο, συνιστούν την όλη εικόνα του επιτυχημένου αυτού έργου…
Τόσο της Ακολουθίας των Θυρανοιξίων, όσο και του Εσπερινού προέστη ο Μητροπολίτης κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος από τους Αρχιμ. π. Δωρόθεο Ζέρβα, Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο και Ιεροκήρυκα, π. Βαρθολομαίο Χατζόγλου και π. Ευθύμιο Μαρμαλίδη, ως και τον Διάκονο π. Νικόλαο Τσεπίση.
Πολύς ο Λαός, με επικεφαλής την ερίτιμο Αντιπεριφερειάρχη κα Αικατερίνη Ζωγράφου, τους Αντιδημάρχους κα Μαρία Ενεχηλίδου και κ. Μιχαήλ Μάγγο, τη Δημοτική Σύμβουλο κα Σοφία Ισαακίδου, τον Άρχοντα τόσο του Οικουμενικού Θρόνου, όσο και του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κ. Ανέστη Αρνόπουλο κ.ά.
Ο Μητροπολίτης προ της Απολύσεως απηύθυνε λόγο αγαθό και λόγο ευγνωμοσύνης προς τους συντελεστές της χαράς αυτής, αναλύοντας βεβαίως την έννοια του Ιερού Ναού και κατ’ επέκτασιν της Εκκλησίας που τόσο πλούτισε πρακτικά και θεολογικά αυτή η αναπαλαίωση.
Ο ομιλητής μέσα από την πλειάδα των ορισμών που έχουν δοθεί για την Εκκλησία του Χριστού και κυρίως λαμβάνοντας υπ’ όψει τη θεολογία του Παύλου, προτίμησε να παρουσιάσει από τον Χρυσοστομικό Κήπο την περιγραφή, γιατί περί αυτού πρόκειται, του Ιερού μας αυτού Πατρός για το Θεανθρώπινο Καθίδρυμα της Εκκλησίας που ουσιαστικά είναι το Σώμα του Χριστού. Ο Χρυσόγλωσσος Ιωάννης, λοιπόν, μας διδάσκει ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι η Κιβωτός της Σωτηρίας, ανώτερη από εκείνη την Κιβωτό του Νώε, που έσωσε τον κόσμο της εποχής του από τον κατακλυσμό κατά τους χρόνους της Παλαιάς Διαθήκης. Και τούτο, συνεχίζει ο Δημοσθένης της Εκκλησίας, γιατί στην Κιβωτό της Παλαιάς Οικονομίας εισήλθε ο άνθρωπος και μετέπειτα εξήλθε άνθρωπος. Εισήλθε το γεράκι και εξήλθε γεράκι. Εισήλθε το πρόβατο και εξήλθε πρόβατο. Εισήλθε το λιοντάρι και εξήλθε λιοντάρι κλπ. Στην Εκκλησία όμως του Χριστού εισέρχεται ο άνθρωπος πληγωμένος από την αμαρτία και εξέρχεται από την Κολυμβήθρα της – που συμβολίζει τη μήτρα της Εκκλησίας – ενδεδυμένος με Χριστό ως ρούχο του αιώνιο, δηλαδή Χριστοφόρος, Θεοφόρος και Πνευματοφόρος! Εισέρχεται το γεράκι και εξέρχεται ως περιστέρι! Εισέρχεται ο λύκος και εξέρχεται ως πρόβατο! Εισέρχεται ο όφις και εξέρχεται σωφρονισμένος ακόλουθος του ανθρώπου!
Στην Εκκλησία, συνέχισε ο Επίσκοπος, ισχύει και βιώνεται αυτό που ψάλλεται στο Μέγα Προκείμενο του Εσπερινού της Αναστάσεως: “καὶ εἶπα· νῦν ἠρξάμην, αὕτη ἡ ἀλλοίωσις τῆς δεξιᾶς τοῦ ῾Υψίστου” , δηλαδή, “κραυγάζω με όλη μου την καρδιά· τώρα ξαναγεννήθηκα, αυτή είναι η μεταβολή που πρόσφερε σε μένα το δεξί χέρι του Κυρίου μας”!
Με την καρδία του στο σημείο αυτό επαίνεσε τόσο τον δυναμικό Εφημέριο, όσο και τους Ενορίτες του, τα πνευματικά του παιδία δηλαδή και κυρίως τον μεγάλο Δωρητή του Παρεκκλησίου κ. Χαρίτωνα Τσολακίδη, ο οποίος συμπαραστάθηκε μαζί με πολλούς ακόμα Δωρητές σε αυτό το τόλμημα.
Τον λόγο κατόπιν έλαβε ο π. Βαρθολομαίος, ο οποίος ευχαρίστησε το Εκκλησιαστικό του Συμβούλιο, τους Ενορίτες του και τον μεγάλο Δωρητή, προς τον οποίο μαζί με τον Μητροπολίτη επέδωσαν ειδική πλακέτα ευγνωμοσύνης για διηνεκή την παράσταση και την ευλογία του Κυρίου μας.
Δεν παρέλειψε, βέβαια, ο Μητροπολίτης να υπογραμμίσει ότι, τόσο στην Ενορία αυτή, όσο και στην Ενορία της Αμμουλιανής παρατηρείται μία ”αταξία”. Δηλαδή τα Παρεκκλήσια των Αγίων Θεοδώρων, του Αγίου Μοδέστου και το Πρεσβυτερείο (παπαδόσπιτο) της Ενορίας των Νέων Ρόδων και τα Παρεκκλήσια των Αγίου Γεωργίου και Αγίας Παρασκευής Αμμουλιανής, αν και χρησιμοποιούνται προ αμνημονεύτων χρόνων και τα νέμονται οι Τοπικές Ενορίες ως επίσημους χώρους λατρείας, για λόγους τυπικούς – που θέλησε όντως να θεραπεύσει εσχάτως η Πολιτεία με τον νόμο 4235/2014 (ΦΕΚ Α΄ 32/11.2.1014) – ανήκουν ως ”γήπεδα”, δηλαδή ως γεωτεμάχια στον Δήμο Αριστοτέλη, όπως όρισε ο Νόμος από τη δεκαετία του 1990 για τα ακίνητα γεωτεμάχια που φιλοξενούν Ιερούς Ναούς ή Πρεσβυτερεία (παπαδόσπιτα) και ανήκουν τυπικά στους Τοπικούς Δήμους. Απεκάλυψε, λοιπόν, ο Μητροπολίτης μας ότι υπέβαλε επίσημο αίτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο Αριστοτέλη ώστε να μεταβιβασθεί η κυριότητα των ως άνω γεωτεμαχίων στις δύο αυτές Ενορίες, για να επιτελούν το έργο τους και νομότυπα και αξιοπρεπώς. Εμφαντικά μάλιστα υπογράμμισε ότι αναμένει παμψηφεί το Δημοτικό Συμβούλιο να αποδώσει στις Ενορίες αυτές το δίκαιό τους και να εγκαταλειφθούν άστοχες ”κινήσεις” και μικροπρέπειες του παρελθόντος που πικραίνουν Επίσκοπο και Ιερό Κλήρο και διχάζουν το Ποίμνιο της Εκκλησίας.
Μετά το πέρας των Ακολουθιών προσεφέρθησαν πλούσια κεράσματα στους συμμετέχοντες στη χαρά αυτή της Ενορίας.
