Η νότια όχθη της Μεγάλης Πρέσπας, πολύ κοντά στο τριεθνές, ήταν τόπος όπου κατέφυγαν και ασκήτευσαν μοναχοί στη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εποχή. Κατά μήκος της ακτής, μέσα στις εσοχές του βράχου, διατηρούνται μικρά ασκηταριά, ενώ την εικόνα συμπληρώνουν οι βραχογραφίες που σώζονται στη χερσόνησο ακριβώς απέναντι από το χωριό Ψαράδες.
Πιο κοντά στους Ψαράδες βρίσκεται το ασκηταριό της Μεταμόρφωσης, του 13ου αιώνα, ακολουθεί το ασκηταριό της Μικρής Ανάληψης του 15ου αιώνα, και αυτό της Παναγίας Ελεούσας, που οι ντόπιοι έχουν αφιερώσει στον Άγιο Πέτρο. Είναι το πιο απομακρυσμένο,αλλά και το πιο μεγάλο και αξιόλογο, διακοσμημένο με τοιχογραφίες του 15ου αιώνα.
