Το πρωί της Πέμπτης, 12ης Σεπτεμβρίου, στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο στη Βέροια (πλησίον του Βήματος του Αποστόλου Παύλου) πραγματοποιήθηκε η πρώτη Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας για το νέο εκκλησιαστικό έτος.
Στην σύναξη οι Ιερείς ενημερώθηκαν για την νέα κατηχητική χρονιά, η οποία θα αρχίσει στην Ιερά Μητρόπολη με τον καθιερωμένο Αρχιερατικό Εσπερινό και την επίδοση των διοριστηρίων που θα λάβει χώρα το εσπέρας της Παρασκευής, 27ης Σεπτεμβρίου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων ευχήθηκε πατρικά στους Ιερείς για το νέο εκκλησιαστικό έτος, λέγοντας μεταξύ πολλών άλλων: Η είσοδός μας στο νέο εκκλησιαστικό έτος με τη χάρη του Θεού πριν από λίγες ημέρες αποτελεί, όπως κάθε χρόνο, και την αφετηρία μιας νέας περιόδου εκκλησιαστικής διακονίας για τον καθένα μας. Αποτελεί όμως και αφορμή προβληματισμού και αναδιοργανωσεως, ώστε να συνειδητοποιήσουμε και να συγκεκριμενοποιήσουμε την ευθύνη μας για την ποιμαντική διακονία στην οποία μας έθεσε ο Χριστός και η Εκκλησία.
Διότι δεν είμαστε κληρικοί απλώς για να φέρουμε τον τίτλο ή να τελούμε κάθε Κυριακή τη θεία Λειτουργία, χωρίς κάποιες φορές και εμείς οι ίδιοι να μην κατανοούμε τι κάνουμε. Είναι χρήσιμο και ωφέλιμο και αναγκαίο να θέτουμε στον εαυτό μας ερωτήματα σχετικά με την Εκκλησία, με τη διακονία μας, με τους ανθρώπους τους οποίους μας εμπιστεύθηκε η Εκκλησία να ποιμαίνουμε, ώστε να συνειδητοποιούμε την αποστολή μας και να είμαστε προετοιμασμένοι για να δίνουμε και τις κατάλληλες απαντήσεις στους αδελφούς μας που προβληματίζονται.
Είναι ανάγκη να έχουμε ξεκαθαρίσει μέσα κάποια βασικά θέματα, που με το πέρασμα του χρόνου και τη συνήθεια, τα ξεχνούμε ή τα υποτιμούμε, με αποτέλεσμα να μην ανταποκρινόμαστε όπως πρέπει στη διακονία μας.
Η Εκκλησία δεν είναι μία αφηρημένη έννοια, δεν είναι κάτι το αόριστο. Δεν είναι μια ιδέα η Εκκλησία, δεν είναι μια διδασκαλία η Εκκλησία, πολύ περισσότερο δεν είναι μια οργάνωση η Εκκλησία, ούτε ένα σωματείο, ούτε μια ιδεολογία, ούτε ένα κόμμα, ούτε κάτι εγκόσμιο. Η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού, το οποίο αποτελείται από όλους εμάς, από όλους εμάς ανεξαιρέτως, κλήρο και λαό, που όλοι μαζί συγκροτούμε το σώμα του Χριστού. Και δεν είμαστε μόνοι, αλλά είμαστε ενωμένοι με την κεφαλή της Εκκλησίας, που είναι ο Χριστός.
Αυτό το σώμα το ίδρυσε ο ίδιος ο Χριστός με την παρουσία του στη γη, με την παρουσία των Αποστόλων και το εσφράγισε και το εζωοποίηε κυρίως την ημέρα της Πεντηκοστής, όταν το Πνεύμα το άγιο κατήλθε εν είδει πυρός και έδωσε ζωή στην Εκκλησία. Και αυτό το σώμα από τότε και μέχρι σήμερα ζει, κινείται, ανανεώνεται με τους νέους πιστούς και διαφυλάττει απαραχάρακτη την πίστη.
Άρα και εμείς όλοι, ιδιαιτέρως εμείς οι κληρικοί που ζούμε μέσα στην Εκκλησία αλλά και διακονούμε τους ανθρώπους, έχουμε χρέος και προς τον εαυτό μας και προς όλους αυτούς που κάθε ημέρα είναι γύρω μας, να τους θεραπεύσουμε ακολουθώντας τη θεραπευτική αγωγή της Εκκλησίας, η οποία αποδεδειγμένα έχει συγκεκριμένα θεραπευτικά αποτελέσματα. Κάθε πείραμα είναι επικίνδυνο και κάθε ιδιορρυθμία μας έχει αντίκτυπο στους ανθρώπους, και δεν είναι δυνατόν να παίζουμε και να πειραματιζόμαστε με τις ψυχές των άλλων ανθρώπων, για τις οποίες έχουμε ευθύνη ενώπιον του Θεού.
Αν τα έχουμε όλα αυτά κατά νουν, τότε θα ανταποκρινόμεθα με τη χάρη του Θεού ορθότερα και αποτελεσματικότερα στη διακονία μας, και θα μπορέσουμε και τους ανθρώπους να βοηθήσουμε αλλά και εμείς να βρούμε χάρη και έλεος κατά την ημέρα της κρίσεως.
