Πολυαρχιερατικό συλλείτουργο για τον Άγιο Αντώνιο στη Βέροια

Κατά το διήμερο 16 και 17 Ιανουαρίου η Βέροια εόρτασε με λαμπρότητα, τηρουμένων των προβλεπόμενων υγιεινομικών μέτρων, τον πολιούχο και προστάτη της πόλεως Όσιο Αντώνιο τον Νέο.

Ανήμερα της εορτής το πρωί στον Προσκυνηματικό Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου του Βεροιέως, τελέστηκε Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ενώ έλαβαν μέρος ο Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτων, ο οποίος χοροστάτησε και στον Όρθρο και κήρυξε το θείο λόγο και ο Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος.

Στο τέλος παρουσία του Υφυπουργού Οικονομικών και Βουλευτού Ημαθίας κ. Απόστολου Βεσυρόπουλου και των λοιπών τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και ευσεβών χριστιανών, εψάλησαν τα εγκώμια του Οσίου Αντωνίου και ακολούθησε λιτανεία του Ιερού Λειψάνου του Οσίου και της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας «Προδρομιτίσσης» πέριξ του Ιερού Ναού.

Της Εκκλησιαστικής τάξεως επιμελήθηκαν ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας και ο Αρχιερατικός Επίτροπος Περιχώρων Βεροίας και Προϊστάμενος του Προσκυνηματικού Ναού του Οσίου Αντωνίου Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες προς τους Αγίους Αρχιερείς που λαμπρύνουν με την παρουσία τους την Ιερά Πανήγυρη και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Xαίροις των οσίων ο μιμητής, Αντώνιε παμμάκαρ, Bερροίας βλα­στημα».

Ανάμεσα στα ποικίλα εγκώμια με τα οποία καταστέφει ο ιερός της Εκ­κλησίας υμνογράφος τον εορ­τα­ζόμενο σήμερα πολιούχο και προ­στάτη της Βεροίας, τον όσιο Αντώνιο τον νέο, τον συντιμώ­με­νο με τον παλαιό και Μέγα όσιο Αντώνιο και τον νεομάρτυρα τού Χριστού άγιο Γεώργιο τον εν Ιω­αν­νίνοις, είναι και αυτός πού προ­έταξα της ομιλίας μου: «Χαίροις», λέγει, «των οσίων ο μιμητής».

Και αν η μίμηση σε άλλους τομείς της ζωής θεωρείται μειονέκτημα και συχνά κατακρίνεται ο μιμούμε­νος για έλλειψη ιδεών ή δημιουρ­γι­κού πνεύματος, για την Εκκλη­σία τού Χριστού θεωρείται μέγα προσόν και πλεονέκτημα, καθώς σκοπός και στόχος θεόσδοτος της ζωής τού κάθε ανθρώπου είναι η ομοίωση με τον Θεό.

Ο Θεός, ο οποίος μας δημιούρ­γη­σε εκ τού μη όντος, δεν μας έπλα­σε μόνον κατ’ εικόνα του αλλά και καθ’ ομοίωσίν του, εμπιστευό­με­νος στον δικό μας αγώνα και στη δική μας θέληση την επίτευξη του στόχου αυτού, τη βοήθεια της θείας του Χάριτος.

Ο αγώνας του ανθρώπου, λοιπόν, προς επίτευξη της ομοιώσεως με τον Θεό, είναι ταυτόσημος με τον αγώνα του πιστού να μιμηθεί τη ζωή του Χριστού, ο οποίος εσαρ­κώθη και «τοίς ανθρώποις συνανε­στράφη» «ημίν υπολιμπάνων υπο­γραμμόν, ίνα επακολουθήσωμεν τοίς ίχνεσιν αυτού».

Είναι όμως συγχρόνως και ταυτό­σημος με τον αγώνα να μιμηθεί ο πιστός τούς εν ουρανοίς πρωτοτό­κους αδελφούς του, τους «καλώς αθλήσαντας καί στεφανωθέντας», διότι η αγάπη τού Χριστού συγκα­τα­βαίνει στην ανθρώπινη αδυνα­μία και αναγνωρίζει τούς εκλε­κτούς δούλους του ως αντάξια αυ­τού υποδείγματα ζωής για τους πι­στούς.

Την πραγματικότητα αυτή επιβε­βαιώνει ο μέγας απόστολος Παύ­λος, ο ιδρυτής της τοπικής μας Εκκλησίας, ο οποίος μας καλεί να γίνουμε μιμητές του, όπως και ο ίδιος τού Χριστού, λέγοντας: «μι­μη­ταί μου γίνεσθε καθώς καγώ Χριστού».

Αυτήν την ασφαλή οδό της μιμή­σεως των αγίων ακολούθησε και ο εορταζόμενος όσιος Αντώνιος ο νέος, μιμούμενος τον παλαιό Αντώ­νιο, τον μέγα ασκητή της ερή­μου, γενόμενος όχι μόνον ομώ­νυμός του αλλά και ομότροπός του, ώστε να τον μακαρίζει ο ιερός υμνογράφος ψάλλοντας: «Xαίροις των οσίων ο μιμητής, Αντώνιε παμ­μάκαρ».

Ποιο ήταν όμως το χαρακτηρι­στι­κό εκείνο γνώρισμα το οποίο τον ανέδειξε μιμητή των οσίων;

Η μελέτη τού βίου του μας δίδει εύκολα την απά­ντηση στο ερώ­τη­μα. Aυτό πού κυ­ριαρ­χεί στη ζωή του είναι η αγάπη προς τον Θεό, μία αγάπη τε­λεία και ολοκληρω­τική, μία αγάπη πού εκφρά­σθηκε εύγλωττα με την από­­φα­ση του να αναχωρήσει από τον κό­σμο και να ζήσει «μόνος μόνω Θεώ» στην ησυ­χία της ερήμου.

Ίσως βέβαια κάποιοι διερωτώ­νται αν η αγάπη προς τον Θεό, την οποία εύκολα μπορούμε να ισχυρι­σθούμε ότι την έχουμε όλοι όσοι τον πιστεύουμε και είμεθα μέλη της Εκκλησίας, αποτελεί από μόνη της επαρκές κριτήριο για να θεω­ρη­θεί ο εορταζόμενος άγιος μιμη­τής των οσίων.

Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνούμε ότι η αγάπη προς τον Θεό έχει δια­βαθμί­σεις και επίπεδα. Έχει αρχή αλλά δεν έχει τέλος, γιατί είναι άπει­ρη, όπως ο Θεός, ο οποίος «αγά­πη εστί». Αρχίζει από την απλή αγάπη τού Θεού, πού όντως μπορεί να έχουμε όλοι, αλλά έχει και επόμενα στάδια, αυτά τα οποία κατέκτησαν οι άγιοι, οι όσιοι και οι μάρτυρες της Εκκλησίας μας, εκεί­νοι οι οποίοι θυσίασαν την αγάπη των ανθρώπων, ακόμη και των οι­κείων τους, αλλά και τις ανέσεις τού κόσμου για τον Χριστό, ή εκεί­νοι οι οποίοι θυσίασαν γι’ Αυτόν και την ίδια τη ζωή τους.

Αυτή την τελεία αγάπη προς τον Θεό είχε και ο όσιος Αντώνιος, γι’ αυτό και αρνήθηκε όχι μόνο τον κόσμο και τα του κόσμου αλλά και την στοιχειώδη άνεση και ασφά­λεια τού κοινοβίου, για να ζήσει απόλυτα αφοσιωμένος στον Θεό και να αντέξει το ψύχος και τον καύσωνα, τις στερήσεις και τις αγρυπνίες και κυρίως τον πόλεμο με τον διάβολο, ο οποίος προσπα­θού­σε να τον νικήσει και να τον απομακρύνει από τον Θεό.

Αυτή όμως η τελεία αγάπη έχει και μία άλλη πλευρά, διά της οποίας μπορούμε να την προσεγ­γίσουμε, και εμείς ακόμη πού δεν μπορούμε ούτε να ζήσουμε στην έρημο ούτε να μαρτυρήσουμε για τον Χριστό. Και αυτή είναι η τήρη­ση των εντολών τού Θεού. «Εάν αγαπάτέ με, τας εντολάς τας εμάς τηρή­σετε», προτρέπει ο ίδιος ο Xρι­στος τους μαθητές του και όλους μας.

Αν, λοιπόν, θέλουμε να μιμηθού­με και εμείς τον όσιο Αντώνιο τον νέο, τον Βεροιέα, τού οποίου τη μνήμη εορτάζουμε σήμερα, ας προ­σπαθήσουμε να τηρούμε τις εντο­λές τού Χριστού, ας προσπαθούμε να εναρμονίσουμε τη ζωή μας με το θέλημά του, για να έχουμε τη χάρη και την ευλογία τού Θεού αλλά και τη χάρη και τη βοήθεια τού προστάτου και πολιούχου μας οσίου Αντωνίου.

Κλείνοντας αυτές τις ταπεινές σκέψεις θα ήθελα να εκφράσω τις ολοκάρδιες ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μου πρωτίστως προς τους Σεβασμιωτάτους Αγίους Αρ­χιε­ρείς, τον Άγιο Πολυανής και Κιλ­κισίου κ. Βαρθολομαίο, ο οποί­ος χοροστάτησε χθες κατά τον Εσπερινό και μας ομίλησε, και τον Άγιο Λαγκαδά, Λιτής και Ρεντίνης κ. Πλάτωνα, ο οποίος χοροστάτησε σήμερα στην Ακολουθία τού Όρθρου.

Και οι δύο παρά τις πολλαπλές τους υποχρεώσεις, καθώς είναι νέοι Μητροπολίτες και έχουν πολλές υποχρεώσεις στις Μητροπόλεις τους, με πολλή προθυμία και χαρά δέχθηκαν να συμμετάσχουν στην πανήγυρή μας, να τιμήσουν μαζί μας τον πολιούχο μας όσιο Αντώ­νιο και να λαμπρύνουν με τη σεπτή παρουσία τους τις ιερές Ακολου­θίες. Τους ευχαριστώ από καρδίας και πάλιν και πολλάκις.

Ευχαριστώ επίσης θερμώς τις πολιτικές και στρα­τιω­τικές αρχές της πόλεως και της περιφερείας μας, όσους εκοπίασαν για την οργάνωση της πανηγύρεως και τον ευσεβή κλήρο και λαό, ο οποίος τη­ρώντας πάντοτε τα αναγκαία υγειο­νομικά μέτρα, εξέφρασε με την παρουσία του και τη συμμε­τοχή του και χθες και σήμερα τον σεβασμό και την αγάπη του προς τον προσφιλή μας άγιο, τον όσιο Αντώνιο τον νέο, τον Βεροιέα.

Eύχομαι από καρδιάς η χάρη και η ευλογία του να μας συνο­δεύει πάντοτε.