Κατά το διήμερο 16 και 17 Ιανουαρίου η Βέροια εόρτασε με λαμπρότητα, τηρουμένων των προβλεπόμενων υγιεινομικών μέτρων, τον πολιούχο και προστάτη της πόλεως Όσιο Αντώνιο τον Νέο.
Ανήμερα της εορτής το πρωί στον Προσκυνηματικό Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου του Βεροιέως, τελέστηκε Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ενώ έλαβαν μέρος ο Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτων, ο οποίος χοροστάτησε και στον Όρθρο και κήρυξε το θείο λόγο και ο Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος.
Στο τέλος παρουσία του Υφυπουργού Οικονομικών και Βουλευτού Ημαθίας κ. Απόστολου Βεσυρόπουλου και των λοιπών τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και ευσεβών χριστιανών, εψάλησαν τα εγκώμια του Οσίου Αντωνίου και ακολούθησε λιτανεία του Ιερού Λειψάνου του Οσίου και της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας «Προδρομιτίσσης» πέριξ του Ιερού Ναού.
Της Εκκλησιαστικής τάξεως επιμελήθηκαν ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας και ο Αρχιερατικός Επίτροπος Περιχώρων Βεροίας και Προϊστάμενος του Προσκυνηματικού Ναού του Οσίου Αντωνίου Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας.
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες προς τους Αγίους Αρχιερείς που λαμπρύνουν με την παρουσία τους την Ιερά Πανήγυρη και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Xαίροις των οσίων ο μιμητής, Αντώνιε παμμάκαρ, Bερροίας βλαστημα».
Ανάμεσα στα ποικίλα εγκώμια με τα οποία καταστέφει ο ιερός της Εκκλησίας υμνογράφος τον εορταζόμενο σήμερα πολιούχο και προστάτη της Βεροίας, τον όσιο Αντώνιο τον νέο, τον συντιμώμενο με τον παλαιό και Μέγα όσιο Αντώνιο και τον νεομάρτυρα τού Χριστού άγιο Γεώργιο τον εν Ιωαννίνοις, είναι και αυτός πού προέταξα της ομιλίας μου: «Χαίροις», λέγει, «των οσίων ο μιμητής».
Και αν η μίμηση σε άλλους τομείς της ζωής θεωρείται μειονέκτημα και συχνά κατακρίνεται ο μιμούμενος για έλλειψη ιδεών ή δημιουργικού πνεύματος, για την Εκκλησία τού Χριστού θεωρείται μέγα προσόν και πλεονέκτημα, καθώς σκοπός και στόχος θεόσδοτος της ζωής τού κάθε ανθρώπου είναι η ομοίωση με τον Θεό.
Ο Θεός, ο οποίος μας δημιούργησε εκ τού μη όντος, δεν μας έπλασε μόνον κατ’ εικόνα του αλλά και καθ’ ομοίωσίν του, εμπιστευόμενος στον δικό μας αγώνα και στη δική μας θέληση την επίτευξη του στόχου αυτού, τη βοήθεια της θείας του Χάριτος.
Ο αγώνας του ανθρώπου, λοιπόν, προς επίτευξη της ομοιώσεως με τον Θεό, είναι ταυτόσημος με τον αγώνα του πιστού να μιμηθεί τη ζωή του Χριστού, ο οποίος εσαρκώθη και «τοίς ανθρώποις συνανεστράφη» «ημίν υπολιμπάνων υπογραμμόν, ίνα επακολουθήσωμεν τοίς ίχνεσιν αυτού».
Είναι όμως συγχρόνως και ταυτόσημος με τον αγώνα να μιμηθεί ο πιστός τούς εν ουρανοίς πρωτοτόκους αδελφούς του, τους «καλώς αθλήσαντας καί στεφανωθέντας», διότι η αγάπη τού Χριστού συγκαταβαίνει στην ανθρώπινη αδυναμία και αναγνωρίζει τούς εκλεκτούς δούλους του ως αντάξια αυτού υποδείγματα ζωής για τους πιστούς.
Την πραγματικότητα αυτή επιβεβαιώνει ο μέγας απόστολος Παύλος, ο ιδρυτής της τοπικής μας Εκκλησίας, ο οποίος μας καλεί να γίνουμε μιμητές του, όπως και ο ίδιος τού Χριστού, λέγοντας: «μιμηταί μου γίνεσθε καθώς καγώ Χριστού».
Αυτήν την ασφαλή οδό της μιμήσεως των αγίων ακολούθησε και ο εορταζόμενος όσιος Αντώνιος ο νέος, μιμούμενος τον παλαιό Αντώνιο, τον μέγα ασκητή της ερήμου, γενόμενος όχι μόνον ομώνυμός του αλλά και ομότροπός του, ώστε να τον μακαρίζει ο ιερός υμνογράφος ψάλλοντας: «Xαίροις των οσίων ο μιμητής, Αντώνιε παμμάκαρ».
Ποιο ήταν όμως το χαρακτηριστικό εκείνο γνώρισμα το οποίο τον ανέδειξε μιμητή των οσίων;
Η μελέτη τού βίου του μας δίδει εύκολα την απάντηση στο ερώτημα. Aυτό πού κυριαρχεί στη ζωή του είναι η αγάπη προς τον Θεό, μία αγάπη τελεία και ολοκληρωτική, μία αγάπη πού εκφράσθηκε εύγλωττα με την απόφαση του να αναχωρήσει από τον κόσμο και να ζήσει «μόνος μόνω Θεώ» στην ησυχία της ερήμου.
Ίσως βέβαια κάποιοι διερωτώνται αν η αγάπη προς τον Θεό, την οποία εύκολα μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι την έχουμε όλοι όσοι τον πιστεύουμε και είμεθα μέλη της Εκκλησίας, αποτελεί από μόνη της επαρκές κριτήριο για να θεωρηθεί ο εορταζόμενος άγιος μιμητής των οσίων.
Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνούμε ότι η αγάπη προς τον Θεό έχει διαβαθμίσεις και επίπεδα. Έχει αρχή αλλά δεν έχει τέλος, γιατί είναι άπειρη, όπως ο Θεός, ο οποίος «αγάπη εστί». Αρχίζει από την απλή αγάπη τού Θεού, πού όντως μπορεί να έχουμε όλοι, αλλά έχει και επόμενα στάδια, αυτά τα οποία κατέκτησαν οι άγιοι, οι όσιοι και οι μάρτυρες της Εκκλησίας μας, εκείνοι οι οποίοι θυσίασαν την αγάπη των ανθρώπων, ακόμη και των οικείων τους, αλλά και τις ανέσεις τού κόσμου για τον Χριστό, ή εκείνοι οι οποίοι θυσίασαν γι’ Αυτόν και την ίδια τη ζωή τους.
Αυτή την τελεία αγάπη προς τον Θεό είχε και ο όσιος Αντώνιος, γι’ αυτό και αρνήθηκε όχι μόνο τον κόσμο και τα του κόσμου αλλά και την στοιχειώδη άνεση και ασφάλεια τού κοινοβίου, για να ζήσει απόλυτα αφοσιωμένος στον Θεό και να αντέξει το ψύχος και τον καύσωνα, τις στερήσεις και τις αγρυπνίες και κυρίως τον πόλεμο με τον διάβολο, ο οποίος προσπαθούσε να τον νικήσει και να τον απομακρύνει από τον Θεό.
Αυτή όμως η τελεία αγάπη έχει και μία άλλη πλευρά, διά της οποίας μπορούμε να την προσεγγίσουμε, και εμείς ακόμη πού δεν μπορούμε ούτε να ζήσουμε στην έρημο ούτε να μαρτυρήσουμε για τον Χριστό. Και αυτή είναι η τήρηση των εντολών τού Θεού. «Εάν αγαπάτέ με, τας εντολάς τας εμάς τηρήσετε», προτρέπει ο ίδιος ο Xριστος τους μαθητές του και όλους μας.
Αν, λοιπόν, θέλουμε να μιμηθούμε και εμείς τον όσιο Αντώνιο τον νέο, τον Βεροιέα, τού οποίου τη μνήμη εορτάζουμε σήμερα, ας προσπαθήσουμε να τηρούμε τις εντολές τού Χριστού, ας προσπαθούμε να εναρμονίσουμε τη ζωή μας με το θέλημά του, για να έχουμε τη χάρη και την ευλογία τού Θεού αλλά και τη χάρη και τη βοήθεια τού προστάτου και πολιούχου μας οσίου Αντωνίου.
Κλείνοντας αυτές τις ταπεινές σκέψεις θα ήθελα να εκφράσω τις ολοκάρδιες ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μου πρωτίστως προς τους Σεβασμιωτάτους Αγίους Αρχιερείς, τον Άγιο Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος χοροστάτησε χθες κατά τον Εσπερινό και μας ομίλησε, και τον Άγιο Λαγκαδά, Λιτής και Ρεντίνης κ. Πλάτωνα, ο οποίος χοροστάτησε σήμερα στην Ακολουθία τού Όρθρου.
Και οι δύο παρά τις πολλαπλές τους υποχρεώσεις, καθώς είναι νέοι Μητροπολίτες και έχουν πολλές υποχρεώσεις στις Μητροπόλεις τους, με πολλή προθυμία και χαρά δέχθηκαν να συμμετάσχουν στην πανήγυρή μας, να τιμήσουν μαζί μας τον πολιούχο μας όσιο Αντώνιο και να λαμπρύνουν με τη σεπτή παρουσία τους τις ιερές Ακολουθίες. Τους ευχαριστώ από καρδίας και πάλιν και πολλάκις.
Ευχαριστώ επίσης θερμώς τις πολιτικές και στρατιωτικές αρχές της πόλεως και της περιφερείας μας, όσους εκοπίασαν για την οργάνωση της πανηγύρεως και τον ευσεβή κλήρο και λαό, ο οποίος τηρώντας πάντοτε τα αναγκαία υγειονομικά μέτρα, εξέφρασε με την παρουσία του και τη συμμετοχή του και χθες και σήμερα τον σεβασμό και την αγάπη του προς τον προσφιλή μας άγιο, τον όσιο Αντώνιο τον νέο, τον Βεροιέα.
Eύχομαι από καρδιάς η χάρη και η ευλογία του να μας συνοδεύει πάντοτε.