Του π. Ηλία Μάκου
Παίρνοντας μέρος στην 34η Πανορθόδοξη Διάσκεψη εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας, που διεξήχθη στον Πειραιά από την Συνοδική Επιτροπή επί των Αιρέσεων (5-7 Νοεμβρίου 2024), διαπιστώσαμε τον αγώνα της Εκκλησίας να μην παραπλανηθούν και αποπροσαντολιστούν οι άνθρωποι από διάφορες ομάδες, οι οποίες βγάζουν το κάθε πρόσωπο έξω από τον τελικό σκοπό της σωτηρίας του.
Χρειάζεται άμεσα, και προς αυτή την κατεύθυνση κινείται η Ορθοδοξία, να αντιμετωπιστούν οι πολλαπλοί κίνδυνοι, που υποσκάπτουν τα θεμέλια της ίδιας της ύπαρξης του ανθρώπου.
Η Ορθοδοξία δεν ενεργοποιεί μόνο θεωρητικές αναζητήσεις, αλλά και ευαισθητοποιεί και εδραιώνει τα μέλη της σε μια εύρωστη ψυχοδυναμική προοπτική, όχι μέσα από προκατασκευασμένες διαδικασίες, αλλά ενεργητικά, μέσα από μια πράξη, που δεν φοβάται τη θεωρία και από μια θεωρία, που εμπιστεύεται την πράξη.
Στη Διάσκεψη, που διοργάνωσαν η Συνοδική Επιτροπή επί των Αιρέσεων, στην οποία επιτελεί θαρραλέα και ακαταπόνητα ουσιαστικό έργο με αποδοτικούς καρπούς ο πρωτοπρεσβύτερος π. Κυριακός Τσουρός και η Μητρόπολη Πειραιώς, ο Μητροπολίτης κ. Σεραφείμ είναι πρόεδρος της Επιτροπής και μαχητικά αγωνίζεται για την ενημέρωση περί των αιρέσεων και την αναχαίτισή τους, και κεντρικό θέμα ήταν οι εκφάνσεις, επιρροές και το πανθρησκειακό όραμα της Νέας Εποχής, συμμετείχαν, εκτός από εκκλησιαστικούς εκπροσώπους του Ελλαδικού χώρου, Πατριαρχεία και Εκκλησίες του εξωτερικού,
Μετά τους χαιρετισμούς των εκπροσώπων των Εκκλησιών και των Πατριαρχείων και την κήρυξη της έναρξης των εργασιών από τον Μητροπολίτη Πειραιώς, αναπτύχθηκαν κατατοπιστικές και ενδιαφέρουσες εισηγήσεις:
Νέα “Εποχή”, μετανθρωπισμός και τεχνητή νοημοσύνη (Κων/νο Κωτσιόπουλος, καθηγητής Κοινωνιολογίας του Χριστιανισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης). Οι εναλλακτικές θεραπείες στο πλαίσιο της ” Νέας Εποχής” (Μιχάλης Ράλλης, αναπληρωτής καθηγητής Φαρμακευτικής ΕΚΠΑ). Ο θρησκευτικός συγκρητισμός ως έκφανση της ” Νέας Εποχής” (πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Γεωργόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού ΕΚΠΑ). Το καθεστώς θρησκευτικής δράσης ομάδων, που δεν ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, νομοθεσία και εφαρμογή (Θεόδωρος Παπαγεωργίου, Ειδικός Νομικός Σύμβουλος Ιεράς Συνόδου Εκκλησίας της Ελλάδος). Νεοεποχίτικες επιδράσεις στον σύγχρονο τρόπο ζωής (αρχιμανδρίτης Βαρνάβας Λαμπρόπουλος). Η ανθρωπολογία της ” Νέας Εποχής” (Κωνσταντίνος Παπαχριστοδούλου, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων). Μετάνθρωπος: Μια νέα θεώρηση του ανθρώπου στην προοπτική της ” Νέας Εποχής” (πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Ζώτος).
Να σημειώσουμε ότι στην εποχή μας, όπου εμφανίζονται συνεχώς νέες αιρέσεις και παραθρησκείες, αυτό, που προέχει είναι να προστατευτούν τα ηθικά βάθρα της κοινωνίας και η ψυχική ευρωστία των ανθρώπων.
Όταν το αφύσικο θεωρείται φυσικό, όταν ο ανεξέλεγκτος καλπασμός της τεχνολογίας οδηγεί σε αρνητικές επιρροές και καταστάσεις, όταν η αρετή προπηλακίζεται και ο πνευματικός αγώνας περιφρονείται, τότε ο άνθρωπος χάνει τον ανθρωπισμό του, εκφυλίζεται. Και αντί να εκπολιτίζεται, εκβαρβαρίζεται.
Όλο και περισσότερα ανησυχητικά φαινόμενα παρουσιάζονται στις κοινωνίες, τα οποία λίγα χρόνια πριν ούτε να φανταστούμε δεν θα μπορούσαμε.
Η πίστη στον Θεό είναι δύναμη ακαταμάχητη. Τονωτική και ενισχυτική σε κάθε περίσταση της ζωή μας. Και στις πιο μεγάλες δυσκολίες βλέπει ο πιστός το χέρι του Θεού να του δίνει φωτεινές λύσεις στα ανθρώπινα αδιέξοδα, με την προϋπόθεση ότι ο ίδιος ο άνθρωπος θέλει να λυτρωθεί αληθινά.
Οι αιρέσεις και οι παραθρησκείες δεν αντέχουν στο άνοιγμα του πλούτου της Ορθόδοξης παράδοσης και της ζωντανής επαφής με την Ορθόδοξη Εκκλησία και Θεολογία.
Η Ορθοδοξία μπορεί να αποτελέσει το “οδηγητικό φως” και να βοηθήσει αποτελεσματικά στη λύση των προβλημάτων, που ταλανίζουν τους ανθρώπους και τους οδηγούν συχνά στην αμηχανία, στην απελπισία και στο αδιέξοδο.
Να μην αποδειχθούμε “αφελείς”, κάνοντας “αφαιρέσεις” από τη ζωή μας και πιστεύοντας τις υποσχέσεις των αιρέσεων και των παραθρησκειών, για μια ευτυχία ανέφελη, για ένα δρόμο ανθόσπαρτο, χωρίς εμπόδια, χωρίς στάσεις, χωρίς πισωγυρίσματα. Και αυτό, γιατί οι αδυναμίες όλων μας , τα πάθη ο “πονηρός” δίνουν καθημερινά το “παρών” στην πορεία μας .
Να μην ξεχνάμε ότι η μοναδική επαγγελία, στην οποία οφείλουμε να ακουμπήσουμε χωρίς δισταγμούς και φόβους, είναι η ρητή διαβεβαίωση του Κυρίου ότι “ιδού εγώ μεθ’ ημών ειμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος” και υποδεικνύει σαφέστατα την ορθή στάση μας.
