Την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας.
Παρατίθεται η ομιλία του Μητροπολίτη:
«Υμείς εστε σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους».
Με αυτούς τους λόγους περιγράφει ο απόστολος Παύλος στους χριστιανούς της Κορίνθου τη σχέση των πιστών με τον Χριστό και μεταξύ τους. Η σχέση των πιστών μεταξύ τους δεν είναι μία σχέση προσωπικής γνωριμίας, δεν είναι μία σχέση κοινωνική ή έστω μία σχέση που οφείλεται στην κοινή τους πίστη και κοσμοθεωρία. Ούτε όμως και η σχέση των πιστών με τον Χριστό είναι μία απλή σχέση Θεού και ανθρώπων, μία σχέση μαθητών και διδασκάλου. Για την Εκκλησία του Χριστού ο άνθρωπος είναι δημιούργημα και εικόνα του Θεού που έπλασε με τα ίδια του τα χέρια. Είναι δημιούργημα του Θεού για τη σωτηρία του οποίου έγινε ο ίδιος ο Θεός άνθρωπος. Είναι δημιούργημα του Θεού που έλαβε τη χάρη να κοινωνεί του σώματος και του αίματος του Χριστού και να ενώνεται δι᾽ αυτών με τον Χριστό και με τους αδελφούς του στο κοινό σώμα του Χριστού, την Εκκλησία, διά της οποίας διαιωνίζεται η παρουσία του Χριστού στον κόσμο.
Με τον τρόπο αυτό η ένωση του πιστού τόσο με τον Χριστό όσο και με τους ανθρώπους δεν είναι θεωρητική αλλά ουσιαστική και οργανική, εφόσον συναπαρτίζουν το ίδιο θεανθρώπινο σώμα. Η σχέση αυτή του πιστού με τους αδελφούς του και με τον Θεό αιτιολογεί και την σχέση της αγάπης, την οποία εξέφρασε ο Χριστός με την καινή εντολή της αγάπης και η οποία περιλαμβάνει όχι μόνο την αγάπη του Θεού «εξ όλης της ψυχής και εξ όλης της καρδίας και εξ όλης της διανοίας» του ανθρώπου, αλλά και την αγάπη του πλησίον «ως σεαυτόν».
Η εντολή αυτή της αγάπης, την οποία ο Χριστός έθεσε ως το μοναδικό κριτήριο βάσει του οποίου θα κρίνει τους ανθρώπους κατά την ημέρα της μελλούσης κρίσεως, εδράζεται ακριβώς σ᾽ αυτήν την πραγματικότητα, την οποία περιγράφει στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο απόστολος Παύλος. «Υμείς εστε σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους».
Εφόσον όλοι οι άνθρωποι είμαστε μέλη του ίδιου σώματος και μάλιστα του σώματος του Χριστού, τότε η αγάπη στους ανθρώπους όπως και η αγάπη στον Θεό είναι αυτονόητη αναγκαιότητα. Γιατί δεν είναι δυνατόν το ένα χέρι να αδιαφορεί για το άλλο, ή το ένα μέλος να ανέχεται να βλάπτεται ή να υποφέρει ένα άλλο· ή όπως γράφει ο απόστολος «είτε πάσχει εν μέλος συμπάσχει πάντα τα μέλη· είτε δοξάζεται εν μέλος, συγχαίρει πάντα τα μέλη».
Αυτή η πραγματικότητα του σώματος του Χριστού, του οποίου όλοι οι πιστοί είμεθα μέλη, αποδεικνύεται και μέσα από τη ζωή των αγίων, οι οποίοι όχι μόνο κατά την επίγειο ζωή τους εφήρμοσαν την εντολή της αγάπης, μιάς αγάπης που υπερβαίνει τα όρια του ατομισμού και γίνεται θυσιαστική για τον πλησίον και τον Θεό, αλλά και μετά την κοίμησή τους συνεχίζουν να δρούν με τον ίδιο τρόπο ως μέλη του μυστικού σώματος του Χριστού, ως μέλη της εν ουρανοίς θριαμβευούσης Εκκλησίας, που είναι παρόντα στη ζωή της επί γης στρατευομένης Εκκλησίας διά του μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας, αλλά και διά των τιμίων τους λειψάνων, των ιερών εικόνων τους, των θαυμάτων που επιτελούν και της εορτής της μνήμης των.
Αυτή την αγάπη, λοιπόν, που βίωσαν και προσέφεραν οι άγιοι εν ζωή, αυτή την αγάπη προς συνάνθρωπο και ιδιαιτέρως προς τον ασθενούντα και πάσχοντα συνάνθρωπο που προσέφεραν αναργύρως, που προσέφεραν δωρεάν οι εορταζόμενοι σήμερα άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός, θεραπεύοντας τους εν ασθενείαις κατακειμένους αδελφούς τους, αυτή την αγάπη συνεχίζουν να προσφέρουν και σήμερα διά των θαυμάτων τους προς όσους αιτούνται τη χάρη τους και επικαλούνται τη βοήθειά τους.
Και την προσφέρουν, διότι μας θεωρούν αδελφούς τους, μας θεωρούν μέλη του κοινού σώματος του Χριστού, που δοκιμαζόμαστε βαδίζοντας τον δρόμο που πορεύθηκαν και οι ίδιοι μέχρι να φθάσουν στη βασιλεία του Θεού.
Τιμώντας σήμερα τους αγίους Αναργύρους, ας εμπνευσθούμε και ας παραδειγματισθούμε από την ανιδιοτελή αγάπη τους προς τους ανθρώπους· και ας συνειδητοποιήσουμε αυτό που μας διδάσκει και σήμερα ο απόστολος Παύλος, ότι δηλαδή είμαστε σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους.
Και είναι ανάγκη να το συνειδητοποιήσουμε όχι μόνο γιατί διά του τρόπου αυτού θα μπορέσουμε να βαδίσουμε τον δρόμο προς τη σωτηρία, αλλά και θα συμβάλλουμε ουσιαστικά στην επίλυση των προβλημάτων που ταλαιπωρούν την κοινωνία μας, την πατρίδα μας και ολόκληρο τον κόσμο. Γιατί αν βλέπουμε στο πρόσωπο του διπλανού μας ένα μέλος του σώματος του Χριστού, τότε η στάση και η συμπεριφορά μας θα είναι μόνο στάση και συμπεριφορά ανιδιοτελούς αγάπης, η οποία λύει πάντοτε όλα τα προβλήματα του κόσμου.
Αυτό εύχομαι να ζούμε και εμείς με τη χάρη του Θεού και διά πρεσβειών των εορταζομένων αγίων Αναργύρων και στη δική μας ζωή.