Με τον Μεθεόρτιο Αρχιερατικό Εσπερινό ολοκληρώθηκαν το βράδυ της Τετάρτης, 11 Ιουνίου 2025, οι λατρευτικές εκδηλώσεις της εορτής της οσιακής κοιμήσεως του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, καθώς και οι εκδηλώσεις της 7ης Ιατρικής Εβδομάδος του Αγίου Λουκά.
Στο τέλος του Εσπερινού εψάλη η Ακολουθία των Εγκωμίων του Αγίου Λουκά ενώπιων των χαριτοβρύτων Ιερών Λειψάνων και της Ιεράς Εικόνος του, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και το θείο Λόγο.
Το Ιερό Αναλόγιο διακόνησε Χορός Ιεροψαλτών υπό τη διεύθυνση του κ. Βασιλείου Μαυράγκανου, προέδρου του Συλλόγου Ιεροψαλτών της Ιεράς Μητροπόλεως και πρωτοψάλτου του Ιερού Προσκυνήματος της Παναγίας Σουμελά.
Ακολούθησε Ιερά Λιτανεία πέριξ του Ιερού Ναού με τη συμμετοχή της αδελφότητος της Ιεράς Μονής, κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως, τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πλήθος ευσεβών πιστών που κατέκλυσαν ασφυκτικά τον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό.
Την Ιερά Λιτανεία συνόδευσαν η Φιλαρμονική μπάντα του Δήμου Βεροίας, μέλη του Λυκείου Ελληνίδων Βεροίας, της Ευξείνου Λέσχης Ναούσης και άλλων πολιτιστικών συλλόγων, καθώς και του παραρτήματος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Βεροίας.
Παρατίθεται η ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας
Προχθές εορτάσαμε την εορτή του Αγίου Πνεύματος και χθες και σήμερα εορτάσαμε και πανηγυρίσαμε τη μνήμη του αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, του θαυματουργού, τον οποίο τιμήσαμε και όλες αυτές τις ημέρες με τις εκδηλώσεις της Ζ´ Ιατρικής Εβδομάδας.
Υπάρχουν πολλά και θαυμαστά γεγονότα στη ζωή του αγίου Λουκά τα οποία θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, αλλά το πιο θαυμαστό από όλα είναι τα αναρίθμητα θαύματα τα οποία επιτελεί, θεραπεύοντας πολλούς αδελφούς μας από ποικίλες ασθένειες.
Τόσο όμως τα θαυμαστά γεγονότα της ζωής του όσο και τα θαύματά του έχουν μία κοινή πηγή, μία κοινή αφετηρία. Είναι όλα χαρίσματα και δωρεές του Παναγίου Πνεύματος.
Η χάρη του Παναγίου ήταν αυτή που τον αγίασε αλλά και τον δοξάζει με τα αναρίθμητα θαύματα που επιτελεί. Το ομολογεί, άλλωστε, και ο ίδιος ο άγιος Λουκάς στην ομιλία του στα ογδόντα του χρόνια.
«Στο βιβλίο του Τωβίτ», γράφει, «διαβάζουμε τα πολύ σημαντικά λόγια: “Μυστήριον βασιλέως καλόν κρύψαι, τα δε έργα του Θεού ανακαλύπτειν ενδόξως”». Είναι καλό, δηλαδή, να φυλάσσουμε τα μυστικά των επίγειων βασιλέων, όμως τα έργα του Θεού θα πρέπει να τα αποκαλύπτουμε προς δόξαν του. Γι’ αυτό και ο ίδιος αποφασίζει να μιλήσει για τα έργα του Θεού στην προσωπική του ζωή.
«Γνωρίζω», γράφει, «ότι πολλοί άνθρωποι απορούν πώς μπόρεσα εγώ, ένας διάσημος και σπουδαίος επιστήμονας και χειρουργός, να εγκαταλείψω τη χειρουργική και την επιστήμη και να γίνω κήρυκας του Ευαγγελίου του Χριστού. Όμως, αναλογιζόμενος όλη τη μακρά ζωή μου, πολύ καθαρά βλέπω πώς ο Κύριος με έναν δικό του τρόπο, ήδη από τα νεανικά μου χρόνια, με οδηγούσε στην ιερωσύνη, πράγμα το οποίο ποτέ, μα ποτέ μου δεν σκέφτηκα, επειδή αγαπούσα με πάθος τη χειρουργική και παραδόθηκα σε αυτή με όλη την ψυχή μου.
Όταν τελείωσα το γυμνάσιο, ο σχολάρχης μού έδωσε το απολυτήριο και μαζί μία Καινή Διαθήκη. Την είχα διαβάσει από παλιά αλλά τότε την ξαναδιάβασα και πάλι από την αρχή μέχρι το τέλος. Σημείωσα όλα όσα μου έκαναν εντύπωση, αλλά τίποτε άλλο δεν μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση όσα τα λόγια του Χριστού προς τους μαθητές του: “Ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι· δεήθητε ουν του Κυρίου του θερισμού όπως εκβάλῃ εργάτας εις τον θερισμόν αυτού.” Η καρδιά μου σκίρτησε και ανεφώνησε: μα πώς, Κύριε, είναι δυνατόν να υπάρχουν μόνο λίγοι εργάτες στον θερισμό σου; Σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου κράτησα βαθιά στη μνήμη μου αυτά τα λόγια.
Πέρασαν πολλά χρόνια», συνεχίζει ο άγιος Λουκάς. «Αναγορεύτηκα διδάκτορας της ιατρικής, εργάστηκα ως επαρχιακός γιατρός, και έβρισκα πολύ μεγάλη ικανοποίηση σε αυτή τη διακονία. Πέρασαν ακόμη μερικά χρόνια και αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο για τη χειρουργική. Όταν έγραψα τον πρόλογό του, παρουσιάστηκε στο μυαλό μου μία επίμονη σκέψη, η οποία με τίποτε δεν έφευγε: “Όταν το βιβλίο αυτό ολοκληρωθεί, θα φέρει το όνομα ενός επισκόπου.”
Πώς; Τι γίνεται; Ποιος επίσκοπος! Ποτέ μου δεν σκέφτηκα ούτε την ιερωσύνη, ούτε πολύ περισσότερο να γίνω επίσκοπος. Όμως δεν πέρασαν ούτε τέσσερα χρόνια», συνεχίζει ο άγιος Λουκάς, «και αυτή η έμμονη σκέψη έγινε πραγματικότητα. Όταν ετοίμασα για δημοσίευση το πρώτο μέρος του βιβλίου μου, στο εξώφυλλο έγραψα “Επίσκοπος Λουκάς.” Μόλις είχα εκλεγεί επίσκοπος.
Το να γίνω επίσκοπος ήταν για μένα ένα απροσδόκητο γεγονός, όμως υπήρξε γι’ αυτό μία φανερή κλήση του Θεού. Ο Κύριος, ολόκληρες δεκαετίες πριν, σταθερά με οδηγούσε προς την αρχιερατική διακονία και μάλιστα σε μία εποχή δύσκολη για την Εκκλησία. Σε μένα», ομολογεί ο άγιος Λουκάς, πραγματοποιήθηκε ο λόγος του αποστόλου Παύλου ότι “ους προέγνω και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του υιού αυτού, εις το είναι αυτόν πρωτότοκον εν πολλοίς αδελφοίς· ους δε προώρισε, τούτους και εκάλεσε”.
Ο Θεός», συνεχίζει ο άγιος Λουκάς, «μας καλεί όλους με σκοπό τη σωτηρία μας. Όμως στην πράξη αποδεικνύεται ότι όλοι οι άνθρωποι ούτε πρόθυμοι είναι ούτε ικανοί για το έργο της σωτηρίας. Είναι όμως κρίμα, ενώ ο Θεός μας προσφέρει τη σωτηρία, εμείς με τη συμπεριφορά μας και με τη ζωή μας να την απορρίπτουμε.
Γι’ αυτό, αδελφοί μου, καταλήγει ο άγιός μας, ας ανοίξουμε τις ψυχές μας στη χάρη του Αγίου Πνεύματος, για να μας αλλοιώνει την «καλήν αλλοίωσιν» και να μας οδηγεί στη σωτηρία, διά πρεσβειών και του αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως του ιατρού και θαυματουργού, που εορτάσαμε σήμερα και προς τιμήν του οποίου ψάλαμε με τόση κατάνυξη τα Εγκώμια.
Ας έχουμε την ευχή και την ευλογία του και ας μας οδηγεί όλους στη σωτηρία.
