του π. Χριστοφόρου Κρικέλη
Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου
Πρωτοσύγκελλου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας
Με αφορμή τη σημερινή εορτή του Οσίου Μακαρίου του Μεγάλου, δράττομαι της ευκαιρίας όπως ευχηθώ εκ βάθους καρδίας, εκ μέρους όλων των πιστών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, στον εν Χριστώ Ποιμενάρχη μας, τον Πνευματικό μας Πατέρα και Σεπτό μας Αρχιεπίσκοπο, κάθε άνωθεν ευλογία επί τη ονομαστική αυτού εορτή. Είναι όχι μόνο με συναισθήματα χαράς, αλλά επιπροσθέτως και κυρίως με βαθειά και έντονη αίσθηση ευγνωμοσύνης που θα θέλαμε να εκφράσουμε στον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ.κ. Μακάριο τις πιο θερμές και εγκάρδιες ευχές μας για το δώρο της φωτεινής και πνευματέμφορης ηγεσίας του προς τους πιστούς των Αντιπόδων. Από την πρώτη στιγμή της έλευσης του Σεβασμιωτάτου, το έργο του χαρακτηρίζεται από εξαιρετική πιστότητα στη μεγάλη κλήση και αποστολή, τουτέστιν, τη συνεχή αφοσίωση και ουσιαστική εγρήγορσή του για την “οικοδομήν της Εκκλησίας” (1 Κορ. 14:12) και την ενότητά της.
Οπωσδήποτε, αρμόζει στη σημερινή σπουδαία ημέρα, κατά την οποία εορτάζουμε τον Αρχιεπίσκοπο και εν Χριστώ Πατέρα μας, να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας την τεράστια σημασία του ρόλου του Επισκόπου εντός της ζωής της Εκκλησίας. Ο ρόλος αυτός εστιάζεται στην καθημερινή καλλιέργεια και ενδυνάμωση της ενότητας και σύμπνοιας, της ομόνοιας και της αδελφοσύνης. Η επισκοπική διακονία εντός της ζωής της Εκκλησίας είναι επιφορτισμένη με τη σύναξη των πιστών επί το αυτό ως σώμα του Χριστού, σύναξη μέσω της οποίας οι πιστοί ενώνονται όχι μόνο με τον Χριστό αλλά και μεταξύ τους.
Αυτό πραγματώνεται κατά την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας, στην οποία προΐσταται ο Επίσκοπος και κατά την οποία εμείς οι πιστοί ενωνόμαστε τόσο βαθιά μεταξύ μας, που είμαστε σε θέση να δοξάζουμε και να αινούμε τον ελεήμονα Κύριό μας “εν ενί στόματι και μια καρδία”. Επιπρόσθετα βεβαίως, με τον τρόπο αυτό, επιτυγχάνεται και η ένωσή μας με τον Λυτρωτή μας Χριστό. Ως ο κατ’ εξοχήν ιερουργός της Θείας Ευχαριστίας για τους πιστούς εδώ στην Αυστραλία, ο Αρχιεπίσκοπός μας είναι εκείνος που καθιστά πραγματικότητα αυτό το δώρο της ενότητας και της κοινωνίας.
Όντως, έχοντας υπ’ όψιν τα ανωτέρω, ήταν εξαιρετικά ενθαρρυντικό το γεγονός ότι βιώσαμε μία ιδιαίτερη εμπειρία αδελφοσύνης, σε εθνικό επίπεδο, τον περασμένο Οκτώβριο, στο πλαίσιο της Παναυστραλιανής Σύναξης Κληρικών – μιας εκδήλωσης την οποία οραματίστηκε και υλοποίησε ο Αρχιεπίσκοπός μας, ως υπεύθυνος για τη σύναξη όλων των Επισκόπων και του ιερού Κλήρου απ’ όλη την Αυστραλία, από κοινού με τους πιστούς. Υπήρξε ένα γεγονός στη ζωή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής μας – έτσι ώστε ως “ένα σώμα” να έχουμε τη δυνατότητα να βιώσουμε την ενότητα και την ομόνοια για την οποίαν ομιλεί ο Απόστολος Παύλος στην προς Κορινθίους Επιστολή του: “εν σώμα οι πολλοί εσμέν, οι γαρ πάντες εκ του ενός άρτου μετέχομεν” (1 Κορ. 10:17).
Έχοντας πλήρη συνείδηση της ύψιστης κλήσης με την οποία τον έχει επιφορτίσει η Εκκλησία, ο Αρχιεπίσκοπός μας συγκέντρωσε τους πιστούς “επί το αυτό” (Πράξ. 2:1) και ενεργοποίησε τη δωρεά της αδιάσπαστης κοινωνίας πέριξ του Ιερού Θυσιαστηρίου του Χριστού. Επρόκειτο για μία συγκλονιστική και θαυμαστή ευλογία, η οποία είμαι σίγουρος ότι θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στην καρδιά και τον νου μας σε όλη μας τη ζωή. Τι υπέροχο δώρο επιδαψίλευσε ο Αρχιεπίσκοπός μας στην τοπική Εκκλησία της Αυστραλίας! Και γι’ αυτό εκφράζουμε τις πιο θερμές μας ευχαριστίες, καθώς και την αγαλλίασή μας γι’ αυτήν την υπέροχη και πέραν πάσης συγκρίσεως δωρεά.
Γι’ αυτήν τη θεόσδοτη δωρεά της ενότητας, με πάρα πολλά άλλα – όπως, για παράδειγμα, το χάρισμα του Επισκόπου να διατηρεί την ταυτότητα και τη γνησιότητα της αποστολικής πίστεως, το να είναι επιφορτισμένος με το να ορθοτομεί “τον λόγον της αληθείας” (2 Τιμ. 2:2) και να αγωνίζεται εκ περισσού “τη άπαξ παραδοθείση τοις αγίοις πίστει” (Ιούδ. 3), καθώς επίσης και με το να είναι το αισθητό σημείο της ενότητας με τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες σε όλο τον κόσμο και να αποτελεί τον εκπρόσωπό μας μέσω της συμμετοχής του στην Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στην οποία μετείχε ήδη κατά το πρώτο έτος της Αρχιεπισκοπείας του (επρόκειτο για την πρώτη φορά που μετείχε η καθ’ ημάς Ιερά Αρχιεπισκοπή) – έχοντας προ οφθαλμών όλα αυτά, λοιπόν, ευχαριστούμε και δοξάζουμε, πρωτίστως και κυρίως, τον οικτίρμονα Θεό για όλες τις απεριόριστες δωρεές του, με τις οποίες μας επιδαψίλευσε μέσω του Αρχιεπισκόπου κ.κ. Μακαρίου.
Προσευχόμαστε όπως ο Θεός της αγάπης συνεχίσει να χαρίζει στον γνήσιο Πατέρα και εν Χριστώ Ποιμένα μας έτη πολλά στη δύσκολη αλλά ταυτόχρονα ιερή του αποστολή στην υπηρεσία του Χριστού, έτσι ώστε να συνεχίσει να κατευθύνει την Εκκλησία, να ενισχύει την πίστη, να μας ενώνει εν Χριστώ, να διδάσκει ορθά τον λόγο της αληθείας, και επίσης να μεταδώσει την ειρήνη, τη χαρά και την παρουσία του Κυρίου μας εδώ στους Αντίποδες.
