Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Καμένων Βούρλων ιερούργησε ο Επίσκοπος Γκούλου και Βορείου Ουγκάντας κ. Νεκτάριος, στο πλαίσιο μίας ακόμη επισκέψεως του στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος με επίκεντρο το Κατασκηνωτικό Κέντρο “Η Αγία Αικατερίνη” στο Καινούργιο Λοκρίδος.
Ο κ. Νεκτάριος στο κήρυγμά του κατά την Θεία Λειτουργία στο Ναό του Αγίου Παντελεήμονος αρχικά εξέφρασε τις εκ βάθους ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη του προς το πρόσωπο του οικείου Ποιμενάρχου, Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών για όλη την αγάπη και την πνευματική και υλική στήριξη και βοήθεια που παρέχει η τοπική Εκκλησία στην Ιεραποστολή και σημείωσε ότι «η πολλή αγάπη του Ποιμενάρχου σας και αδελφού μου κ. Συμεών με κάνει να αισθάνομαι την Φθιώτιδα σαν το σπίτι μου».
Ακολούθως ο κ. Νεκτάριος, ο οποίος ωμιλεί άπταιστα την ελληνική γλώσσα χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Τις τελευταίες ημέρες πριν από το εκούσιο Πάθος του Κυρίου μας, μερικοί Έλληνες προσήλυτοι που ανέβηκαν στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσουν κατά την εορτή του Πάσχα, πλησίασαν τον απόστολο Φίλιππο και τον παρακάλεσαν να δουν τον Ιησούν. Ο Απόστολος Φίλιππος το είπε στον Απόστολο Ανδρέα, και οι δυό τους διεβίβασαν την επιθυμία των Ελλήνων προσηλύτων στον Κύριο. Και ο Χριστός τους απάντησε πως, ήλθε η ώρα που όρισε ο Θεός, σύμφωνα με το προκαθορισμένο σχέδιό Του, για να δοξασθεί ο Υιός του Ανθρώπου με τον Σταυρικό Θάνατό Του, με την Λαμπροφόρο Ανάστασή Του και με την ένδοξη Ανάληψή Του στους ουρανούς, οπότε θα αναγνωρισθεί ως Μεσσίας και από τους εθνικούς.
Ως Υιός του Θεού πάντοτε ήταν δοξασμένος ο Κύριος. Ως Ενανθρωπήσας Υιός και Λόγος του Θεού δεν δοξάστηκε τόσο από τα θαύματα και την υπέροχη διδασκαλία Του, όσο δοξάστηκε από τη Σταυρική Θυσία Του. Οι θρησκευτικοί άρχοντες των Ιουδαίων και ο σατανάς που τους υποκινούσε, νόμιζαν ότι, εάν Τον σταυρώσουν, θα Τον ταπεινώσουν και θα Τον εξουθενώσουν. Αλλά συνέβη το ακριβώς αντίθετο: Ο Κύριος με τη Σταυρική Θυσία, την Λαμπροφόρο Ανάσταση και την ένδοξη Ανάληψή Του στους ουρανούς δοξάστηκε όσο ποτέ άλλοτε.
Ο Θεός Τον κατέστησε Κύριο των επουρανίων, των επιγείων και των καταχθονίων. Τον ανέδειξε Βασιλέα της Δόξης. Ο Σταυρός είναι «η του Μονογενούς δόξα», τονίζει ο Ιερός Χρυσόστομος, διότι ο Χριστός επάνω στον Σταυρό επέφερε θανατηφόρο κτύπημα κατά του διαβόλου. Χρησιμοποιώντας ως άλλο ξίφος Του τον Σταυρό, «τον όφιν εκέντησε». Τον τραυμάτισε θανάσιμα. Εξασθένησε την ισχύ του. Εξουδετέρωσε τον τύραννο που καταδυνάστευε το ανθρώπινο γένος.
Επίσης ο Σταυρός είναι «η του Μονογενούς δόξα», διότι ο Χριστός νίκησε επάνω στον Σταυρό και τον δεύτερο μεγάλο εχθρό μας, τον θάνατο. Γίναμε αθάνατοι εξαιτίας του σταυρικού θανάτου του Κυρίου μας, ο οποίος κατέβηκε ως εξουσιαστής στον Άδη, κατέλυσε την εξουσία του και ελευθέρωσε τους απ’ αιώνος δεσμίους.
Ακόμη ο Σταυρός είναι «η του Μονογενούς δόξα», διότι ο Χριστός με «την μάχαιραν του σταυρού» έξόντωσε την αμαρτία! Έκοψε τα νεύρα της, σταμάτησε τη μάστιγα που βασάνιζε την ανθρώπινη φύση. Έσχισε το χειρόγραφο των αμαρτιών μας και το αχρήστευσε!
Τέλος, ο Σταυρός είναι «η του Μονογενούς δόξα», διότι ο Χριστός με τον σταυρικό θάνατο και την λαμπροφόρο Ανάστασή Του άνοιξε τις πύλες του Παραδείσου. Δημιούργησε Εκκλησία και πανήγυρι πρωτοτόκων αδελφών εν ουρανοίς απογεγραμμένων, ανθρώπων που έχουν καταγραφεί ως πολίτες στους ουρανούς. Γέμισε τον Παράδεισο με Αγίους, οι οποίοι θα Τον δοξάζουν μαζί με τους αγγέλους στους αιώνες των αιώνων. Μετά τη Σταυρική Θυσία, την Ανάσταση και την ίδρυση της Εκκλησίας Του, ο Κύριος δοξάζεται απ’ όλα τα έθνη, διότι προστίθενται ως μέλη σ’ αυτήν όχι μόνο οι πρώην Ιουδαίοι, αλλά και οι πιστοί που προέρχονται απ’ όλα τα έθνη.
Πόσο ευγνώμονες οφείλουμε να είμαστε προς τον Εσταυρωμένο, που μας υψώνει και μας δοξάζει ως μέλη της αγίας Εκκλησίας Του και ως πολίτες της Θείας Του Βασιλείας! Αλλά να μη λησμονούμε ότι για να συνδοξασθούμε με τον Χριστό, οφείλουμε να συμπορευόμεθα μαζί Του προς το Εκούσιο Πάθος Του και να συσταυρούμεθα με Αυτόν! Για να γινόμαστε κοινωνοί της Αναστάσεώς Του, οφείλουμε να γινόμαστε και κοινωνοί των παθημάτων Του!
Όπως ο Σταυρός είναι η δόξα του Μονογενούς, έτσι και το υπέρ Χριστού πάσχειν είναι η δόξα των Χριστιανών. Υπάρχει κάτι ενδοξότερο από το να φέρουμε κι εμείς στο σώμα μας κάποια στίγματα του Κυρίου Ιησού ; Υπάρχει τιμητικότερο από το να συμμετέχουμε στο Πάθος Του με τη δύναμή Του;
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι να μάθουμε να ζούμε σταυρικά. Ζούμε σε αντισταυρική εποχή, αλλά όσοι πιστεύουμε αληθινά στον Εσταυρωμένο, να ζούμε ζωή σταυρού και θυσίας. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος ζωής που οδηγεί στην ανύψωση και στη δόξα».
Ο Θεοφιλέστατος κ. Νεκτάριος στο πλαίσιο της νέας αυτής επισκέψεώς του στην Μητρόπολη Φθιώτιδος, επισκέφθηκε προσκυνηματικώς και την Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αγάθωνος, όπου και προσκύνησε ευλαβικώς την Ιερά και Θαυματουργό Εικόνα της Παναγίας, καθώς και το Άφθαρτο Ιερό Σκήνωμα του Οσίου Πατρός Ημών Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου, και την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (Αγίου Βλασίου) Στυλίδος στην Ανατολική Φθιώτιδα.