του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου
Το προηγούμενο έτος είχαμε την μεγάλη χαρά το Οικουμενικό Πατριαρχείο να θέση στο αγιολόγιο της Εκκλησίας τον Μητροπολίτη Εδέσσης Καλλίνικο, για την αγιότητα του οποίου επιβεβαίωσαν άνθρωποι που τον γνώρισαν, έδωσαν την καλή μαρτυρία Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι, Μητροπολίτες, Ηγούμενοι, Αγιορείτες μοναχοί, αλλά και τα μέλη του ποιμνίου του. Τα λείψανά του κατά την ανακομιδή, επικύρωσαν αυτήν την πράξη και η Εκκλησία χαίρεται για το γεγονός αυτό.
Είναι γνωστόν ότι δεν υπάρχει κάποιος ιερός κανόνας, που να καθορίζη για το ποιος είναι ο τρόπος της αγιοκατατάξεως ενός Κληρικού, μοναχού και Χριστιανού, τουλάχιστον δεν γνωρίζω εγώ, αλλά όλα τα σχετικά κείμενα, που αναφέρονται στο θέμα αυτό, προσδιορίζουν ότι κατ’ αρχάς ο Επίσκοπος και Μητροπολίτης της κάθε περιοχής δίνει στην Εκκλησία την μαρτυρία της συνειδήσεως των μελών της και η Εκκλησία συνοδικά αποφαίνεται για το θέμα αυτό.
Αυτό έγινε και στην περίπτωση αυτή. Ο Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Ιωήλ, ο οποίος χειροτονήθηκε από τον άγιο Καλλίνικο και ήταν συνεργάτης του, αλλά αξιώθηκε να γίνη και διάδοχός του στον θρόνο, με αίτησή του προς την Ιερά Σύνοδο ανέφερε την δική του πεποίθηση, αλλά και την συνείδηση του λαού, για την αγιότητα του Καλλινίκου, υποβάλλοντας συνημμένως πολλά στοιχεία, ήτοι βιβλία, αναμνήσεις, θαύματα, Συνέδρια κλπ. και ζήτησε την αγιοκατάταξή του. Έγραψε στον προλογικό του σημείωμα:
«Ευσεβάστως προάγομαι τη Αγία και Ιερά Συνόδω να υποβάλω Αυτή το κείμενον – πρότασιν αγιοκατατάξεως, ομού μετά των συνοδευτικών εγγράφων, βιβλίων και ψηφιακών δίσκων, διά να προβήτε εις τας δεούσας ενεργείας διά την επίσημον αναγνώρισιν της αγιότητος του μακαριστού Ποιμενάρχου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κυρού Καλλινίκου. Ο εν λόγω μακαριστός Μητροπολίτης υπήρξε μία πάνυ ενάρετος προσωπικότης που κατέλιπεν φήμην αγίου ανδρός εις την Μητρόπολίν του, αλλά και όπου αλλού προηγουμένως διηκόνησε την Εκκλησίαν. Δεν είναι λίγα και τα υπερφυσικά σημεία, όπως ιάσεις και εμφανίσεις, τα οποία επέδειξε και ζων εισέτι και μετά την οσίαν κοίμησιν αυτού. Όθεν θα ήτο γεγονός όντως σπουδαίον και τιμητικόν διά την Εκκλησίαν μας η προσθήκη και του οσίου τούτου Ιεράρχου εις τον κατάλογον των αγίων μελών της. … Ο μακαριστός Ιεράρχης πληροί όλες τις απαραίτητες εκκλησιαστικές και κανονικές προϋποθέσεις για την καταχώρησή του στο αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας».
Επίσης, ο Μητροπολίτης Ιωήλ με το μεγάλο χάρισμα της υμνογραφίας που διαθέτει συνέταξε και όλες τις ιερές Ακολουθίες, πριν την αγιοκατάταξή του.
Η Ιερά Σύνοδος απέστειλε όλο αυτό το υλικό στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και με έκθεση της Κανονικής Επιτροπής και πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ο Μητροπολίτης Καλλίνικος ενεγράφη στο αγιολόγιο της Εκκλησίας. Στην Πράξη, μεταξύ άλλων, γράφεται:
«Διό και θεσπίζομεν Συνοδικώς και διοριζόμεθα και εν Αγίω διακελευόμεθα Πνεύματι όπως από του νυν και εις το εξής εις αιώνα τον άπαντα ο αοίδιμος Ιεράρχης Καλλίνικος συναριθμήται τοις Οσίοις και Αγίοις της Εκκλησίας, τιμώμενος παρά των πιστών και ύμνοις εγκωμίων γεραιρόμενος κατ᾽ έτος τη η΄ του μηνός Αυγούστου, ημέρα της κοιμήσεως αυτού».
Αυτό το γεγονός έγινε αιτία χαράς όλου του πληρώματος της Εκκλησίας. Γιατί, πράγματι η ανάδειξη ενός αγίου στις ημέρες μας, τις «πονηρές», που όλα ρυθμίζονται με σκοπιμότητες, είναι πρόξενος χαράς. Και μάλιστα είναι πρόξενος χαράς, επειδή αναφέρεται σε έναν Επίσκοπο και Μητροπολίτη της συγχρόνου Εκκλησίας μας. Και αυτό δείχνει ότι δεν μπορούν να γίνουν άγιοι μόνον μοναχοί και Ιερομόναχοι, αλλά και Επίσκοποι, που είναι «εις τύπον και τόπον Χριστού», και διάδοχοι των Αποστόλων.
Και αυτό έχει την μεγάλη αξία του, διότι σήμερα πολλοί Χριστιανοί παραθεωρούν τους Επισκόπους, τους δίνουν πολλούς χαρακτηρισμούς, ότι είναι «αγράμματοι», ότι ασχολούνται με το παρασκήνιο, το «εκκλησιαστικό κουτσομπολιό», τις μηχανορραφίες, και πολλά άλλα. Όμως, υπάρχουν πολλοί Επίσκοποι που είναι άξιοι της αποστολής τους, αγαπούν τον Θεό, την Εκκλησία και τον λαό, ενδιαφέρονται για την σωτηρία τους και την σωτηρία του ποιμνίου τους, προετοιμάζονται για την ώρα του θανάτου τους, έχουν βαθύτατο εκκλησιαστικό φρόνημα και δεν αναμειγνύονται σε θέματα αλλότρια της αποστολής τους.
Ένας τέτοιος άγιος Επίσκοπος υπήρξε ο άγιος Καλλίνικος και μεταξύ των άλλων, δίνω και εγώ την μαρτυρία μου που έζησα κοντά του δεκαπέντε χρόνια και είδα την οσιακή του ζωή και το οσιακό του τέλος, γιατί ζούσε με μετάνοια, αυτομεμψία, προσευχή, βαθυτάτη αίσθηση της συναντήσεώς του με τον Χριστό και την ουράνια Εκκλησία.
Έτσι, όλοι εχάρησαν με την αγιοκατάταξή του. Όμως ισχύει και εδώ, όπως και σε όλα τα θέματα, ότι «μόνος στενάζει του σκότους ο προστάτης», ο διάβολος. Αυτός πολεμούσε τον άγιο Καλλίνικο σε όλη του την ζωή του, γιατί τον έκαιγε η αγία του ζωή, η πύρινη προσευχή του, ο καθαρός βίος του, ο πόλεμος που έκανε εναντίον του (του διαβόλου), αλλά και για το ότι τον έβγαλε από δαιμονισμένους, όπως το ίδιο το δαιμόνιο ομολόγησε. Στενάζει, λοιπόν, ο παμπόνηρος, ο «προστάτης του σκότους».
Μερικοί μεμψιμοιρούν, γιατί δεν αγιοκατατάχθηκαν και άλλοι Επίσκοποι, που έχουν εξίσου άγιο βίο. Αλλά, αν πράγματι τους ενδιαφέρει να βλέπουν αγίους Επισκόπους στο αγιολόγιο της Εκκλησίας, ας ακολουθήσουν την εκκλησιαστική οδό. Αυτό σημαίνει ότι οι διάδοχοί τους Μητροπολίτες ας διαβιβάσουν στην Ιερά Σύνοδο με τεκμηριωμένη αναφορά την συνείδηση του λαού για την αγιότητά τους για να προχωρήση η διαδικασία.
Εννοείται, βέβαια, ότι θα πρέπει να αποδείξουν με ισχυρά θεολογικά και εκκλησιαστικά επιχειρήματα ότι διαθέτουν τα απαραίτητα κριτήρια αγιότητος, που είναι η εμπειρική πίστη, το εκκλησιαστικό φρόνημα, το χάρισμα της θαυματουργίας και μάλιστα το χάρισμα της εκδίωξης δαιμονίων.
Στην περίπτωση της αγιοκατατάξεως του αγίου Καλλινίκου, δεν υπήρξαν άλλες αιτήσεις Επισκόπων για αγιοκατάταξη, ούτε τώρα υπάρχουν, ώστε μεταξύ αυτών να προτιμηθή ένας και να παραθεωρηθούν άλλοι. Απορώ για τέτοιες συγκρίσεις. Μέχρι τώρα δεν υπήρξε απολύτως καμμιά άλλη πρόταση αγιοκατατάξεως Επισκόπων. Πως, λοιπόν, θα προχωρήση η διαδικασία αγιοκατατάξεώς τους;
Η πεποίθησή μου είναι ότι η Εκκλησία είναι Σώμα του Χριστού και κοινωνία θεώσεως, ότι τα πραγματικά μέλη της Εκκλησίας του Χριστού μετέχουν, κατά ποικίλους βαθμούς, της καθαρτικής, φωτιστικής και θεοποιού ενεργείας του Θεού. Αυτό αναφέρεται σε όλα τα μέλη, Πατριάρχες, Μητροπολίτες, Επισκόπους, Ιερείς, Διακόνους, μοναχούς και λαικούς. Στα κηρύγματα που γίνονται στην Εκκλησία προτρέπουμε τα μέλη της: «άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιός ειμι» (Α΄ Πετρ. α΄, 16), και στην θεία Λειτουργία ο Κληρικός εκφωνεί «τα Άγια της αγίοις».
Όλα αυτά είναι ψέμματα, είναι επικοινωνιακά «τερτίπια», είναι κούφια λόγια; Όμως, επειδή είναι αληθινά, γι’ αυτό να μη αγιομαχούν, εκφράζοντας εσωτερικές σκοπιμότητες. Η Εκκλησία δεν είναι χώρος δολοπλοκιών! Δεν το αντέχει αυτό ο ευαίσθητος εκκλησιαστικός χώρος, ο οποίος τελικά αργά ή γρήγορα αποβάλλει τέτοιες νοοτροπίες, που είναι ξένες προς το εκκλησιαστικό πολίτευμα.
