Την Δ´ Κυριακή των Νηστειών 3 Απριλίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε το κατ’ έτος καθιερωμένο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της αειμνήστου μεγάλης ευεργέτιδος του Προσκυνηματικού Ναού μακαριστής Ευδοξίας Μαλακούση.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δεῦτε ἐργασώμεθα ἐν τῷ μυστικῷ ἀμπελῶνι καρπούς μετανοίας … ἐν προσευχαῖς καί νηστείαις τάς ἀρετάς κατορθοῦντες».
Κυριακή Δ´ των Νηστειών και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας όρισαν να προβάλλεται και να τιμαται μία μεγάλη ασκητική μορφη της Εκκλησίας, ο άγιος Ιωάννης, ο Σιναίτης, που είναι περισσότερο γνωστος ως άγιος Ιωάννης της Κλιμακος, από τον τίτλο του περίφημου ασκητικού έργου το οποίο συνέγραψε και ονόμασε «Κλίμακα».
Η επιλογή αυτή του αγίου Ιωάννου, ενός αγίου που έζησε στο τελος του 6ου και στο πρώτο ήμισυ του 7ου αιώνος, για να τιμάται την τετάρτη Κυριακή των Νηστειών, δεν σχετίζεται μόνο με το γεγονός ότι οι άγιοι Πατέρες ήθελαν να προβάλουν στους πιστούς κατά τη διάρκεια του πνευματικού σταδίου της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστης το πρότυπο ενός ασκητου, ο οποίος αγωνίσθηκε διά βίου στις δύσκολες συνθήκες του όρους Σινά να αντιπαλαίσει τους πειρασμούς και να φθάσει στην αγιότητα, αλλά ήθελαν να μας διδάξουν μεσα από το έργο αυτού του οσίου και θεοφόρου πατρός ότι η αγιότητα δεν είναι κάτι που μπορούμε να επιτύχουμε άμεσα ή αυτόματα ή έστω μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, όπως είναι οι έξι εβδομάδες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Ήθελαν και θέλουν να μας διδαξουν ότι δεν φθάνει κανείς στην αγιότητα ξαφνικά και απότομα, όπως δεν φθάνει κανείς απότομα από το πρώτο σκαλοπάτι μιάς κλιμακας στην κορυφή της.
Και αν για να ανεβεί κανείς μία φυσική κλίμακα χρειάζεται κόπος και χρόνος και προσπάθεια, κατά μείζοντα λόγο χρειάζεται κόπος και χρόνος και προσπάθεια διά βίου, για να φθάσει κανείς, αν βεβαίως ο Θεός τον αξιώσει, μέχρι την κορυφή της νοητής κλίμακος, της πνευματικής κλίμακος, που περιγραφει ο άγιος Ιωάννης στο έργο του.
Και όπως κάθε σκάλα έχει συγκεκριμένα σκαλοπάτια, και για να την ανεβεί ο άνθρωπος πρέπει να ξεκινήσει από το πρώτο και να προχωρήσει προς τα επάνω, γιατί δεν είναι δυνατόν να αρχίσει από το τρίτο ή πολύ περισσότερο από δέκατο, το ίδιο συμβαίνει και με την πνευματική κλίμακα, της οποίας τις βαθμίδες πρέπει να ανεβούμε με τη σειρά και χωρίς να παραλείπουμε καμία. Διότι κάθε πνευματική πρόοδος και κάθε αρετη για να είναι πραγματική πρέπει να στηρίζεται σε ισχυρά θεμέλια.
Και τα ισχυρά θεμέλια είναι ακριβως οι προηγούμενες βαθμίδες της πνευματικης κλίμακος, την οποία καλούμεθα να ανεβούμε. Δεν μπορεί, δηλαδή, να φθάσει κανείς στην απάθεια, εάν δεν έχει νικήσει την κενοδοξία. Δεν μπορεί να φθασει στην αγάπη, που είναι η κορωνίδα των αρετών, εάν δεν έχει ενστερνισθεί την ταπείνωση.
Αυτή η πνευματική κλίμακα μας διδάσκει ακόμη να μην απογοητευομεθα και να μην αδημονούμε να φθάσουμε στην κορυφή, γιατί ο δρόμος είναι μακρυς και κοπιώδης και τα βήματά μας θα πρέπει να είναι προσεκτικά και υπομονετικά.
Δεν θα πρεπει ακόμη να ξεχνούμε ότι για την απόκτηση των αρετών είναι απαραίτητος ο δικός μας αγώνας, χρειάζεται όμως και η χαρη του Θεού, χωρίς την οποία ο ανθρωπος δεν μπορεί να επιτύχει καμία αρετή, εφόσον όλες οι αρετές είναι καρποί του Παναγίου Πνεύματος, που κατακτώνται «εν προσευχαίς και νηστείαις», όπως ακούσαμε σημερα στο δοξαστικό των αίνων, με το οποίο μας κάλεσε για μία ακόμη φορά η Εκκλησία μας να εργασθούμε στον μυστικό αμπελώνα της ψυχης μας.
Επομένως θα πρέπει απαραίτητα να συνδυάζουμε και τα δύο. Να συνδυάζουμε τον αγώνα μας με τη χάρη και τη δύναμη του Θεού. Να αγωνιζόμασθε για την πνευματική μας πρόοδο και προαγωγή, αξιοποιωντας τα μέσα και τις ευκαιρίες που μας προσφέρει η Εκκλησία μας, όπως είναι η νηστεία, οι ιερές Ακολουθίες, οι πνευματικές ομιλιες, και συγχρόνως να επιζητούμε και να επιδιώκουμε τη χάρη του Θεού με την προσευχή και με τη μετοχή μας στα ιερά μυστήρια της Εκκλησίας μας.
Και όσο ο Θεός θα βλέπει την προσπάθειά μας, θα βλεπει τη θέλησή μας να αγωνισθούμε, τόσο περισσότερο θα μας δίδει τη χάρη του και θα ενισχύει την προσπάθειά μας, ώστε να ανερχόμεθα και εμείς προοδευτικά την ουρανοδρόμο κλίμακα που περιέγραψε αλλά και ανήλθε ο τιμώμενος σήμερα άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, ο οποίος ευρίσκεται πλεον στον ουρανό.
Εκεί ελπίζουμε και ευχόμεθα να βρίσκεται και η αείμνηστη μεγάλη ευεργέτις του ιερού ναού του πολιουχου μας οσίου Αντωνίου Ευδοξία Μαλακούση, της οποίας τελούμε σήμερα, όπως και κάθε χρόνο, μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της μακαρίας ψυχής της. Ας ευχηθούμε ο Θεός να της χαρίζει αντί των προσκαίρων, που χάρισε εκείνη στον ναό του αγίου Αντωνίου, όταν κάηκε, τα αιώνια και άφθαρτα αγαθά του και ας την αναπαύει πλησίον του αιωνίως.
