Σήμερα, Σάββατο 22 Μαρτίου, παραμονή της Σταυροπροσκυνήσεως, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Ιερομάρτυρος Βασιλείου από την Άγκυρα, της αγίας Δροσίδος, κόρης του αυτοκράτορα Τραϊανού, και του Αγίου νέου Οσιομάρτυρος Ευθυμίου, ο οποίος κατά κόσμον ονομαζόταν Ελευθέριος. Γεννήθηκε στη Δημητσάνα της Πελοποννήσου και ήταν το πέμπτο παιδί των ενάρετων συζύγων Παναγιώτη και Μαρίας. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στην πατρίδα του και πήγε ύστερα για ανώτερες σπουδές στην Κωνσταντινούπολη.
Για κάποιο διάστημα ασχολήθηκε με το εμπόριο και, ζώντας στο Βουκουρέστι, παρασύρθηκε σε ακόλαστη ζωή και το χειρότερο αρνήθηκε τον Χριστό. Ωστόσο, γρήγορα συναισθάνθηκε το σφάλμα του και έφυγε κρυφά για το Άγιο Όρος, όπου συνάντησε τον συμπατριώτη του Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄, εξομολογήθηκε, και έλαβε το μοναχικό σχήμα με το όνομα Ευθύμιος.
Επιθυμώντας να ξεπλύνει το όνειδος της αποστασίας του, ήρθε το 1814 στην Κωνσταντινούπολη και μπροστά στον βεζίρη ομολόγησε με παρρησία την πίστη του στον Τριαδικό Θεό, ενώ ταυτόχρονα αποδοκίμασε και την πλάνη των μωαμεθανών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βασανιστεί φρικτά και να θανατωθεί με αποκεφαλισμό. Ναός προς τιμή τόσο του εθνομάρτυρα Αγίου Γρηγορίου του Ε΄, όσο και του νέου Οσιομάρτυρα Ευθυμίου, έχει ανεγερθεί στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, τη Δημητσάνα της Πελοποννήσου.
Στην ιστορική Δημητσάνα υπάρχει μνημείο του Κυπρίου Φιλόθεου Χατζή, ο οποίος υπήρξε αξιόλογος ιεράρχης, επίσκοπος Δημητσάνης από το 1795 μέχρι το 1821. Υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρίας και πέθανε στις 10 Σεπτεμβρίου 1821 ύστερα από φυλάκιση του στην Τρίπολη.
«Αυτοί οι πανάχραντοι δεσμοί του Ελληνισμού της Κύπρου με την Ελλάδα διασταυρώνονται και ταυτίζονται με τα φύτρα της ζωής του, με την ίδια τη ζωή και την ύπαρξή του. Και είναι δεσμοί μόνιμοι και αναλλοίωτοι».
Ο δρόμος της ζωής των ανθρώπων δεν είναι, ούτε πάντοτε σταθερός, ούτε χωρίς λάθη, παραλείψεις και δοκιμασίες. Εκείνο που έχει σημασία είναι η μεταμέλεια και η σωτηρία, αίροντας ο άνθρωπος με υπομονή τον προσωπικό του σταυρό.
Πηγή: Εκκλησία Κύπρου
