Σήμερα, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των μαρτύρων Κάρπου, Παπύλου, Αγαθοδώρου και Αγαθονίκης, οι οποίοι έζησαν επί Δεκίου γύρω στο 250 μ.Χ., εποχή των διωγμών.
Ο Κάρπος αναδείχθηκε επίσκοπος Θυατείρων στη Μ. Ασία, μίας από τις επτά Εκκλησίες της Αποκαλύψεως του Ιωάννου.
Ο Πάπυλος, σπούδασε ιατρική, έγινε διάκονος και συνεργάτης του Κάρπου.
Ο Αγαθόδωρος υπηρετούσε στην επισκοπή Θυατείρων. Όταν οι τρεις συνελήφθησαν, ομολόγησαν με παρρησία τον Θεάνθρωπο.
Στη σημαντική και πολύ επίκαιρη και στις μέρες μας απολογία του, ο Κάρπος υπογράμμισε τα ακόλουθα: «εμείς οι χριστιανοί κοπιάζουμε με τα ίδια μας τα χέρια. Την ώρα που οι άπιστοι στο Χριστό και το Ευαγγέλιο μάς βρίζουν και μας περιγελούν, εμείς ευχόμαστε αγαθά γι’ αυτούς. Ενώ μας καταδιώκουν, τους δείχνουμε ανοχή, ενώ μας συκοφαντούν, απαντούμε με λόγια ωφέλιμα και παρακλητικά. Συγχωρούμε και αγαπούμε το πλάσμα του Θεού».
Ο τύραννος ακούγοντας τη θαρραλέα απάντηση του Κάρπου, τον βασάνισε, μαζί με την αδελφή του Πάπυλου Αγαθονίκη. Ακολούθως τους αποκεφάλισε.
Η νεομάρτυς Χρυσή, που επίσης εορτάζουμε σήμερα, γεννήθηκε στο χωριό Σλάτενα (σημερινή Χρυσή) της επαρχίας Αλμωπίας Νομού Πέλλης. Ο πατέρας της ήταν φτωχός και είχε τέσσερις θυγατέρες.
Κάποτε, ευρισκόμενη μαζί με άλλες γυναίκες στους αγρούς, την απήγαγε κάποιος Τούρκος. Εκείνος προσπάθησε με κολακείες να την εξισλαμίσει και να την κάνει γυναίκα του. Η Χρυσή όμορφη και στη ψυχή και στο σώμα, αντιστάθηκε απαντώντας: «Εγώ τον Χριστό μόνο γνωρίζω για νυμφίο μου, που δεν θα αρνηθώ και αν ακόμα με θανατώσεις». Οι γονείς και οι συγγενείς της, με εξαναγκασμό των Τούρκων, την παρακαλούσαν να δεχτεί τον μωαμεθανισμό για να σωθεί. Αλλά εκείνη απαντούσε θαρραλέα: «πατέρα έχω τον Κύριό μου Ιησού Χριστό, μητέρα την Κυρία Θεοτόκο, αδελφούς δε και αδελφές έχω τους Αγίους και τις Αγίες της Εκκλησίας μας».
Τότε, οι Τούρκοι τη βασάνισαν και στις 13 Οκτωβρίου 1795 μ.Χ., έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου από τον Νυμφίο Χριστό.
Πηγή: Εκκλησία της Κύπρου
