Το διήμερο 16 και 17 Ιανουαρίου η Βέροια εορτάζει και πανηγυρίζει τον προστάτη και πολιούχο της Όσιο Αντώνιο τον Νέο.
Φέτος εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού οι λατρευτικές εκδηλώσεις τελούνται κεκλεισμένων των θυρών χωρίς την συμμετοχή του πιστού λαού τηρουμένων όλων των προβλεπόμενων μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Το Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2021 στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Αντωνίου του Νέου Πολιούχου Βεροίας τελέστηκε Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τῆς Βερροίας τόν γόνον καί ἀγγέλοις ἐφάμιλλον, καί τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος ὁσίων ἀληθῶς τόν ἰσότιμον, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις οἱ πιστοί, Ἀντώνιον τόν νέον ἀσκητήν».
Παραμονή της εορτής του πολιούχου μας και προστάτου της Βεροίας, οσίου Αντωνίου του νέου, του ομωνύμου και συνεορταζομένου με τον Μέγα Αντώνιο, τον καθηγητή της ερήμου, αλλά και με τον νεομάρτυρα άγιο Γεώργιο τον εν Ιωαννίνοις, και ο ιερός υμνογράφος καλεί και προτρέπει όλους τους πιστούς και ιδιαιτέρως τους συμπολίτες του οσίου μας, τους ευσεβείς Βεροιείς, να τιμήσουμε «της Βερροίας τον γόνον και αγγέλοις εφάμιλλον».
Μας καλεί, όπως κάθε χρόνο, να αποδώσουμε στον πολιούχο μας την οφειλόμενη τιμή και ευγνωμοσύνη, συμμετέχοντας στην ιερά πανήγυρή του και ασπαζόμενοι ευλαβικά το χαριτόβρυτο και θαυματουργό λείψανό του.
Όμως η εορτή της μνήμης του οσίου Αντωνίου δεν είναι φέτος όπως ήταν κάθε χρόνο. Δεν πανηγυρίζεται με τον ιερό ναό του ανοικτό, να υποδέχεται τους ευλαβείς προσκυνητές. Οι θύρες του αυτή τη φορά είναι κλειστές και οι θέσεις των πιστών κενές, σύμφωνα με τις οδηγίες των υπευθύνων και των ειδικών, εξαιτίας της πανδημίας που πλήττει ένα σχεδόν χρόνο τώρα την πόλη μας και την πατριδα μας.
Ποιος δεν θα ήθελε να ευρίσκεται αυτή την ώρα εδώ; Ποιος δεν θα ήθελε να τιμήσει τον άγιό μας, ανάβοντας το κερί της ευλαβείας του και ασπαζόμενος τη λάρνακα του ιερού του λειψάνου; Ποιος δεν θα ήθελε να εμπιστευθεί τα αιτήματα της ψυχής του στη χάρη του και να ζητήσει τις πρεσβείες του;
Όλοι θα το θέλαμε. Και ο άγιός μας θα το ήθελε, γιατί ασφαλώς χαίρεται να βλέπει κύκλω της ιερας σορού του τα προσφιλή του τέκνα να δοξάζουν τον ενδοξαζόμενο εν τοις αγίοις αυτού Θεόν.
Όμως αν υγειονομικές συνθήκες υπό τις οποίες ζούμε εξαιτίας της πανδημίας δεν μας το επιτρέπουν, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τιμήσουμε φέτος τον άγιό μας, τον πολιούχο μας, τον θαυματουργό όσιο Αντώνιο. Γιατί μπορεί ο ναός του να είναι κλειστός, αλλά δεν είναι σιωπηλός. Οι χοροί των ψαλτών, που έψαλαν απόψε τον πανηγυρικό Εσπερινό της εορτής του αγίου μας, εκπροσωπούν τον λαό του Θεού και έψαλαν εκ προσώπου όλων όσων με ευλάβεια τον παρακολούθησαν, έστω και από απόσταση, συμπροσευχόμενοι.
Ο όσιος Αντώνιος γνωρίζει την ανάγκη στην οποία ευρισκόμεθα και γι᾽ αυτό «και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί» και επιδαψιλεύει αναμφίβολα τη χάρη του σε όσους συμμετέχουν εν πνεύματι στην ιερά του πανήγυρη.
Γι᾽ αυτό και όσοι αγαπούμε τον όσιο Αντώνιο, όσοι θέλουμε να τιμήσουμε πραγματικά τον πολιουχο και προστάτη μας άγιο, ας μην επηρεασθούμε από την απογοήτευση και τη θλίψη που δικαιολογημένα μας προκαλεί το γεγονός ότι δεν μπορούμε να πανηγυρίσουμε, όπως θα θέλαμε, φέτος την ιερά μνήμη του· δεν μπορούμε να λιτανεύσουμε την ιερά λάρνακά του στους δρόμους της πόλεώς μας για να λάβουμε την ευλογία και τη χάρη του.
Ας μην επιτρέψουμε στον προσκαιρο αυτό πειρασμό να μας στερήσει τη χαρά της πανηγύρεως και τη χάρη του αγίου μας.
Ας τιμήσουμε τον άγιό μας, ας τιμήσουμε τον όσιο και θεοφόρο Αντώνιο τον νέο, όπως και ο ίδιος θα ήθελε, πραγματικά, ουσιαστικά, πνευματικά. Ας τον τιμήσουμε προσπαθώντας να μιμηθούμε την οσιακή βιοτή του.
Αντί για το κερί που θα ανάβαμε ενώπιον της ιεράς του εικόνος, ας τον παρακαλέσουμε να ανάψει εκείνος στην ψυχή μας μεγαλύτερο πόθο και μεγαλύτερη αγάπη για τον Θεό και την εν Χριστώ ζωή.
Αντί για τον ασπασμό της ευλαβείας στα ασκητικά λείψανά του, ας προσπαθήσουμε να ασκήσουμε περισσότερο τον εαυτό μας στην υπομονή και στην ταπείνωση, αρετες στις οποίες διακρινόταν ο τιμώμενος όσιος.
Αντί να ακολουθήσουμε τη λιτανευτική πομπή της θαυματουργού σορού του, ας μελετήσουμε τον Βίο του και ας διδαχθούμε από τους αγώνες του και τα ασκητικά παλαίσματά του.
Αντί να θλιβόμεθα ή να δυσανασχετούμε, γιατί δεν θα μπορέσουμε αύριο να συμμετάσχουμε στη θεία Λειτουργία, ας αποφασίσουμε να αγωνισθούμε για να κόψουμε μία αδυναμία μας ή ένα ελάττωμά μας, μιμούμενοι τους δικούς του πολυχρόνιους αγώνες· ας αποφασίσουμε να αφιερώσουμε λίγο περισσοτερο χρόνο στην προσευχή, μιμούμενοι, στο μέτρο των δυνάμεών μας, τη δική του αδιάλειπτη και καρδιακή προσευχή.
Έτσι θα τιμήσουμε τον πολιούχο μας όσιο Αντώνιο τον Βεροιέα ουσιαστικά και όχι μόνο επιφανειακά και από συνήθεια, θα τον τιμήσουμε όπως πρέπει να τιμούμε τους αγίους μας.
Και να είμεθα βέβαιοι ότι ο φιλόπολις άγιός μας δεν θα μας στερήσει την ευλογία του και με τις πρεσβείες του θα μας απαλλάξει από την πανδημία, για να τον τιμούμε και να τον δοξάζουμε, δοξάζοντας και δι᾽ αυτού τον φιλάνθρωπο σωτήρα μας Χριστό.
