Στον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοστέπτων Βασιλέων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης στην ομώνυμη μεγάλη πόλη της Λοκρίδος ιερούργησε το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2024 για την Δεσποτική Εορτή της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, τιμώντας την μεγάλη Δεσποτική Εορτή σε έναν τόπο ιστορικό, καθώς εκεί ήταν χτισμένη η μεγάλη Ιερά Μονή του Αγίου Κωνσταντίνου, εκ της οποίος σώζεται η Θαυματουργός Ιερά Εικόνα της Παναγίας του Νιχωρίου.
Στο κήρυγμά του ο κ. Συμεών μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Η ιστορία η ζωντανή είστε εσείς, το παρόν και το μέλλον αυτού εδώ του τόπου, όχι απλώς γιατί κατακλύσατε σήμερα τον Ναό, αλλά γιατί έχει κατακλυστεί η καρδιά σας από αγάπη για τον Χριστό, από αγάπη για τον Εσταυρωμένο, από αγάπη για την Εκκλησία.
Φυσικά υπό μία έννοια ο Ναός εορτάζει γιατί θα ενθυμείστε ότι το γεγονός της Υψώσεως, το ιστορικό γεγονός της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού συνδέεται άμεσα με την Αγία Ελένη όταν το 326 μ.Χ. η Αγία Ελένη μετά την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο που συνεκάλεσε ο υιός της ο Άγιος, ο Μέγας Κωνσταντίνος στη Νίκαια της Βιθυνίας αποφάσισε να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι, όχι εύκολο, να ταξιδέψει από τη Βασιλεύουσα των πόλεων στους Αγίους Τόπους και να ταξιδέψει με έναν πόθο και με μία λαχτάρα. Να ανέβει στον Γολγοθά.
Να προσκυνήσει στο Γολγοθά εκεί που είχε χτιστεί ναός ειδωλολατρικός, να καθαιρέσει τα είδωλα από το σημείο της δόξης, γιατί ο Σταυρός είναι σημείον δόξης, δεν είναι σημείον ήττας. Η θυσία του Χριστού είναι η Δόξα Του, γιατί ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να θυσιαστεί, για να σωθεί ο άνθρωπος και ανέβηκε στο Γολγοθά και ξέρουμε πολύ καλά με πιο θαυμαστό τρόπο όταν βρέθηκαν οι τρεις σταυροί πως φανερώθηκε ποιος ήταν ο Σταυρός του Κυρίου.
Ήταν αυτός που ανέστησε μία νεκρή και τότε ο λαός όλος εδόξασε και ο Πατριάρχης ύψωσε από την κορυφή, γιατί ήταν χιλιάδες ο κόσμος που συνέρρευσε και δεν ήταν εφικτό να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό, τον ύψωσε ψηλά, ευλόγησε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, δεήθηκε, ο λαός έψαλλε το «Κύριε ελέησον» εκατοντάδες φορές, αυτό ακριβώς επαναλαμβάνουμε και ζούμε, δεν αναπαριστάνουμε, δεν κάνουμε αναπαράσταση, ζωή και βίωμα είναι και εμείς Ύψωση εορτάζουμε σήμερα, ξαναζούμε σήμερα και πάντοτε αυτό το μοναδικό γεγονός και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και ο ιερέας συμβολικά βυθίζει τον σταυρό και τον υψώνει και στην τελευταία ύψωση ο Αρχιερέας υψώνει και ευλογεί τον λαό.
Και αυτή η πράξη επαναλήφθηκε και τρεις αιώνες μετά όταν μετά από μία μεγάλη δοκιμασία στη Βασιλεύουσα των πόλεων και πάλι τότε ο Πατριάρχης ύψωσε μετά από μεγάλη νίκη των χριστιανών εναντίον των κατακτητών, των Οθωμανών, των εξ ανατολών κατακτητών και επιδρομέων, ύψωσε πάλι το σημείο του Σταυρού ακριβώς για να δοξολογήσει ο λαός και να ευχαριστήσει τον Θεό γιατί το σημείο του Σταυρού για μας δεν είναι σημείον εξουσίας, δεν είναι σημείο κυριαρχίας, δεν είναι σημείο δύναμης, αλλά είναι το σημείο της απόλυτης αγάπης, για αυτό και είναι συγχρόνως και η απόλυτη σοφία πάνω στο Σταυρό.
Είδατε ο Απόστολος Παύλος μας θυμίζει σήμερα ότι άλλοι μεν Ιουδαίοι ζητούσαν σημεία, κάτι δηλαδή το εξουσιαστικό, κάτι το πολύ φανταχτερό, κάτι το πολύ κυριαρχικό και οι πιο ευαίσθητοι Έλληνες ειδωλολάτρες, φιλόσοφοι ζητούσαν μία λογική απάντηση στις αναζητήσεις τους, ζητούσαν μία φιλοσοφία αλλά λίγο περιορισμένη στο σημείο το οποίο είχαν φτάσει.
Ο Σταυρός είναι και το «αληθές Σημείο», το σημείο της αγάπης και όχι της βίας, είναι το σημείο του αληθινού έρωτα και της αληθινής αγάπης και της αληθινής προσφοράς και της αληθινής υπέρβασης και της αληθινής συνάντησης του Θεού με τον άνθρωπο και είναι συγχρόνως και φυσικά και η μόνη «αληθινή Σοφία», το νόημα της ζωής δηλαδή, συναντά κανείς πάνω στο Σταυρό, ατενίζοντας τον Εσταυρωμένο ατενίζει ποιόν δρόμο ζωής οφείλει να ακολουθήσει και ο δρόμος ζωής που οδηγεί στην Ανάσταση, είναι ο δρόμος του Σταυρού. Χωρίς Σταυρό δεν υπάρχει Ανάσταση».
Στις Ιερές Ακολουθίες παραβρέθηκε ο Δήμαρχος Καμένων Βούρλων κ. Ηλίας Κυρμανίδης με Αντιδημάρχους του Δήμου, η Πρόεδρος του Δ.Δ. Αγίου Κωνσταντίνου κα Ευαγγελία Θυμιανοπούλου – Μπεσίρη, καθώς και εκπρόσωποι άλλων φορέων και συλλόγων του τόπου.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου