Στην καρδιά της Δυτικής Φθιώτιδος, στην πόλη της Μακρακώμης, την πόλη την οποία ευλόγησε με το πέρασμα του ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, ιερούργησε σήμερα ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, λίγες ώρες μετά την άφιξή του από την Βασιλίδα των Πόλεων, την Κωνσταντινούπολη, κομίζοντας στο πλήρωμα της τοπικής Εκκλησίας της Φθιώτιδος την ευχή και ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.
Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Τριάδος Μακρακώμης ο Μητροπολίτης τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία πλαισιούμενος από ιερείς της Δυτικής Φθιώτιδος, ενώ το ιερό αναλόγιο διηύθυνε ο καθηγητής του Ωδείου «Γερμανός ο Μελωδός» και Πρωτοψάλτης κ. Ευθύμιος Τσούμας. Η Θεία Λειτουργία μεταδόθηκε απευθείας από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μητροπόλεως (89,4 Fm) και από διαδικτύου.
Στο κήρυγμά του ο Μητροπολίτης αναφέρθηκε στην σχέση μας με τους Αγίους και χαρακτηριστικά σημείωσε:
«Οι Άγιοι δεν ήρθαν στη ζωή μας προκειμένου εμείς να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό μας, προκειμένου εμείς να ικανοποιήσουμε τα κόμπλεξ μας, τις μειονεξίες μας ή τις ιδεοληψίες μας ή τις απόψεις μας, ή για να ικανοποιήσουν το Εγώ μας. Οι Άγιοι ήρθαν στη ζωή μας, για να μας δείξουν το δρόμο πως θα αποτινάξουμε το Εγώ, οι Άγιοι ήρθαν στη ζωή μας για να μας διδάξουν τη μετάνοια, για να μας κηρύξουν και να μας διδάξουν «έργοις και λόγοις», την μεταξύ μας αγάπη, την αγάπη για κάθε άνθρωπο, τη συγχωρητικότητα, την καλοσύνη, τη μακροθυμία. Οι Άγιοι ήρθαν στη ζωή μας όχι για να γίνουν όχημα για διενέξεις και για συγκρούσεις, για να σπείρουν τον φανατισμό, για να σπείρουν την ένταση μεταξύ των ανθρώπων ή την απομάκρυνση μεταξύ των ανθρώπων, αλλά ήρθαν και είναι στη ζωή μας για να φέρουν πιο κοντά τον έναν στον άλλον, για να μας ενώσουν μεταξύ μας, για να μάθουμε να συνυπάρχουμε, να μάθουμε να κατανοούμε, να μάθουμε να έχουμε επιείκεια, να μάθουμε να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο.
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να προσέξουμε με την ευκαιρία της μνήμης της εορτής του Οσίου Παϊσίου ποια σχέση οικοδομούμε με τους Αγίους της Εκκλησίας μας. Ακόμα κι αν οι Άγιοι μέσα στο διάβα της ζωής τους, ακόμα και αν όντως είπαν ή έγραψαν κάποια φράση, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κάπως, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση εμείς αυτό θα κρατήσουμε από τη βιοτή τους; Γιατί οι Άγιοι δεν είχαν άποψη, δεν είχαν κρίση, δε ζούσαν κι αυτοί μέσα σε έναν κόσμο; Αυτό εμείς θα κρατήσουμε ή θα πρέπει να κρατήσουμε όλα αυτά τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, τα οποία έλαβαν; Γιατί παρακάμπτουμε τα ουσιώδη και τα μεγάλα και προτιμούμε να βρούμε, κάτι το οποίο είναι και συζητήσιμο και σχετικό, αλλά δεν οδηγεί στη σωτηρία;
Είναι καιρός να αποκτήσουμε μία υγιή σχέση με τους Αγίους και να μην τους κόβουμε και τους ράβουμε στα μέτρα μας και να μην τους βάζουμε μέσα στην τσέπη μας, όπως μας βολεύει. Ξέρουμε πολύ καλά πόσο τυχεροί είμαστε εδώ στη Φθιώτιδα, διότι μεταξύ των άλλων έχουμε έναν πολύ μεγάλο Άγιο, τον Όσιο Βησσαρίωνα, και ξέρετε πολύ καλά ότι όταν κάποιοι χριστιανοί από τη Φθιώτιδα επισκέφτηκαν τον Όσιο Παΐσιο όσο ήταν εν ζωή και ο ίδιος και ήταν εν ζωή και ο Άγιος Βησσαρίωνας, ο π. Βησσαρίωνας, ο γέροντας Βησσαρίωνας, τους είπε ο Όσιος Παΐσιος με την ταπεινότητα που τον διέκρινε: «τι έρχεστε σε μένα, όταν έχετε τον πατέρα Βησσαρίωνα στη Μονή Αγάθωνος;».
Οι Άγιοι γνωρίζονται μεταξύ τους, αναγνωρίζονται μεταξύ τους έστω και αν δεν έχουν έρθει σε επαφή, έστω και αν δεν έχουν έρθει σε κοινωνία, σε προσωπική σχέση. Γνώριζε και πληροφορείτο μέσα στην καρδία του ο Όσιος Παϊσιος για την παρουσία του Οσίου Βησσαρίωνος. Το ερώτημα όμως που τίθεται για όλους εμάς, δεν είναι αν αναδείχθηκε μόνο ένας μεγάλος Όσιος στις μέρες μας εδώ στη Φθιώτιδα ο Όσιος Βησσαρίων. Είναι αν εμείς είμαστε άξιοι του Οσίου Βησσαρίωνος, αν εμείς όλα αυτά τα οποία διδαχθήκαμε από τον Όσιο Βησσαρίωνα, όλα αυτά τα οποία μας έδειξε με τη ζωή του, όλα αυτά τα οποία μας παρουσίασε ερχόμενος στο σπίτι μας, ερχόμενος κοντά μας, όλη αυτή την αγάπη την οποία μας μοίρασε, εμείς τι έχουμε κάνει σε σχέση με όλα αυτά, πως πορευόμεθα στη ζωή μας. Ξέρουμε πολύ καλά ότι ο Όσιος Βησσαρίων ιδιαίτερα ευεργέτησε εδώ την περιοχή της Μακρακώμης της Δυτικής Φθιώτιδος, πάρα πολλοί άνθρωποι δέχθηκαν τη βοήθειά του και την αγάπη του.
Οι Άγιοι του Θεού μας δείχνουν δρόμους και μας διδάσκουν. Οι Άγιοι επικοινωνούν μεταξύ τους. Εμείς όμως πως επικοινωνούμε μεταξύ μας και πώς επικοινωνούμε και με τους Αγίους; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα το οποίο μας θέτει η εορτή του Αγίου Παϊσίου.
Να προσέξουμε λοιπόν πολύ στη ζωή μας, διότι η γνωριμία μας με Άγια πρόσωπα και η γνώση μας περί των Αγίων προσώπων, μπορεί αντί να μας οδηγήσει στον παράδεισο να αυξήσει την ευθύνη μας και να μας οδηγήσει πιο μακριά από το Θεό. Αυτοί που δεν είδαν και δεν άκουσαν και δεν γνώρισαν κανένα Όσιο πρόσωπο έχουν μια δικαιολογία, έχουν κάποιες δικαιολογίες. Υπάρχουν περιοχές πάνω στον πλανήτη που δεν έχουν ακούσει καν για το Χριστό ακόμα, δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει Χριστός, τι σημαίνει Αγιότητα. Εμείς όμως που γεννηθήκαμε σε έναν ορθόδοξο τόπο, σε μία ευλογημένη πόλη τη Μακρακώμη, σε μια ευλογημένη περιοχή, σε ένα ευλογημένο χωριό που η μάνα μας μας έμαθε να κάνουμε τον σταυρό μας, η γιαγιά μας, ο παππούς μας, που λάβαμε παραδόσεις, έθιμα, δυνατά μέσα στο χρόνο, ανεξίτηλα, που αξιωθήκαμε να περάσει από τον τόπο μας ο Όσιος Παΐσιος, που αξιωθήκαμε να γνωρίσουμε τον Όσιο Βησσαρίωνα, που αξιωθήκαμε να μας χαρίσει ο Θεός Άφθαρτο το Σκήνωμα του, που πήραμε τόσες μα τόσες πολλές ευλογίες στη ζωή μας, τι απολογία θα δώσουμε και τι απολογία θα δώσουμε και στον συνάνθρωπό μας του σήμερα, στον συμπολίτη μας, σε αυτόν που ενδεχομένως βρισκόμαστε σε παραπικρασμό, πως μπορούμε να δικαιολογηθούμε;
Κάθονται μερικοί άνθρωποι και προσπαθούν να πουν τι είπε ο Όσιος Παΐσιος για τα ελληνοτουρκικά, τι είπε για τα αμερικανορωσικά, τι είπε για το ένα, τι είπε για το άλλο, για τα πολιτικά, για τα κομματικά, δεν ξέρω εγώ για τι άλλο! Βρε άνθρωπε μου! Για σκέψου τι είπε για σένα και τη σύζυγό σου, για σκέψου τι είπε για σένα και το παιδί σου, για σκέψου τι είπε για την καθημερινή σου σχέση με τον συνάνθρωπό σου, ξεκίνα από εκεί πρώτα, εκεί που είναι η ουσία και που βρίσκεται όλο το διακύβευμα της πνευματικής σου ζωής και μετά έλα να λύσεις τα προβλήματα όλης της οικουμένης και όλης της ανθρωπότητος.
Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, η μεγάλη πρόκληση και η μεγάλη πρόσκληση του Αγίου Παϊσίου. Κατά πόσο οι Άγιοι μας έχουν αγγίξει τη ζωή μας και αυτό ειλικρινά σας παρακαλώ μέσα από την ψυχή μου, κοιτάξτε το στον καθρέφτη της καθημερινότητας σας, κοιτάξτε το στον καθρέφτη του σπιτιού σας, στον καθρέφτη της ψυχής σας, της καρδιάς σας. Ας κοιτάξουμε ο καθένας μέσα μας τι μας γίνεται, ας αφήσουμε επιτέλους τα μακρινά, τους τρίτους, τα τρίτα θέματα, τα οποία μόνο μας αποπροσανατολίζουν και μας κάνουνε να φεύγουμε από την ουσία. Η ουσία βρίσκεται μέσα στο χώρο της καρδιάς μας και μέσα πρώτα στον πιο μικρό κύκλο, στον πιο στενό πυρήνα της ζωής μας και αν δεν φέρουμε την ειρήνη μέσα στο σπίτι μας δεν θα φέρουμε την ειρήνη ούτε στο χωριό μας, ούτε στην πόλη μας, ούτε στην πατρίδα μας, ούτε στον κόσμο όλο».
