Με λαμπρότητα εορτάσθηκε η μνήμη του Αγίου Νεκταρίου, Επισκόπου Πενταπόλεως του θαυματουργού, στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Την παραμονή της εορτής, Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2024, ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός μετέβη στον Κάμπο Αμπελακίου, της Αρχιερατικής Περιφέρειας Αμφιλοχίας και χοροστάτησε στην ακολουθία του πανηγυρικού Εσπερινού, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νεκταρίου.
Κατά το κήρυγμά του ανέφερε τα εξής: «Τὶς μὴ σκιρτήσει; Τὶς μὴ χορεύσει τῷ πνεύματι, ἐπὶ τῇ νέᾳ πανηγύρει, τοῦ Ἱεράρχου Νεκταρίου;» ψάλλει η Εκκλησία μας, σήμερα επί τη μνήμη του Αγίου της Νεκταρίου, Μητροπολίτου Πενταπόλεως.
Και χαιρόμαστε και παίρνουμε δύναμη, τιμώντας την μνήμη ενός νέου σχετικά Αγίου, βλέποντας ότι η Εκκλησία του Χριστού συνεχώς ανά τους αιώνες, παρουσιάζει νέες μορφές Αγίων προσώπων, ως απόδειξη της ζωντανής χάριτος του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία μας.
Ο Άγιος Νεκτάριος καταγόταν από την Σηλυβρία της Θράκης, από πολυμελή και φτωχή οικογένεια. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς και φτωχοί. Κατά την βάπτιση του Αγίου, του δόθηκε το όνομα Αναστάσιος.
Τα πρώτα γράμματα μαζί με χριστιανικές διδαχές τα έλαβε από την μητέρα του. Από μικρός πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε σκληρά επί έξι χρόνια, ενώ παράλληλα μελετούσε. Εκείνο τον καιρό άρχισε να μελετά και να συλλέγει ρητά και αποφθέγματα Αγίων Πατέρων και κλασικών φιλοσόφων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πλευράς του χαρακτήρα του, είναι ότι έγραφε κάποια από αυτά στις χάρτινες καπνοσακούλες του καπνοπωλείου, ώστε να τα διαβάσουν και να ωφεληθούν όσοι τις χρησιμοποιούσαν. Εκεί συνέχισε τις σπουδές του, ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν διδάσκοντας τις μικρότερες τάξεις.
Στη συνέχεια διετέλεσε δάσκαλος στην Χίο, όπου σε ηλικία τριάντα χρόνων έγινε μοναχός στη «Νέα Μονή». Όταν ύστερα από δύο χρόνια χειροτονήθηκε διάκονος, έλαβε το όνομα Νεκτάριος. Τις γυμνασιακές του σπουδές συμπλήρωσε στην Αθήνα.
Εκεί σπούδασε στην Θεολογική Σχολή με υποτροφία και ύστερα από τις σπουδές του αναχώρησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και διατέλεσε Αρχιμανδρίτης και Γραμματέας του Πατριαρχείου και απέκτησε μεγάλη φήμη για τα κηρύγματά του και το ήθος του. Το 1889 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Πενταπόλεως.
Ο Άγιος ασκούσε τα καθήκοντα του με ζήλο και υποδειγματικό τρόπο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, το ποίμνιο του να τον αγαπά όλο και περισσότερο. Στον αντίποδα όμως, κάποιοι στο Πατριαρχικό περιβάλλον άρχισαν να τον συκοφαντούν. Ζήλευαν την αγάπη που του είχαν οι χριστιανοί, αλλά και το μεγαλείο του χαρακτήρα του.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να αφαιρεθούν από τον Άγιο Νεκτάριο τα αξιώματά του και να του επιτραπεί μόνο να διαμένει στο δωμάτιο του, χωρίς να μπορεί να κινείται στην περιοχή του Καΐρου και στις γύρω κωμοπόλεις και τελικώς να εγκαταλείψει την Αίγυπτο και να έλθει στην Αθήνα.
Τελικά, μετά από ένα δύσκολο χρόνο, λόγω της άσχημης οικονομικής του κατάστασης, διορίστηκε από την Εκκλησία της Ελλάδος ιεροκήρυκας Ευβοίας και αργότερα μετατέθηκε στο νομό Φθιώτιδος και Φωκίδος.
Το ήθος του, ο εξαίσιος χαρακτήρας του, η ευσέβεια του, αλλά και οι πράξεις του, έκαναν το ποίμνιο του να τον αγαπά σαν πατέρα και την φήμη του να εξαπλώνεται συνεχώς.
Όταν αυτή η φήμη έφτασε στην Αθήνα, αποφασίστηκε ο Άγιος Νεκτάριος να διοριστεί διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής, όπου παρέμεινε για 14 ολόκληρα χρόνια. Αργότερα αποσύρεται στην Αίγινα, όπου ανήγειρε την Μονή της Αγίας Τριάδος, μέχρι τον θάνατό του, το έτος 1920.
Ο ιερός υμνωδός, ονομάζει τον Άγιο, «νεόφωτο αστέρα» της Ορθοδοξίας και «νεόδμητο προτείχισμα» της Εκκλησίας. Και αυτό, διότι ο Άγιος Νεκτάριος υπήρξε δοχείο των δωρεών του Αγίου Πνεύματος και σοφός ιεράρχης. Με την οσιότητα του βίου του, με την υπομονή και συγχωρητικότητά του, δόξασε τον Θεό και επάξια αντιδοξάστηκε.
Ο Θεός τον «εθαυμάστωσε» και του έδωσε το χάρισμα να θαυματουργεί, να αποδιώκει δαίμονες, να θεραπεύει ασθενείς και γενικά να παρέχει πλούσια την ευεργετική και αγιαστική του χάρη.
«Ουδέν ανίατον δια τον Νεκτάριον», αναφέρει το Συναξάριό του. Μακάριοι όσοι ευλαβούνται την μνήμη του, όσοι «εν ευφροσύνη καρδίας» δοξάζουν τον Άγιο και με πίστη προσέρχονται και προσκυνούν τα τίμια λείψανά του.
Μεταξύ των πιστών που συμμετείχαν στην ακολουθία του Εσπερινού ήταν ο Δήμαρχος Αμφιλοχίας κ. Αθανάσιος Τορουνίδης.
Το πρωί του Σαββάτου 9 Νοεμβρίου 2024 ο κ. Δαμασκηνός μετέβη στο Αιτωλικό, όπου στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Νεκταρίου χοροστάτησε στην Ακολουθία του Όρθρου και προεξήρχε στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μεσολογγίου, Αρχιμ. Αναστάσιος Καντάνης.
Κατά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την χαρά του, γιατί στην τοπική Εκκλησία υπάρχουν Ενοριακοί Ναοί αφιερωμένοι στον τόσο λαοφιλή Άγιο Νεκτάριο «της Σηλυβρίας τον γόνον και της Αιγίνης τον έφορον» και αναφέρθηκε στους προσωπικούς δεσμούς και στην αγάπη που τρέφει προς τον Άγιο, καθώς έλαβε τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης ανήμερα της εορτής του και διηκόνησε στο Μητροπολιτικό Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Νεκταρίου στον Βόλο.
«Και εδώ, στην τοπική μας Εκκλησία δύο Ενοριακοί Ναοί και πολλά προσκυνητάρια Ιερών Ναών είναι αφιερωμένα στην χάρη του και τα εικονίσματά του αποτελούν για τους πιστούς παρηγορία και επιστηριγμό.
Γνωρίζω πόσο πολύ αγαπάτε τον Άγιο Νεκτάριο και πόσο ελκύει τις ψυχές όλων μας. Αισθανόμαστε τόσο μεγάλη ανάπαυση, όταν προσευχόμαστε σε εκείνον και όταν αναφερόμαστε στον Άγιο η ψυχή μας αγαλλιά.
Απολαμβάνουμε αυτή την ασφάλεια, που η παρουσία του προσφέρει στη ζωή μας» ανέφερε χαρακτηριστικά και προέτρεψε τους πιστούς: «Να επικαλείστε στις προσευχές σας τον Άγιο Νεκτάριο και εκείνος θα πρεσβεύει, θα μεσιτεύει και θα παρακαλεί για όλους σας.
Είναι πολύ θαυματουργός και προσφέρει την θαυμαστή ενέργεια και επέμβαση του στη ζωή μας. Να τον μιμούμαστε στο ταπεινό του φρόνημα, στην ανεξικακία του, στην υπομονή του, στον ιεραποστολικό του ζήλο, στο κοινωνικό και το διδακτικό του έργο, αλλά και στη συγχωρητικότητά, που αποτελούσε το θεμέλιο της πνευματικής του ζωής και τον οδοδείκτη της ιεράς του διακονίας πάνω στην γη».
