Με βαθιά συγκίνηση και ευγνωμοσύνη, ο Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Πρόδρομος αναφέρθηκε στη συμπλήρωση έξι ετών από την ανάληψη των επισκοπικών του καθηκόντων στον ιεραποστολικό αμπελώνα της Αφρικής. Σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Θεοφιλέστατος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τον Θεό και όλους όσους στήριξαν το έργο της ιεραποστολής.
Ο Επίσκοπος, αναπολώντας τη διαδρομή των τελευταίων ετών, αναφέρθηκε στις προκλήσεις, τις θυσίες, αλλά και στις χαρές και τα θαύματα που βίωσε. Μέσα από τη φτώχεια, τον πόνο και τις ανάγκες των ανθρώπων που υπηρετεί, ανέδειξε την παρουσία του Χριστού, που φώτισε κάθε δυσκολία. Αναφέρθηκε στα παιδικά χαμόγελα που άνθισαν στα σχολεία της ιεραποστολής, στις ζωές που άλλαξαν με την πρόσβαση σε καθαρό νερό, στους ασθενείς που βρήκαν ανακούφιση στα ιατρεία και στις ψυχές που παρηγορήθηκαν μέσα από την Εκκλησία.
Ο Επίσκοπος ευχαρίστησε θερμά όλα τα μέλη της ιεραποστολής που μοιράστηκαν το όραμα της διακονίας, υπογραμμίζοντας ότι το έργο αυτό δεν είναι απλά ανθρωπιστικό, αλλά μια ουράνια αποστολή. Εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς όσους προσέφεραν χρόνο, πόρους και προσευχή, και τόνισε ότι η φλόγα της ελπίδας στις καρδιές τόσων ανθρώπων δεν θα είχε ανάψει χωρίς τη δική τους συμβολή.
Ο Επίσκοπος Πρόδρομος χαρακτήρισε αυτή την επέτειο ως μια υπενθύμιση ότι η Εκκλησία είναι μια ζωντανή μαρτυρία αγάπης και προσφοράς. Ζήτησε από τους πιστούς να προσεύχονται για εκείνον, ώστε να συνεχίσει με ταπείνωση και αγάπη την αποστολή του για τη δόξα του Θεού και τη σωτηρία των ψυχών.
«Εύχομαι ο Θεός να μου δίνει τη δύναμη να συνεχίσω να υπηρετώ τον λαό Του με ταπείνωση και αγάπη. Μαζί δίνουμε σάρκα και οστά στο Ευαγγέλιο της αγάπης», σημείωσε ο Επίσκοπος, καλώντας όλους να συνεχίσουν να στηρίζουν την ιεραποστολική δράση.
Διαβάστε ολόκληρο το μήνυμα:
Σήμερα, καθώς συμπληρώνονται έξι χρόνια από την ημέρα που έγινα Επίσκοπος,η καρδιά μου πλημμυρίζει από ευγνωμοσύνη και συγκίνηση. Κοιτώντας πίσω, στο ταξίδι αυτό της διακονίας, δεν μπορώ παρά να υψώσω το βλέμμα μου στον ουρανό και να ευχαριστήσω τον Πανάγαθο Θεό για τις αμέτρητες ευλογίες που μου χάρισε.
Αυτά τα χρόνια υπήρξαν γεμάτα προκλήσεις και θυσίες, αλλά και γεμάτα χαρές και θαύματα. Μέσα από τη φτώχεια, την ανάγκη και τον πόνο των ανθρώπων που υπηρετούμε, είδα την παρουσία του Χριστού να φωτίζει κάθε σκοτεινή γωνιά. Μέσα από τα παιδικά χαμόγελα που άνθισαν στα σχολεία μας, από το νερό που δόθηκε σε διψασμένους, από τους ασθενείς που ανακουφίστηκαν στα ιατρεία μας και από τις ψυχές που βρήκαν παρηγοριά στην Εκκλησία, ένιωσα τη ζωντανή μαρτυρία της αγάπης Του.
Δεν θα μπορούσα να διανύσω αυτόν τον δρόμο μόνος. Είμαι βαθιά ευγνώμων σε όλους εσάς, τα πολύτιμα μέλη της ιεραποστολής μας. Σε όσους προσφέρατε χρόνο, κόπο, πόρους, προσευχή και στήριξη. Σε όσους μοιραστήκατε το όραμα της διακονίας, όχι μόνο ως ένα έργο ανθρωπιστικό, αλλά ως μια ουράνια αποστολή. Χωρίς εσάς, η φλόγα της ελπίδας δεν θα είχε ανάψει στις καρδιές τόσων ανθρώπων.
Σας ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου, γιατί μαζί δίνουμε σάρκα και οστά στο Ευαγγέλιο της αγάπης. Είστε η δύναμή μου όταν οι δυσκολίες φαντάζουν ανυπέρβλητες. Είστε το φως μου όταν ο κόπος και η λύπη βαραίνουν την ψυχή.Αυτή η επέτειος δεν είναι μόνο δική μου. Είναι όλων μας. Είναι μια υπενθύμιση ότι η Εκκλησία μας δεν είναι μια στατική δομή, αλλά μια ζωντανή μαρτυρία αγάπης και προσφοράς.
Εύχομαι ο Θεός να μου δίνει τη δύναμη να συνεχίσω να υπηρετώ τον λαό Του με ταπείνωση και αγάπη. Και σας καλώ όλους να προσευχηθείτε για μένα, να συνεχίσω αυτόν τον αγώνα, πάντα για τη δόξα Του και για την σωτηρία των ψυχών.
Με βαθιά αγάπη και ευγνωμοσύνη
