Λαμπρός εορτασμός του Αγίου Νικολάου του Καβάσιλα στα Καβάσιλα Ημαθίας

Την Παρασκευή 20 Ιουνίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Καβασίλων επί τη εορτή του Αγίου Νικολάου του Καβάσιλα.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Γνώμην οὐρανόφρονα ἐπιδειξά­μενος Ὅσιε, πολιτείαν κατάλλη­λον τῷ πόθῳ διήνυσας».

Μέ τούς λόγους αὐτούς περιγρά­φει ὁ ἱερός ὑμνο­γρά­­φος τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας, τόν ὁποῖο ἰδιαιτέρως τι­μοῦμε καί φέτος ἐδῶ στά Κα­βά­σι­λα, ἔφθασε στήν ἁγι­ό­τητα καί κα­­τέκτησε τή βασι­λεία τῶν οὐρα­νῶν.

Καί μᾶς τόν περιγράφει ὄχι μόνο γιά νά γνωρίσουμε τήν πνευμα­τι­κή διαδρομή τοῦ τιμωμένου ἁγίου, ἀλλά καί γιά νά μάθουμε τί θά πρέ­πει νά κάνουμε καί ἐμεῖς στή ζωή μας καί ποιόν δρόμο θά πρέ­πει νά ἀκολουθήσουμε γιά νά φθά­­­σουμε στόν κοινό μας προο­ρι­σμό πού εἶναι ὁ οὐρανός καί ἡ βα­σιλεία τοῦ Θεοῦ.

Διότι δέν ἑορτά­ζου­με τίς μνῆμες τῶν ἁγίων μόνο γιά νά τούς τιμή­σουμε γι᾽ αὐτό πού ἐπέτυχαν στή ζωή τους, γιατί οἱ ἅγιοι δέν ἔχουν ἀνάγκη τῆς δικῆς μας τιμῆς, ἐφό­σον ἀπολαμ­βά­νουν τήν τιμή καί τή δόξα τοῦ οὐρανοῦ. Τίς ἑορ­τά­ζουμε γιά νά ἀν­τλήσουμε ἀπό τή ζωή τους πρό­τυπα καί γιά τή δική μας ζωή καί πορεία. Τίς ἑορτάζουμε γιά νά θυ­μό­μαστε ὅτι ἡ μίμηση τῆς ζωῆς τῶν ἁγίων μας εἶναι ὁ προ­ο­ρισμός τῆς ζωῆς μας, τό χρέος μας καί ἡ εὐθύνη μας.

Ποιός ἦταν ὅμως ὁ δρόμος πού ὁδήγησε τόν ἅγιο Νικόλαο στήν ἁγι­ότητα καί στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μᾶς τόν περιγράφει ὁ ἱερός ὑμνογράφος.

Πρῶτο βῆμα ἦταν ἡ «οὐρανό­φρων γνώ­­μη». Ὁ νοῦς του δέν ἦταν ἁπλῶς στραμμένος πρός τόν οὐ­ρα­νό, δέν ἦταν ἁπλῶς προσκολ­λη­μένος στόν οὐρανό, ἦταν ὁ ἴδι­ος οὐ­ράνιος. Εἶχε τόν οὐρανό μέσα του, μέσα στόν νοῦ καί στή σκέψη του, μέσα στήν καρδιά του καί στίς ἐπιθυμίες του. Περπατοῦσε στή γῆ, ἀλλά σκεφτόταν τόν οὐ­ρανό. Ζοῦ­σε στή γῆ, ἀλλά ἡ ψυχή του βρι­σκό­ταν διαρκῶς στόν οὐ­ρα­νό.

Καί ὅταν σκέφτεσαι κάτι τόσο ἔντο­να, ὅταν ζεῖς κάτι τόσο δυνα­τά, τότε ζεῖς καί σκέφτεσαι ὅπως ἐάν θά ἤσουν ἐκεῖ, ὅπως ἐάν θά ζοῦσες μέ τόν Χριστό καί τούς ἁγί­ους, μέ τόν Θεό καί τούς ἀγ­γέ­λους.

Ἔτσι ζοῦσε ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβά­σιλας. Καί δέν ζοῦ­σε στήν ἔρη­μο. Δέν ζοῦσε σέ μο­ναστήρι. Ζοῦσε στόν κόσμο. Ζοῦσε σέ μία μεγαλούπολη μέ πο­λύ κόσμο καί πολλούς πειρα­σμούς. Ὅμως αὐτός εἶχε προση­λω­μένο τόν νοῦ του στόν οὐρανό, κα­­­τά τήν προτροπή τοῦ ἀποστό­λου Παύλου πού ἔγρα­φε πρός τούς Κολοσσαεῖς: «τά ἄνω ζητεῖτε …, τά ἄνω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς».

Τά ἄνω εἶχε στόν νοῦ του καί ὁ ἅγιος Νικόλαος. Καί ἔχοντας στόν νοῦ του τόν οὐρανό, ρύθμιζε καί τή ζωή του ἀνάλογα.

Αὐτό εἶναι τό δεύτερο βῆμα τῆς πο­ρείας του, ὅπως τό περιγράφει ὁ ἱερός ὑμνογράφος: «πολι­τεί­αν κα­τάλληλον τῷ πόθῳ διή­νυ­σας». Ἔζη­­σες, λέει, τή ζωή σου σύμ­φω­να μέ τόν πόθο σου. Καί κα­θώς ὁ πό­θος τοῦ ἁγίου Νικο­λάου ἦταν ὁ οὐρανός, ἦταν ὁ Θεός, ἦταν καί ἡ ζωή του ἐναρμονισμένη μέ τόν οὐ­ρανό, ἦταν σύμφωνη μέ τό θέ­λημα τοῦ Θεοῦ.

Ἀγωνιζόμενος, λοιπόν, ἀπό τή γῆ νά ζεῖ τόν οὐρανό, νά ζεῖ τή βασι­λεία τοῦ Θεοῦ, κατόρθωσε μέ τή χάρη του νά φθάσει στήν ἁγιό­τη­τα, γιατί ἡ ἁγιότητα δέν εἶναι τί­ποτε ἄλλο ἀπό τό νά ταυτίζει ὁ ἄν­θρω­πος τό θέλημά του μέ τό θέ­λημα τοῦ Θεοῦ, νά ταυτίζει τή ζωή του μέ τή ζωή τοῦ Χριστοῦ. Νά ζεῖ ὅπως ἔλεγε ὁ ἀπόστολος Παῦλος γιά τόν ἑαυτό του: «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χρι­στός».

Καί ὅποιος ζεῖ ἀπό αὐτή τή ζωή ἑνωμένος μέ τόν Χριστό, δέν μπο­ρεῖ παρά καί στήν ἄλλη ζωή νά ἀπο­λαύσει τήν αἰωνιότητα τῆς βα­σιλείας του, αὐτή τήν ὁποία ἑτοί­μασε γιά ὅλους μας ὁ Χριστός.

Γι᾽ αὐτό ἄς ἀκολουθήσουμε καί ἐμεῖς τά βήματα τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου Νικολάου τοῦ Καβάσιλα. Ἄς προσπαθήσουμε πρῶτα ἀπό ὅλα νά ἀποκτήσουμε «γνώμη οὐρανό­φρο­να», θέτοντας ὡς κέντρο τοῦ νοῦ μας, τῆς ψυχῆς καί τῆς καρ­δι­ᾶς μας τόν Χριστό καί τόν οὐρανό. Καί ἄν ἔχουμε στόν οὐρανό προ­σηλωμένο τόν νοῦ μας, καί ἄν ἔ­χουμε τόν Χρι­στό στήν ψυχή μας, τότε ὁ πό­θος καί ἡ ἐπιθυμία μας γι᾽ αὐτόν θά ὁδηγεῖ τά βήματα τῆς ζωῆς μας στό θέλημά του. Θά ἐπι­θυμοῦμε νά ζοῦ­με σύμφωνα μέ τίς ἐντολές του καί τίποτε ἄλλο δέν θά μᾶς εἶναι πιό εὐχάριστο ἤ πιό ἐπι­θυ­μητό ἀπό τό νά αἰσθανό­μα­σθε τήν παρουσία του στή ζωή μας καί ἀπό τό νά ἐναρμονίζουμε τή ζωή μας μέ τή δική του, ζώντας σύμφωνα μέ τίς ἐντο­λές του, ὅπως ἔκανε καί ὁ ἅγιος Νικόλαος, δί­νοντας καί σέ μᾶς πού τόν τιμοῦμε σήμερα πρό­τυ­πο ἁγίας ζωῆς.

Καί εὔχομαι διά τῶν πρεσβειῶν του, νά ἀξιωθοῦμε ὅλοι νά ζήσου­με μέ τόν τρόπο αὐ­τό στή γῆ γιά νά ἀξιωθοῦμε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τῆς οὐρα­νίου βασιλείας.

Για να δείτε φωτογραφίες πατήστε τον σύνδεσμο ΕΔΩ