Με Αρχιερατικό Συλλείτουργο στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Λιβανατών, παρουσία πλήθους πιστών, επισήμων και εκπροσώπων φορέων και συλλόγων της Λοκρίδος, κορυφώθηκαν τα φετινά «ΑΝΔΡΟΥΤΣΕΙΑ», οι τριήμερες εκδηλώσεις για τον Οπλαρχηγό της Ελληνικής Επανάστασης Οδυσσέα Ανδρούτσο με αφορμή και την επέτειο συμπλήρωσης 200 ετών από την δολοφονία του.
Στον τόπο καταγωγής του πατέρα του οπλαρχηγού, Ανδρέα, τις όμορφες Λιβανάτες Λοκρίδος, αλλά και τόπο δράσης του μεγάλου ήρωα Οδυσσέα Ανδρούτσου, πραγματοποιήθηκαν πολλές εκδηλώσεις, τις οποίες διοργάνωσε με επιτυχία ο Δήμος Λοκρών.
Χθες το απόγευμα, στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Λιβανατών τελέσθηκε Δισαρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γκούλου και Βορείου Ουγκάντας κ. Νεκταρίου, συγχοροστατούντος του οικείου Ποιμενάρχου, Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών, παρουσία και πολυπληθούς ομίλου προσκυνητών εκ του Ιερού Παρεκκλησίου Αγίου Φανουρίου Ιλίου του Εκκλησιαστικού Ορφανοτροφείου Βουλιαγμένης, του ναού όπου διακόνησε ως ιερέας επί πολλά έτη ο κ. Συμεών.
Ακολούθησε παρέλαση με παραδοσιακές στολές, συνοδεία της Δημοτικής Φιλαρμονικής Αταλάντης μέχρι την πλατεία Δημαρχείου και Αρχιερατική Επιμνημόσυνη δέηση, υπό του κ. Συμεών στο άγαλμα του Οδυσσέα Ανδρούτσου στην Πλατεία Δημαρχείου Λιβανατών.
Εν συνεχεία πραγματοποιήθηκε η κεντρική εκδήλωση για τα «Ανδρούτσεια 2025» στην πλατεία των Λιβανατών, εκφώνηση ομιλιών για τον Οδυσσέα Ανδρούτσο από τον Καθηγητή Νεότερης Ιστορίας και Πρόεδρο Δ.Σ. Ε.ΜΕ.Ν.Σ.Ι. κ. Αντρέα Κούκο και την Ιστορικό – Διδάκτορα Βυζαντινής Ιστορίας του ΕΚΠΑ και Πρόεδρο του Δ. Σ του Συνδέσμου Σιδηροκαστριτών Τριφυλίας, κ. Μαρία Λιακάκη, απαγγελίες ποιημάτων από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Λιβανατών, κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Οδυσσέα Ανδρούτσου, ανάκρουση εθνικού ύμνου από τη Δημοτική Φιλαρμονική Αταλάντης και παρουσιάστηκε μουσικοχορευτικό πρόγραμμα από τους συμμετέχοντες Πολιτιστικούς Χορευτικούς Συλλόγους.
Χθες το πρωί, στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Λιβανατών τελέσθηκε το Αρχιερατικό Συλλείτουργο και οι Ιερές Ακολουθίες μεταδόθηκαν απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Στο κήρυγμά του ο κ. Συμεών χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Σήμερα ακούσαμε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό να συναντά μέσα στην καθημερινότητά τους, μέσα στην εργασία τους, μέσα στο επάγγελμά τους, να συναντά κάποιους τίμιους και αυθεντικούς εργάτες της ζωής, κάποιους ανιδιοτελείς βιοποριστές, τους πρώτους εκ των μαθητών τον Ανδρέα και τον Πέτρο και στη συνέχεια τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και να τους προσκαλεί να τον ακολουθήσουν, για να γίνουν αλιείς ανθρώπων. Τους βρίσκει στο λιμάνι, εκεί όπου εργάζονται με κόπο και μόχθο και ιδρώτα το επάγγελμα της αλιείας για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην και τους καλεί να συνεχίσουν την αλιεία, αλλά μία άλλη αλιεία, μία αλιεία μυστική, μία αλιεία πνευματική, μία αλιεία διαφορετική όχι με σκοπό πλέον το ζην αλλά το ευ ζην «Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Ελάτε πίσω μου, ελάτε μαζί μου, ελάτε κοντά μου κι εγώ θα σας καταστήσω αλιείς των ανθρώπων, ψαράδες των ανθρώπων.
Παράξενος λόγος. Λόγος όμως με βαθύτερο μυστικό και ουσιαστικό νόημα, λόγος ο οποίος επιβεβαιώθηκε στη ζωή των Αγίων Αποστόλων. Μέχρι τότε έριχναν τα δίχτυα για να πιάσουν ψάρια, προκειμένου να τα εμπορευθούν και προκειμένου από αυτά να εξασφαλίσουν τον επιούσιο άρτο. Τώρα πλέον χρησιμοποιούν άλλη σαγήνη, άλλα δίχτυα. Τη σαγήνη, που είναι ο ίδιος ο Χριστός. Ο ίδιος ο Χριστός είναι το δίχτυ που αιχμαλωτίζει «παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού», που αιχμαλωτίζει με ελευθερία και με αγάπη κάθε άνθρωπο και τον προσκαλεί να ζήσει τη ζωή της ελευθερίας και της αγάπης. Τώρα πλέον ξεκινά μία άλλη αλιεία, μία αλιεία η οποία δεν έχει δόλωμα κάποια τροφή αλλά έχει κίνητρο τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Τροφή και ζωή είναι το Άγιο Πνεύμα, η Χάρις του Αγίου Πνεύματος με το οποίο ο άνθρωπος μπορεί να καταστεί αλιέας ανθρώπων. Καλούνται οι Απόστολοι και ανταποκρίνονται σε αυτό το κάλεσμα μόλις ο Χριστός τους απηύθυνε αυτή την παράξενη πρόσκληση. Αυτοί αμέσως «εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ». Δεν μπήκαν στη διαδικασία να το σκεφτούν, δεν έκαναν καμία διαπραγμάτευση, δεν πήγαν σε καμία συναλλαγή, δεν άφησαν το λογισμό τους να τους ταλαιπωρήσει με σκέψεις, με αμφιβολίες και με επιφυλάξεις.
Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εμείς οι άνθρωποι στη ζωή μας όποια πρόταση και αν μας γίνει, όποια σκέψη και αν μας ειπωθεί, όποιο κάλεσμα και αν δεχθούμε, αρχίζουμε μέσα μας να το βασανίζουμε με το λογισμό μας. Μήπως ναι; Μήπως όχι; Μήπως δεν πρέπει; Μήπως έχει κάποια παγίδα; Μήπως κρύβεται κάτι άλλο από πίσω και ταλαιπωρείται η ύπαρξή μας και έτσι έρχεται η αναβλητικότητα και χάνουμε ευκαιρίες στη ζωή μας. Μα θα αναρωτηθεί κανείς και θα πρέπει να είμαστε παραδομένοι σε έναν αυθορμητισμό απερίσκεπτο, σε μία επιπολαιότητα; Πρέπει να λέμε πολύ εύκολα ναι ή πολύ εύκολα όχι; Ασφαλώς δεν θα απωλέσουμε τη σύνεση. Δεν θα απωλέσουμε τη σωφροσύνη, δεν θα αφήσουμε τα αισθητήρια μας να απενεργοποιηθούν αλλά θα τα έχουμε ενεργοποιημένα με τη νήψη, με την προσευχή, με την γνώση, με την παιδεία, με την καλλιέργεια, με τον πολιτισμό. Όμως στη ζωή μας δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε κανένα μεγάλο βήμα αν δεν έχουμε διάθεση να διακινδυνεύσουμε, να ρισκάρουμε, να είμαστε έτοιμοι ακόμη και για την αποτυχία. Δεν μπορούμε εκ των προτέρων να έχουμε εξασφαλισμένο θετικό αποτέλεσμα σε κάθε τι το οποίο αποφασίζουμε στη ζωή μας.
Οι Άγιοι Απόστολοι ακούν αυτό το κάλεσμα το παράδοξο του Χριστού και ρισκάρουν, διακινδυνεύουν, γιατί πιστεύουν, γιατί εμπιστεύονται. Η εμπιστοσύνη γεννιέται από τη διάθεση να εγκαταλείψεις τις βεβαιότητές σου, από τη διάθεσή σου και την απόφασή σου να κάνεις ένα μεγάλο βήμα ακόμη και στο άγνωστο, να κολυμπήσεις ακόμη και στο πέλαγος.
Αυτοί οι τέσσερις πρώτοι ψαράδες δεν είχαν καμία μέσα τους αγκύλωση. Τους είπε ο Χριστός ελάτε πίσω μου να σας κάνω αλιείς ανθρώπων και σε αυτό το παράδοξο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν Και έγιναν οι σαγηνευτές της οικουμένης, έγιναν οι Απόστολοι της οικουμένης, άλλαξαν την ιστορία του κόσμου γιατί έτσι αλλάζει η ιστορία του κόσμου με μία ευλογημένη τρέλα, με μία ευλογημένη παρόρμηση, με μία ευλογημένη διαίσθηση, με ένα ευλογημένο ένστικτο, με μία ευλογημένη απόφαση να κάνουμε το βήμα, να προσπαθήσουμε, να επιχειρήσουμε και να προχωρήσουμε μπροστά».
Ο Θεοφιλέστατος κ. Νεκτάριος, ο οποίος φιλοξενήθηκε αυτές τις ημέρες από τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών στο Ιερό Επισκοπείο Θερμοπυλών και Μενδενίτσης στο Καινούργιο Λοκρίδος, με ιδιαίτερη συγκίνηση αναφέρθηκε στο πρόσωπο του κ. Συμεών τονίζοντας χαρακτηριστικά:
«Δοξάζω τον Θεό που με αξίωσε αυτές τις μέρες να συλλειτουργώ μαζί σας ως ιεράρχης και αδελφός. Έχω μεγάλη συγκίνηση γιατί όλη η ζωή μου είναι ένα θαύμα. Εκεί που ήμουν στο χωριό ούτε τρεχούμενο νερό δεν έχουμε, ούτε ρεύμα δεν έχουμε στα σπιτάκια μας και βρίσκομαι εδώ μεταξύ σας. Κάθε φορά δοξάζω τον Θεό για την Ελλάδα γιατί η Ελλάδα είναι η πηγή της ορθοδοξίας. Εάν δεν ήσασταν εσείς, εμείς δεν θα ήμασταν ορθόδοξοι χριστιανοί, δεν θα βρίσκαμε δηλαδή το αληθινό φως. Είστε η μοναδική χώρα που κάνει ιεραποστολή, που κάνει το έργο των αποστόλων, το έργο του Χριστού. Εσείς είστε στα βήματα των αποστόλων. Σεβασμιώτατε εμείς εκεί στην αχανή Αφρική καυχόμαστε για σας και ευγνωμονούμε για την αγάπη σας, για τη στήριξή σας, για ό,τι έχετε κάνει για μας. Ο Δεσπότης εδώ που είναι στα βήματα των αποστόλων ακριβώς διότι δεν αγαπάει μόνο συναδέλφους του αλλά αγαπάει όλη την οικουμένη, μου έκανε εντύπωση σε αυτές τις μέρες που είμαι εδώ είδα εκεί στην κατασκήνωση τα παιδιά από Μοζαμβίκη από Ζάμπια και τώρα έχει άλλα παιδιά από Ουκρανία, δηλαδή είναι πατέρας για όλους, αυτό είναι κάτι ιδιαίτερο στο πρόσωπο του. Σεβασμιώτατε, ευχαριστούμε που αγαπάτε όλη την οικουμένη, δεν ενδιαφέρεσθε για το χρώμα ή άσπρο ή μαύρο ή κίτρινο αρκεί να είναι κατ’ εικόνα του Χριστού. Έχω φέρει ένα μικρό δώρο εδώ για την αγάπη του. Αυτό το μικρό δωράκι από τον ελάχιστο αδερφό σας, έχει ένα ρολόι από πάνω, γιατί ο Δεσπότης σας είναι σαν ρολόι, που δουλεύει ασταμάτητα, δουλεύει εδώ στην Μητρόπολη, στην Αφρική, σε όλη την οικουμένη δουλεύει. Τυχεροί είστε που τον έχετε!»
Ακολούθησε Αρχιερατική Επιμνημόσυνη Δέηση υπό του Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Ανδρέα Βερούση, πατέρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου στην κεντρική πλατεία Λιβανατών, αποκαλυπτήρια μαρμάρινης επιγραφής για τα 200 χρόνια από τον θάνατο του Ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης Οδυσσέα Ανδρούτσου και οι εκδηλώσεις τιμής στον Οπλαρχηγό της Ελληνικής Επανάστασης Οδυσσέα Ανδρούτσο ολοκληρώθηκαν με την παρουσίαση του βιβλίου του κ. Γεωργίου Θεοδωρόπουλου «Αντρούτσος και Δυσσέας: τα λοκρικά λιοντάρια» στην αίθουσα του Δημαρχιακού Μεγάρου Λιβανατών από διακεκριμένους καθηγητές και ειδικούς».
