Η Μονή της Αγίας Θεοδώρας βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και καθημερινά σπεύδουν εκεί για να προσευχηθούν και να ανάψουν ένα κεράκι στην χάρη της Αγίας, εκατοντάδες πιστοί από τη συμπρωτεύουσα. Πρόκειται για έναν ιερό τόπο στην ‘’καρδιά’’ της πόλης και ταυτόχρονα τόσο οικείο για όλους.
Το μοναστήρι ιδρύθηκε κατά τον 9ο αιώνα ή και πρωτύτερα, και αρχικά ήταν αφιερωμένο στον Άγιο Πρωτομάρτυρα Στέφανο. Ωστόσο το 837 μ.Χ. κατέφυγε εκεί για να μονάσει, σε ηλικία 25 ετών, η Οσία Θεοδώρα. Μετά τη μετακομιδή του λειψάνου της Οσίας, τον Αύγουστο του 893, η μονή μετονομάσθηκε σε μονή της Αγίας Θεοδώρας.
Μετά την άλωση της άλωσης της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους, το μοναστήρι, παρά τις πολλές δοκιμασίες, δε σταμάτησε την λειτουργία του, αλλά από τον 18ο αιώνα άρχισε να λειτουργεί ως ενοριακός ναός. Νωρίτερα, ήταν ένα από τα τρία μοναστήρια της περιοχής που συνέχισε το πλούσιο πνευματικό του έργο, ενώ φιλοξενούσε 200 μοναχές.
Σημαντικές ήταν οι καταστροφές που υπέστησαν οι εγκαταστάσεις του μοναστηριού από δύο πυρκαγιές, το 1890 και το 1917, με αποτέλεσμα να καταστραφεί το Καθολικό. Από τη σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή διασώθηκε μόνο το κωδωνοστάσιο.
Την τέταρτη δεκαετία του 20ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1935 χτίστηκε το νέο Καθολικό του μοναστηριού. Το 1957 οι εγκαταστάσεις του αναβαθμίστηκαν, καθώς χτίστηκε η δυτική πτέρυγα, ενώ ξεκίνησε και η λειτουργία, με πρωτοβουλία του τότε Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Α’, οικοτροφείου και εκκλησιαστικής σχολής.
Το μοναστήρι της Αγίας Θεοδώρας εορτάζει και στις 5 Απριλίου και στις 29 Αυγούστου. Η μεγάλη πανήγυρις, ωστόσο, γίνεται στις 3 Αυγούστου κατά τον εορτασμό της ανακομιδής του Ιερού Λειψάνου της Οσίας.
Να σημειωθεί ότι από το 1974 στο μοναστήρι φιλοξενείται ανδρώα αδελφότητα, ενώ τις τελευταίες δεκαετίες βρίσκεται σε ακμή. Στους χώρους του, μάλιστα, φιλοξενείται και το κέντρο αγιολογικών μελετών, ενώ οι μοναχοί προχωρούν και στην έκδοση βιβλίων.
