Έλεγε ο Μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ.κ.Παύλος ότι , ο Θεός «είναι» και υπάρχει εκεί που Τον έχουμε αφήσει.
Προσευχόμαστε, καλούμε τον Χριστό στην προσευχή μας, είμαστε όμως διατεθειμένοι να Τον ακούσουμε; Έχουμε τη διάθεση ή αν κάτι ενοχλήσει τον εγωϊσμό μας θα Τον απορρίψουμε; Πόσες φορές, όταν μας λέει ο πνευματικός μας να μιλήσουμε με κάποιον και να τον συγχωρέσουμε, εμείς απαντάμε : «Ούτε σε αυτήν, ούτε στην άλλη ζωή πάτερ μου!». Θέλουμε συνήθως ένα Θεό για τις δουλειές μας όπως έλεγε και ο γέροντας Αιμιλιανός. Έναν Θεό που τον «ενοχλούμε» σε αρρώστιες, πόνους και δυσκολίες, αλλιώς τον έχουμε παρατημένο στην άκρη.
Σχέση σημαίνει διαρκής αγάπη στα πάντα, σε μια συνέχεια, σε όλο το μήκος και το πλάτος. Στις χάρες, στις λύπες, στις δοξολογίες θέλω να είμαι με τον Θεό. Διαφορετικά η σχέση παραπαίει σε μια ειδωλολατρική συναλλαγή, η οποία είναι φυσικά μια νεκρή σχέση.
Ο Θεός απαντάει και αρνητικά, για το καλό μας, διότι δεν κάνουμε ή δεν πρέπει να πάρουμε αυτό που ζητάμε διότι θα καταστραφούμε, δηλαδή δεν μας συμφέρει και αυτό ο Θεός το γνωρίζει. Είναι ζωντανός διαλογικός Θεός εν σχέση, που λέει και όχι για να μας προστατέψει. Άλλο αν εμείς δεν θέλουμε να το “ακούσουμε”. Εμείς πάμε με το θέλω και την επιθυμία. Στην πίστη μας, πάμε με το “Αν είναι ευλογημένο και προς το συμφέρον διότι μπορεί να μην είναι”.
Λέμε «Κάνε προσευχή και ο Θεός θα σ’ το κάνει αυτό που θες». Γιατί όμως να μου το κάνει; Είναι υποχρεωμένος; Και αν αυτό που προσεύχομαι είναι ένας δαιμονικός εγωϊσμός, τί γίνεται; Η επιθυμία του αιτήματος της προσευχής έχει τη σωτηρία και τη μετάνοια ή απλά την κοσμική ηδονική ικανοποίηση;
Βλέπουμε τον Θεό σαν μια λίμνη ευχών που ρίχνουμε κάτι για να γίνει αυτό που θέλουμε.
Τελικά η πιο δύσκολή προσευχή είναι το «Πάτερ ημών». Την ώρα που πας να πεις «Γενηθήτω το θέλημα σου» πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα, αλλιώς λέμε λεξούλες του αέρα.
Αυτά για να τα ξεμπερδέψουμε οφείλουμε να απαντήσουμε σε κάποια απλά ερωτήματα :
«Τι είναι ο Θεός για μένα στη ζωή μου; Γιατί θέλω τον Θεό ; Τι θέλω από Εκείνον;»
Στις απαντήσεις βρίσκεται η πνευματική μας διάγνωση και ο υπαρξιακός προσανατολισμός μας.