Εκοιμήθη ο Άρχων Πρωτοψάλτης της Μ.τ.Χ.Ε Λεωνίδας Αστέρης, επί σειρά ετών Πρωτοψάλτης του Πατριαρχικού Ναού Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.
Ο Άρχοντας Πρωτοψάλτης της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, Λεωνίδας Αστέρης, γεννήθηκε το 1936 στη γνωστή κοινότητα του Γαλατά Κωνσταντινούπολης. Ξεκίνησε τη μουσική του πορεία σε ηλικία πέντε ετών στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου ως κανοναρχών. Μαθήτευσε κοντά στον αείμνηστο Πρωτοψάλτη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, Παναγιώτη Κωνσταντινίδη.
Σε ηλικία δέκα και δεκατριών ετών, προσλήφθηκε δύο φορές από τον Άρχοντα Λαμπαδάριο Θρασύβουλο Στανίτσα και τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη Κωνσταντίνο Πρίγγο στον Πατριαρχικό Ναό. Αργότερα, ως Δομέστικος, έψαλε στον Ιερό Ναό του Χριστού Σωτήρα στον Γαλατά μαζί με τον πρώτο του δάσκαλο.
Από το 1958 έως το 1963, υπηρέτησε ως Πρωτοψάλτης στον Ιερό Ναό Αγίων Θεοδώρων στη Βλάγκα, με προϊστάμενο τον π. Ιωάννη Γαλάνη, μαθητή του Ιακώβου Πρωτοψάλτη, από τον οποίο έμαθε πολλά. Από το 1963 έως το 1979, ήταν Πρωτοψάλτης στη Μητρόπολη Πριγκηποννήσων, συνεργαζόμενος με τον Στέφανο Μπρούσαλη. Εκεί, γνώρισε τον τελευταίο Μέγα Δομέστικο, Αναστάσιο Μιχαηλίδη, από τον οποίο διδάχθηκε όσα χρειάζονταν για τη μελλοντική του ανάληψη της πρωτοψαλτίας της Μεγάλης Εκκλησίας.
Από το 1979 έως το 1984, υπηρέτησε στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ταταούλων. Το 1984, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος και η Ιερά Σύνοδος τον κάλεσαν να αναλάβει την πρωτοψαλτία της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, όπου υπηρέτησε μέχρι πρόσφατα.
Ο Λεωνίδας Αστέρης αποφοίτησε από το Ωδείο Λυρικής Σκηνής και Τέχνης και πρωταγωνίστησε στη Λυρική Σκηνή Κωνσταντινούπολης από το 1969. Ερμήνευσε έργα γερμανικού και ιταλικού ρεπερτορίου, ενώ μαθήτευσε στη Μοζάρτια Σχολή του Σάλτσμπουργκ υπό μεγάλους δασκάλους όπως οι Σράιρερ και Ντίσκαου. Βραβεύθηκε στον διαγωνισμό με το Βραβείο Κάρλ Όρφ με προσωπική συναυλία στον Ναό του Αγίου Βλασίου.
Τα τελευταία χρόνια δίδασκε στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας το μάθημα της ορθοφωνίας και της τεχνικής καλοφωνίας για ιεροψάλτες.
