Το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης, 14 Απριλίου 2025, τελέστηκε με ιδιαίτερη κατάνυξη η Τρίτη Ακολουθία του Νυμφίου (Όρθρος Μεγάλης Τετάρτης) στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου, συλλειτουργούντος με τον ιερατικό προϊστάμενο του ναού, Αρχιμανδρίτη π. Δαμασκηνό Β. Γκανά.
Η βραδινή Ακολουθία κορυφώθηκε με τον συγκλονιστικό και ποιητικό Ύμνο της Κασσιανής, ο οποίος αποδίδεται κάθε χρόνο τη Μεγάλη Τρίτη το βράδυ, με τους ψάλτες να αποδίδουν με ιδιαίτερη ευαισθησία και δύναμη το θεολογικό του βάθος.
Στο κέντρο της Ακολουθίας βρίσκονται δύο πρόσωπα: η αμαρτωλή γυναίκα που άλειψε με μύρο τον Χριστό λίγο πριν τα Πάθη (Ματθ. 26:6-13), και ο Ιούδας, ο μαθητής που Τον πρόδωσε. Όπως επισημάνθηκε και κατά την Ακολουθία, «η μία αναγνώρισε τον Χριστό ως Κύριο, ενώ ο άλλος αποκόπηκε από τον Διδάσκαλο· η μία ελευθερώθηκε, ενώ ο άλλος έγινε δούλος· η μία κληρονόμησε την Βασιλεία, ενώ ο άλλος περιέπεσε στην απώλεια».
Ο κ. Ελπιδοφόρος, στην ομιλία του, στάθηκε στην εικόνα της μετανοημένης γυναίκας και την αντίδραση των μαθητών, υπογραμμίζοντας: «Καθώς ψάλλουμε στον Ύμνο της Κασσιανής, διαβάζουμε για τη γυναίκα που είχε υποπέσει σε πολλές αμαρτίες: τὴν σὴν αἰσθομένη Θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν… ‘συναισθανόμενη τη θεότητά Σου, έλαβε τη θέση της μυροφόρου’. Η γυναίκα αυτή, παρά την αμαρτωλότητά της, διαισθάνθηκε το θείο πρόσωπο του Κυρίου. Πλησίασε σιωπηλή, στάθηκε πίσω Του σαν υπηρέτρια, έκλαψε στα πόδια Του και τα σκούπισε με τα μαλλιά της. Άνοιξε ένα πολύτιμο αλάβαστρο μύρου και άλειψε τα πόδια του Κυρίου…»
Ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε επίσης ότι η προσφορά της γυναίκας ήταν τόσο μεγάλη που προκάλεσε την αντίδραση των μαθητών: «εἰς τί ἡ ἀπώλεια αὓτη – γιατί αυτή η σπατάλη;» και τόνισε: «Η γυναίκα δεν είπε λέξη. Δεν υπερασπίστηκε τον εαυτό της. Άφησε τον Χριστό να μιλήσει για εκείνη. Τι παράδειγμα για όλους μας! Ενώ οι μαθητές την κατέκριναν, ο Κύριος επαίνεσε την πράξη της ως ‘καλὴν ἔργον’.»
Η Ακολουθία του Νυμφίου αυτής της ημέρας μας προσκαλεί, όπως κάθε χρόνο, να αναλογιστούμε όχι μόνο τη μετάνοια και τη συγχώρεση, αλλά και το πώς εμείς οι ίδιοι μπορεί καθημερινά να προδώσουμε ή να τιμήσουμε τον Χριστό με τις επιλογές μας.
Φωτογραφία: Orthodox Observer / Δημήτριος Πανάγος / Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μενύκτας
