Η 6η Απριλίου είναι γνωστή σ’ όλους τους Έλληνες ως η ημερομηνία κατά την οποία η Γερμανία επετέθη στην Ελλάδα, το 1941.
Για τους Θρακιώτες, όμως, η ημέρα αυτή ανακαλεί τις πιο οδυνηρές αναμνήσεις.
Στις 6 Απριλίου 1914, δεύτερη μέρα του Πάσχα, οι Τούρκοι ξεκίνησαν την εφαρμογή του οργανωμένου τους σχεδίου, με εκδιώξεις, απελάσεις, λεηλασίες, εμπρησμούς, δολοφονικές επιθέσεις και ομαδικές σφαγές κατά των Ελλήνων Χριστιανών της Ανατολικής Θράκης.
Το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης αναγκάστηκε να κλείσει τα σχολεία και τις εκκλησίες, κήρυξε γενικό πένθος και την Εκκλησία του Χριστού εν διωγμώ.
Στις 6 Απριλίου 1914, διακόσιες ελληνικές οικογένειες από τη Στράντζα (τουρκικά: Binkilic) απελάθηκαν. Αφού ξυλοκοπήθηκαν και τους αφαιρέθηκαν τα είδη αξίας, αφού τους υπεξαιρέθηκαν εκβιαστικά τεράστια ποσά, Τούρκοι στρατιωτικοί και χωροφύλακες, με τα ξίφη υψωμένα, τους εξανάγκασαν να φύγουν.
Η Ασπασία Κωνσταντινίδη ήταν αυτόπτης μάρτυρας στην απέλαση και διηγείται: «Μετά από δύο ώρες περπάτημα, φθάσαμε σε ένα βαθύ και στενό φαράγγι όπου βρήκαμε τον δεκανέα Ισμαήλ με έναν αριθμό προσφύγων, που προφανώς μας περίμεναν. Μόλις μας είδε, διέταξε τους οδηγούς μας να σταματήσουν και σέρνοντας τις γυναίκες από τα κάρα τις χτύπησε άγρια. Τράβηξαν τα σκουλαρίκια που φορούσαν κόβοντας τα αυτιά τους. Τις υποχρέωσαν να ξεντυθούν για να πάρουν τα κολιέ τους τραβώντας τα με τόση βία που έκοψαν το λαιμό μιας γυναίκας κάνοντας το αίμα να τρέχει ποτάμι».
232.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις προαιώνιες πατρογονικές τους εστίες και κατευθύνθηκαν στην ελεύθερη Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού.
Άλλοι 96.000 οδηγήθηκαν αναγκαστικά στην Μικρά Ασία σε τάγματα εργασίας.
Μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου από αυτούς επέστρεψαν στις εστίες τους μόνο 50.000, ενώ 46.000 δεν επέστρεψαν ποτέ, καθώς πέθαναν από τις κακουχίες, τις αρρώστιες και τον υποσιτισμό στα καταναγκαστικά έργα.
Σύμφωνα με στοιχεία του Πατριαρχείου το 1910 κατοικούσαν στην περιοχή 360.000-370.000 Έλληνες. Μπορεί εύκολα να συμπεράνει κανείς ότι στην Ανατολική Θράκη παρέμειναν μόνο 30.000-40.000 Έλληνες, γέροι και ανήμποροι.
Η Ανατολική Θράκη υπήρξε το “επιτυχημένο πείραμα” των Τούρκων, ώστε να προχωρήσουν στη συνέχεια με μεγαλύτερη “ακρίβεια και επιτυχία” στη γενοκτονία των Ποντίων και των Αρμενίων.
Η γενοκτονία των Θρακών είναι ιστορικά επιβεβαιωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη και δεν πρέπει να αποσιωπάται ούτε από το ελληνικό κράτος ούτε φυσικά από το παγκόσμιο στερέωμα!!
Πηγή: Εστία Νέας Σμύρνης
